-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać263
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik14
-
ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2019-09-26
2019-09-23
Cassandra Clare w pierwszym tomie już postawiła pewną poprzeczkę dla stylu swojego pisania. I nie spada ona w kolejnych częściach, co czasami się zdarza, kiedy autorzy chcą się bardziej wykazać.
Piąta część cyklu Darów Anioła jest napisana typowym lekkim językiem dla Cassandry Clare. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Nie zawiera zbyt długich opisów, co czasami nudzi, bohaterzy są dobrze wykreowani. Co tu dużo mówić? Książka jest bardzo dobra, jak na fantasy, do których z biegiem czasu i z wiekiem tracimy chęć. Jednak książki tej autorki są pisane tak, że nawet osoba, która nie ma tych kilkunastu lat znajdzie w nich coś przyjemnego.
Cassandra Clare w pierwszym tomie już postawiła pewną poprzeczkę dla stylu swojego pisania. I nie spada ona w kolejnych częściach, co czasami się zdarza, kiedy autorzy chcą się bardziej wykazać.
Piąta część cyklu Darów Anioła jest napisana typowym lekkim językiem dla Cassandry Clare. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Nie zawiera zbyt długich opisów, co czasami nudzi,...
2019-08-22
Colleen Hoover ma niezwykły dar do pisania książek, każdy bohater ma głębokie wnętrze i powody swojego postępowania. Tak samo jest i w tej książce. Poznajemy Sloan jako mądrą, odważną osobę, która nie boi się postawić swojego brata na pierwszym miejscu. Asa to człowiek, który nie zasługuje na współczucie, jest chory. Jednak, kiedy go poznajemy, to wiadomo już, dlaczego tak postępuje. Luke jest dobrym mężczyzną, którego Sloan ma okazję poznać po raz pierwszy w życiu. I to on jest jej jedyną nadzieją, na wyrwanie się z toksycznego związku.
Colleen Hoover ma lekki styl pisania, książkę czyta się szybko wywołuje emocje, tak jakby czytało się książkę na podstawie prawdy.
Colleen Hoover ma niezwykły dar do pisania książek, każdy bohater ma głębokie wnętrze i powody swojego postępowania. Tak samo jest i w tej książce. Poznajemy Sloan jako mądrą, odważną osobę, która nie boi się postawić swojego brata na pierwszym miejscu. Asa to człowiek, który nie zasługuje na współczucie, jest chory. Jednak, kiedy go poznajemy, to wiadomo już, dlaczego tak...
więcej mniej Pokaż mimo to2019-05-19
2019-05-15
To chyba najgorsza książka Colleen Hoover jaką czytałam. A czytałam już sześć. Ta jest siódma i mogę powiedzieć, że jest najgorsza.
Książka jest nie romansem, a erotykiem, jeśli Colleen Hoover chciała napisać erotyk, to się jej udało. Może po prostu jest to wypadek przy pracy...
Najbardziej spodobał mi się pomysł na książkę, ale jej fabuła pozostawia wiele do życzenia, ocieka seksem. Dosłownie... Pomysł na historię Milesa jest ciekawy, ale Tate przy nim jest bezbarwna i nawet wychodzi na dziwkę.
Myślę jednak, że wyszło mi na dobrze nie czytanie tej książki na początku, a dopiero po książkach, którymi autorka złamała mi serce. Myślę, że będę mogła odstawić spokojnie tę książkę i przejść do codziennych obowiązków i o wiele lepszych książek, ponieważ nie mam absolutnie żadnego książkowego kaca. :)
To chyba najgorsza książka Colleen Hoover jaką czytałam. A czytałam już sześć. Ta jest siódma i mogę powiedzieć, że jest najgorsza.
Książka jest nie romansem, a erotykiem, jeśli Colleen Hoover chciała napisać erotyk, to się jej udało. Może po prostu jest to wypadek przy pracy...
Najbardziej spodobał mi się pomysł na książkę, ale jej fabuła pozostawia wiele do życzenia,...
2019-05-13
Po pierwszych stronach miałam ochotę zamknąć książkę i jej nie czytać, bo była "beznadziejna" zaczynała się płytko. Jednak już po kilku rozdziałach zauważyłam, że nie sposób mi się od niej oderwać. W końcu spowodowała, że położyłam się spać o 3:00 nad ranem.
Ta książka nie jest "beznadziejna", jest piękna. Nie można oceniać książki po pierwszych stronach. "Hopeless" złamało mi serce na pół, a potem poskładało. Ta książka naprawdę łamie serca.
Po pierwszych stronach miałam ochotę zamknąć książkę i jej nie czytać, bo była "beznadziejna" zaczynała się płytko. Jednak już po kilku rozdziałach zauważyłam, że nie sposób mi się od niej oderwać. W końcu spowodowała, że położyłam się spać o 3:00 nad ranem.
Ta książka nie jest "beznadziejna", jest piękna. Nie można oceniać książki po pierwszych stronach....
Jane Austen i jej powieść z pewnością zna każdy, chociaż już ilość osób, które ją przeczytały z pewnością nie jest duża. A powinna być! "Duma i uprzedzenie" to klasyka romansu i powieści obyczajowej. Bohaterowie są w pełni i bardzo dobrze wykreowani. Nie raz przeżywa się wydarzenia w książce emocjonalnie. Jest to tak poruszająca serce książka, że aż smutno, że Jane Austen nie napisała kontynuacji. A pozostaje nam jedynie wyobrażanie sobie dalszej części. I chodź to moja pierwsza pozycja twórczości autorki, to ciężko będzie przebić "Dumę i uprzedzenie".
Jane Austen i jej powieść z pewnością zna każdy, chociaż już ilość osób, które ją przeczytały z pewnością nie jest duża. A powinna być! "Duma i uprzedzenie" to klasyka romansu i powieści obyczajowej. Bohaterowie są w pełni i bardzo dobrze wykreowani. Nie raz przeżywa się wydarzenia w książce emocjonalnie. Jest to tak poruszająca serce książka, że aż smutno, że Jane Austen...
więcej Pokaż mimo to