Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osobiste przeżycia autora podczas 2 wojny światowej. Pan Marian Marszałek przeszedł przez obóz na Majdanku i partyzantkę w ramach BCh, a później AK. Uczestnik Akcji "Burza". Książka jest wartościowa ze względu na opis osobistych przeżyć autora, co daje nam informacje o sytuacji niejako z pierwszej ręki.

Osobiste przeżycia autora podczas 2 wojny światowej. Pan Marian Marszałek przeszedł przez obóz na Majdanku i partyzantkę w ramach BCh, a później AK. Uczestnik Akcji "Burza". Książka jest wartościowa ze względu na opis osobistych przeżyć autora, co daje nam informacje o sytuacji niejako z pierwszej ręki.

Moim zdaniem jest to rodzaj literatury historycznej, który warto przeczytać bardziej od nawet najlepszego podręcznika. Dlaczego? Bo mamy tu do czynienia ze wspomnieniami człowieka, który sam uczestniczył w danych wydarzeniach i nie jesteśmy zdani na opinię "pośrednika" w postaci autora opisującego czyjeś dokonania.

Moim zdaniem jest to rodzaj literatury historycznej, który warto przeczytać bardziej od nawet najlepszego podręcznika. Dlaczego? Bo mamy tu do czynienia ze wspomnieniami człowieka, który sam uczestniczył w danych wydarzeniach i nie jesteśmy zdani na opinię "pośrednika" w postaci autora opisującego czyjeś dokonania.

Bardzo przyjemne słuchało mi się audiobooka w pracy. Pan Jan Gross zaciekawił mnie tematyką swoich badań i postanowiłem kupić odnowioną wersję "Sąsiadów". Niektórzy posądzają Pana Grossa o antypolskość, ale czy antypolskie jest poruszanie trudnych kart z naszej historii? Zgadzam się z autorem, że każdy naród ma czarne karty w swojej historii, tylko my z jakiegoś powodu nie umiemy o nich rozmawiać.

Bardzo przyjemne słuchało mi się audiobooka w pracy. Pan Jan Gross zaciekawił mnie tematyką swoich badań i postanowiłem kupić odnowioną wersję "Sąsiadów". Niektórzy posądzają Pana Grossa o antypolskość, ale czy antypolskie jest poruszanie trudnych kart z naszej historii? Zgadzam się z autorem, że każdy naród ma czarne karty w swojej historii, tylko my z jakiegoś powodu nie...

Poruszająca historia upadku i wielu prób powrotu obiecującego talentu polskiej piłki. Wywołała we mnie wiele emocji:

- złość bo facet miał to o czym marzy wielu, a niewielu głośno mówi, czyli talent do robienia tego co kocha. Też kocham piłkę i gdybym miał taki talent, byłbym wniebowzięty. Złość towarzyszyła mi też dlatego, że Dawid koncertowo marnował kolejne szanse od ludzi i losu.

- podziw - bo wiele razy wstawał, wprawdzie by znowu upaść, ale jednak. Jeszcze większy podziwiam dla żony Dawida, że przy nim trwa mimo całej sytuacji, taka kobieta to skarb coraz rzadziej spotykany i powinien ją nosić na rękach, podobnie jak ja swoją, ale mniejsza.

- żal: że można tak zaprzepaścić szansę. Nie znam Dawida, ale trzymam za niego kciuki. Gdybym kiedyś spotkał go na ulicy, chętnie bym z nim porozmawiał i starał się wesprzeć dobrym słowem, o ile by chciał rozmawiać.

Poruszająca historia upadku i wielu prób powrotu obiecującego talentu polskiej piłki. Wywołała we mnie wiele emocji:

- złość bo facet miał to o czym marzy wielu, a niewielu głośno mówi, czyli talent do robienia tego co kocha. Też kocham piłkę i gdybym miał taki talent, byłbym wniebowzięty. Złość towarzyszyła mi też dlatego, że Dawid koncertowo marnował kolejne szanse od...

Świetna i wciągająca. Myślę, że każdy miłośnik historii XX wieku znajdzie tu coś dla siebie.

Świetna i wciągająca. Myślę, że każdy miłośnik historii XX wieku znajdzie tu coś dla siebie.

Moim zdaniem książka fajna, choć podchodziłem sceptycznie do kontynuacji po latach, a zwłaszcza do wydania w formie scenariusza. Mimo wszystko podobało mi się. Może miał na to wpływ mój sentyment do Harry'ego z czasów dzieciństwa? Nie wiem. Tak czy siak jest klimat, może brakuje trochę tego ognia co w poprzednich częściach, ale da się żyć. Jedyne co mogę zarzucić twórcom, to pójście na łatwiznę z córką Voldemorta. Mogli wymyślić coś bardziej przekonującego, np. że przetrwał jakiś ukryty horkruks, który się uaktywnił, czy coś w tym stylu.

Moim zdaniem książka fajna, choć podchodziłem sceptycznie do kontynuacji po latach, a zwłaszcza do wydania w formie scenariusza. Mimo wszystko podobało mi się. Może miał na to wpływ mój sentyment do Harry'ego z czasów dzieciństwa? Nie wiem. Tak czy siak jest klimat, może brakuje trochę tego ognia co w poprzednich częściach, ale da się żyć. Jedyne co mogę zarzucić twórcom,...

książka ciekawa, choć dla osób interesujących się tą tematyką nie uchyliła zbyt wielu nowych tajemnic. "Masa" wspomina o różnych mniejszych i większych spięciach na linii Pruszków-Szczecin, o osławionej "wojnie" z Wołominem, lewych interesach, spędzaniu wolnego czasu przez gangsterów, hucznych stypach po śmierci wroga, konflikcie "Masy" z tzw. starymi z Pruszkowa itp. Pewną nowością są liczne wzmianki o działalności żołnierzy Pruszkowa m.in. z grupy "Bryndziaka", wywożeniu opornych dłużników i wrogów Pruszkowa na "rozmowy" do Suchego Lasu, przejmowaniu klubów nocnych, dyskotek itd. Do tego dochodzą wzmianki o układach gangsterów w Policji i kilku metodach działania, o które raczej nie posądzałoby się ludzi z półświatka.
Jeżeli ktoś lubi taką tematykę, to z czystym sumieniem można polecić. Czy wszystko jest prawdą i tak się nie dowiemy, ale fakty o wojnie z Wołominem pokrywają się z książką domniemanego bossa Wołomina, czyli "Dziada".

książka ciekawa, choć dla osób interesujących się tą tematyką nie uchyliła zbyt wielu nowych tajemnic. "Masa" wspomina o różnych mniejszych i większych spięciach na linii Pruszków-Szczecin, o osławionej "wojnie" z Wołominem, lewych interesach, spędzaniu wolnego czasu przez gangsterów, hucznych stypach po śmierci wroga, konflikcie "Masy" z tzw. starymi z Pruszkowa itp. Pewną...

Książka jest naprawdę dobra i czytało mi się ją równie dobrze jak poprzednią część. Niestety po przeczytaniu obu części można dojść do dość ponurych wniosków odnośnie kobiet, które jawią się jako typowe materialistki oddające się każdemu kto ma odpowiednio gruby portfel. Wprawdzie z tyłu głowy pojawia się myśl, że nie wszystkie takie są, ale jednak niesmak pozostaje. Cóż. Takim Paniom pozostaje jedynie współczuć, bo niewiele z nich znajdzie naprawdę bogatych facetów.

Jeżeli chodzi o finanse mafii, jest to temat bardzo ciekawy, a chyba najbardziej spodobał mi się numer z obrazami i samochodami kupionymi przez Kurię. Nie wiem czemu, ale zachłanność duchowieństwa jakoś mnie nie dziwi i jest to druga rzecz, która została jedynie potwierdzona w tej książce. Pozostaje mieć nadzieje, że wśród duchownych takie czarne owce stanowią mniejszość, a sam Kościół musi zacząć się zmieniać, bo źle skończy. Przekupność polityków też mnie nie zdziwiła... Widać w jakim państwie żyjemy :p

Książka jest naprawdę dobra i czytało mi się ją równie dobrze jak poprzednią część. Niestety po przeczytaniu obu części można dojść do dość ponurych wniosków odnośnie kobiet, które jawią się jako typowe materialistki oddające się każdemu kto ma odpowiednio gruby portfel. Wprawdzie z tyłu głowy pojawia się myśl, że nie wszystkie takie są, ale jednak niesmak pozostaje. Cóż....

Ujdzie w tłumie. Po przeczytaniu Cyklu Inkwizytorskiego liczyłem na coś więcej :]

Ujdzie w tłumie. Po przeczytaniu Cyklu Inkwizytorskiego liczyłem na coś więcej :]

Bardzo dobra książka. Kiedyś myślałem, że wojna zakończyła się ostatecznie w maju 1945 roku, ale okazuje się, że jednak po ostatecznej kapitulacji Rzeszy sporo się działo. Najbardziej zszokowała mnie informacja o kilkusettysięcznej grupie byłych żołnierzy Wehrmachtu grasujących sobie po górach Harzu. Ludzie mieli wesoło - nie ma co.

Bardzo dobra książka. Kiedyś myślałem, że wojna zakończyła się ostatecznie w maju 1945 roku, ale okazuje się, że jednak po ostatecznej kapitulacji Rzeszy sporo się działo. Najbardziej zszokowała mnie informacja o kilkusettysięcznej grupie byłych żołnierzy Wehrmachtu grasujących sobie po górach Harzu. Ludzie mieli wesoło - nie ma co.

Bardzo dobra książka, idealnie nadała się do mojej pracy licencjackiej. Jak ktoś lubi tematykę wojenną, a zwłaszcza Powstanie Warszawskie, to polecam.

Bardzo dobra książka, idealnie nadała się do mojej pracy licencjackiej. Jak ktoś lubi tematykę wojenną, a zwłaszcza Powstanie Warszawskie, to polecam.

Świetna książka oddająca wojenne realia widziane oczami przeciętnych osób. Historie niektórych ludzi mnie zszokowały i powiem szczerze, że po takich przeżyciach najprawdopodobniej zmieniłbym się w bestię i po wejściu na teren wroga robiłbym dokładnie to samo, co robili niektórzy żołnierze Armii Czerwonej. Niby nie powinno się usprawiedliwiać przemocy, ale po takich traumatycznych przeżyciach jestem w stanie zrozumieć ich źródło.

Świetna książka oddająca wojenne realia widziane oczami przeciętnych osób. Historie niektórych ludzi mnie zszokowały i powiem szczerze, że po takich przeżyciach najprawdopodobniej zmieniłbym się w bestię i po wejściu na teren wroga robiłbym dokładnie to samo, co robili niektórzy żołnierze Armii Czerwonej. Niby nie powinno się usprawiedliwiać przemocy, ale po takich...

Fajna książka, w której opisano realia Policji. Spodziewałem luźnego opisu ze strony autora, ale forma wywiadu też przypadła mi do gustu. Polecam.

Fajna książka, w której opisano realia Policji. Spodziewałem luźnego opisu ze strony autora, ale forma wywiadu też przypadła mi do gustu. Polecam.

Smutny obraz tępych młodych kobiet, których w Polsce jest coraz więcej. Autor w bezpośredni sposób przytacza różne zabawne historie z udziałem chociażby modelek startujących w wyborach miss i "usługach", które musiały świadczyć w zamian za wysokie miejsca wszystkim członkom jury, a jury przytomnie obsadzili ludzie Pruszkowa. Czytając książkę "Masy" można dojść do smutnego wniosku, że niektórym kobietom narząd płciowy częściej służy do zdobywania pozycji, niż do oddawania moczu. Oby takich było jak najmniej, ale niestety jest odwrotnie.

Smutny obraz tępych młodych kobiet, których w Polsce jest coraz więcej. Autor w bezpośredni sposób przytacza różne zabawne historie z udziałem chociażby modelek startujących w wyborach miss i "usługach", które musiały świadczyć w zamian za wysokie miejsca wszystkim członkom jury, a jury przytomnie obsadzili ludzie Pruszkowa. Czytając książkę "Masy" można dojść do smutnego...

Książkę czyta się jednym tchem. Autor w ciekawy sposób ukazał absurdy naszego państwa (np. ułaskawienie "Słowika" przez ówczesnego prezydenta Lecha Wałęsę). Trochę znudziły mnie rozdziały o procesie, ale tam też można było poznać prawdziwą stronę naszych "wolnych i niezawisłych" sądów. Szkoda, że Henryk Niewiadomski zmarł, bo miał wydać drugą część swojej książki. Być może wiedział za dużo i ktoś mu pomógł w odejściu, ale tego nigdy się nie dowiemy.

Książkę czyta się jednym tchem. Autor w ciekawy sposób ukazał absurdy naszego państwa (np. ułaskawienie "Słowika" przez ówczesnego prezydenta Lecha Wałęsę). Trochę znudziły mnie rozdziały o procesie, ale tam też można było poznać prawdziwą stronę naszych "wolnych i niezawisłych" sądów. Szkoda, że Henryk Niewiadomski zmarł, bo miał wydać drugą część swojej książki. Być może...

Świetna książka. Wcześniej znałem Andrzeja Iwana tylko jako eksperta piłkarskiego i byłego piłkarza, bo byłem za młody by pamiętać jego grę. Z książki dowiedziałem się wielu trudnych faktów z życia autora i nabrałem do Pana Andrzeja jeszcze większego szacunku.

Świetna książka. Wcześniej znałem Andrzeja Iwana tylko jako eksperta piłkarskiego i byłego piłkarza, bo byłem za młody by pamiętać jego grę. Z książki dowiedziałem się wielu trudnych faktów z życia autora i nabrałem do Pana Andrzeja jeszcze większego szacunku.

Bardzo dobra książka. Autor pokazuje do czego może doprowadzić alkohol i ukazuje trudy walki z tym podstępnym nałogiem. Książka bez wątpienia daje do myślenia. Polecam.

Bardzo dobra książka. Autor pokazuje do czego może doprowadzić alkohol i ukazuje trudy walki z tym podstępnym nałogiem. Książka bez wątpienia daje do myślenia. Polecam.

Interesuje się tematyką mafii w Polsce (o ile można tu mówić o mafii, bo zdania co do tego są podzielone, ale mniejsza z tym). Moim zdaniem książka jest ciekawie napisana i wchłonąłem ją za jednym podejściem, choć teraz czytam książkę "Świat według dziada" aut. Henryka Niewiadomskiego pseudonim "Dziad" i moim zdaniem jego książka jest lepsza od tej napisanej przez Słowika. Może dlatego, że zdradza więcej szczegółów z działalności grupy Wołomińskiej, a Słowik skupił się na swoich przeżyciach, przemyśleniach i przedstawił tylko ogólny zarys Pruszkowa. Moim zdaniem jeżeli ktoś interesuje się tą tematyką, to obowiązkowo powinien przeczytać książkę "Dziada" i "Słowika".

Interesuje się tematyką mafii w Polsce (o ile można tu mówić o mafii, bo zdania co do tego są podzielone, ale mniejsza z tym). Moim zdaniem książka jest ciekawie napisana i wchłonąłem ją za jednym podejściem, choć teraz czytam książkę "Świat według dziada" aut. Henryka Niewiadomskiego pseudonim "Dziad" i moim zdaniem jego książka jest lepsza od tej napisanej przez Słowika....