Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest rok 1928. Hisako Õishi, młoda nauczycielka, rozpoczyna pracę w małej, wiejskiej szkole. Mieszkańcy wioski przyjmują ją chłodno, postrzegając jako zbyt nowoczesną ze względu na jej ubrania w zachodnim stylu i rower, który nie przystoi kobiecie. Mimo to pani Õishi jest pełna pasji i zaangażowania, dzięki czemu zyskuje sympatię uczniów. Między nią i dwunastką jej wychowanków zawiązuje się wyjątkowa więź. Niedługo potem niefortunne zdarzenie powoduje, że kobieta musi odejść z pracy, jednak nie traci kontaktu ze swoimi uczniami, a ich drogi wkrótce ponownie się splatają.

"Dwadzieścioro czworo oczu" to niezwykła książka! Rozpoczyna się naprawdę niewinnie, ukazując zwyczajne życie w malowniczej japońskiej wiosce. Przez kilka rozdziałów jest lekką i ciepłą opowieścią o rodzącej się przyjaźni pomiędzy młodą nauczycielką i gromadką jej uczniów. Ale lata mijają... Wybucha wojna. Jako czytelnicy widzimy jak wpływa ona na losy dorastających wychowanków pani Õishi, a także na życie jej i jej rodziny. Ciepła opowieść przeradza się w pełną emocji i chwytającą za serce historię o dorastaniu w czasie wojny.

Jest rok 1928. Hisako Õishi, młoda nauczycielka, rozpoczyna pracę w małej, wiejskiej szkole. Mieszkańcy wioski przyjmują ją chłodno, postrzegając jako zbyt nowoczesną ze względu na jej ubrania w zachodnim stylu i rower, który nie przystoi kobiecie. Mimo to pani Õishi jest pełna pasji i zaangażowania, dzięki czemu zyskuje sympatię uczniów. Między nią i dwunastką jej...

"Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteokbokki" to autobiografia, w której Baek Sehee spisała nagrania swoich rozmów z psychoterapeutą.

Bardzo intymna, bardzo szczera, poruszająca wiele trudnych tematów.

Cierpiąca na przewlekłą depresję autorka podczas terapii mówi o swoich problemach z niską samooceną, brakiem pewności siebie, popadaniem w skrajności, trudnościach w budowaniu zdrowych relacji międzyludzkich, ciągłych wahaniach nastrojów. Opowiada nie tylko o aktualnych wydarzeniach i towarzyszących jej emocjach, ale także o trudnych relacjach rodzinnych z przeszłości, dawnych przyjaźniach i związkach z byłymi partnerami. Odsłania swoje kompleksy, lęki i najczarniejsze myśli.

Zapis każdej kolejnej sesji terapeutycznej, opatrzony jest krótkim komentarzem autorki, zawierającym jej przemyślenia i odczucia względem rozmowy z psychiatrą. Również na samym końcu znajdują się rozważania Baek Sehee na tematy dla niej ważne, a nie poruszone wcześniej, podczas sesji. Jest też rozdział napisany przez prowadzącego terapię lekarza.

Książka naprawdę warta uwagi. Skłaniająca do refleksji. Zachęcająca do walki o swoje zdrowie psychiczne. Niosąca nadzieję, na lepsze jutro. Pokazująca, że nie jesteśmy odosobnieni w naszych emocjach, bo z pewnością każdy z nas odnajdzie w tej lekturze choćby maleńką cząstkę siebie.

"Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteokbokki" to autobiografia, w której Baek Sehee spisała nagrania swoich rozmów z psychoterapeutą.

Bardzo intymna, bardzo szczera, poruszająca wiele trudnych tematów.

Cierpiąca na przewlekłą depresję autorka podczas terapii mówi o swoich problemach z niską samooceną, brakiem pewności siebie, popadaniem w skrajności, trudnościach...