Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo wciągająca historia. Świetnie wykreowany świat, bez nieznośnych banałów. Wątek romansu odrobinę oklepany, ale za to krwiści bohaterowie i waga jaką przykładają do relacji międzyludzkich na duży plus. Nie dziwi zupełnie popularność tej serii.

Bardzo wciągająca historia. Świetnie wykreowany świat, bez nieznośnych banałów. Wątek romansu odrobinę oklepany, ale za to krwiści bohaterowie i waga jaką przykładają do relacji międzyludzkich na duży plus. Nie dziwi zupełnie popularność tej serii.

Mam mieszane uczucia. Fajny świat oparty na ambiwalentnym stosunku - my niemagowie, oni magowie; my biedny, oni bogaci. Od pierwszych stron wrzuceni w środek akcji pozostajemy w biegu aż do ostatnich stron. Niestety, muszę przyznać, że dla mnie książka odrobinę zbyt infantylna i żałuję, że nie czytałam jej jakieś 15 lat temu.

Mam mieszane uczucia. Fajny świat oparty na ambiwalentnym stosunku - my niemagowie, oni magowie; my biedny, oni bogaci. Od pierwszych stron wrzuceni w środek akcji pozostajemy w biegu aż do ostatnich stron. Niestety, muszę przyznać, że dla mnie książka odrobinę zbyt infantylna i żałuję, że nie czytałam jej jakieś 15 lat temu.

Ta część podobała mi się chyba najmniej. Brakowało rozwinięcia najważniejszych momentów fabuły - zanim zdążyłam poczuć ekscytację, już było po wszystkim. Tęskniłam za dreszczykiem emocji, a błędy w druku potwornie mnie rozpraszały. Na plus zmiana w Elizabeth - jej dojrzałe decyzje, życzliwość i empatia oraz moja ulubiona postać Freddiego z jego błyskotliwością i charakterkiem.

Ta część podobała mi się chyba najmniej. Brakowało rozwinięcia najważniejszych momentów fabuły - zanim zdążyłam poczuć ekscytację, już było po wszystkim. Tęskniłam za dreszczykiem emocji, a błędy w druku potwornie mnie rozpraszały. Na plus zmiana w Elizabeth - jej dojrzałe decyzje, życzliwość i empatia oraz moja ulubiona postać Freddiego z jego błyskotliwością i charakterkiem.

Kolejna przyjemna pozycja od Jadowskiej. Szybka lektura, cięty dowcip, ciut więcej niż poprzednio życiowego, okrutnego realizmu. Lubię sposób w jaki autorka widzi rodziny. Jako cokół, który wszystko zniesie. Nic tylko polecić.

Kolejna przyjemna pozycja od Jadowskiej. Szybka lektura, cięty dowcip, ciut więcej niż poprzednio życiowego, okrutnego realizmu. Lubię sposób w jaki autorka widzi rodziny. Jako cokół, który wszystko zniesie. Nic tylko polecić.

Doskonały wątek "ptaszyn", połączony z barwną główną bohaterka i solidną garścią niebanalnego żartu o trupach. Podobało mi się!

Doskonały wątek "ptaszyn", połączony z barwną główną bohaterka i solidną garścią niebanalnego żartu o trupach. Podobało mi się!

Moje pierwsze spotkanie z historią Osieckiej. Czegoś mi zabrakło. Miałam wrażenie, że czytam o fikcyjnej bohaterce.

Moje pierwsze spotkanie z historią Osieckiej. Czegoś mi zabrakło. Miałam wrażenie, że czytam o fikcyjnej bohaterce.

Nie jestem obiektowna jeśli idzie o Jeżycjadę. Jest to moja literacka miłość bez dwóch zdań. Mogę za to napisać za co lubię właśnie tę część. Przede wszystkim za wyjątkową więź ojciec-córka, za Robrojka, który jest uosobieniem dobra, za Bellę, która potrafi użyć każdego znanego majsterkowiczom narzędzia i oczywiście za Józinka, który godnie znosi monologi matki.

Nie jestem obiektowna jeśli idzie o Jeżycjadę. Jest to moja literacka miłość bez dwóch zdań. Mogę za to napisać za co lubię właśnie tę część. Przede wszystkim za wyjątkową więź ojciec-córka, za Robrojka, który jest uosobieniem dobra, za Bellę, która potrafi użyć każdego znanego majsterkowiczom narzędzia i oczywiście za Józinka, który godnie znosi monologi matki.