Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niektórzy uważają, że to dziwne, ale "Hamlet" to jedna z moich dwóch ulubionych książek (druga to Władca Pierścieni). Książka jest tak cudowna przede wszystkim z powodu głównego bohatera, inteligentnego księcia, który jest też świetnym aktorem. "Hamleta" czytałam już z jakieś pięćdziesiąt razy i znam ją prawie na pamięć, ale zawsze gdy do niej wracam wyłapuję jakieś szczegóły, których wcześniej nie widziałam. Uważam, że jest to najlepsza książka Shakespeare'a, chociaż lubię też jego inne dzieła. Polecam "Hamleta" wszystkim, którzy mają choć małą nadzieję, że im się spodoba :)

Niektórzy uważają, że to dziwne, ale "Hamlet" to jedna z moich dwóch ulubionych książek (druga to Władca Pierścieni). Książka jest tak cudowna przede wszystkim z powodu głównego bohatera, inteligentnego księcia, który jest też świetnym aktorem. "Hamleta" czytałam już z jakieś pięćdziesiąt razy i znam ją prawie na pamięć, ale zawsze gdy do niej wracam wyłapuję jakieś...

Przyznam się bez bicia, że normalnie w życiu nie ruszyłabym tej książki. Nie lubię książek o tematyce wojennej, przynajmniej tak sądzę, bo omijam takie z daleka. Jednak sytuacja była wyjątkowa- miałam na maturze ustnej z polskiego temat o antybohaterach i wypożyczyłam tę książkę nie wiedząc, o czym ona jest. Spodobała mi się od pierwszej strony, tak samo jak główny bohater, dla którego "Paragraf 22" czytałam. Muszę przyznać, że dawno się tak nie uśmiałam, humor w tej książce jest niesamowity. Polecam ją wszystkim, zwłaszcza osobom, które nie lubią książek o tematyce wojennej.

Przyznam się bez bicia, że normalnie w życiu nie ruszyłabym tej książki. Nie lubię książek o tematyce wojennej, przynajmniej tak sądzę, bo omijam takie z daleka. Jednak sytuacja była wyjątkowa- miałam na maturze ustnej z polskiego temat o antybohaterach i wypożyczyłam tę książkę nie wiedząc, o czym ona jest. Spodobała mi się od pierwszej strony, tak samo jak główny bohater,...

Gdy otworzyłam tę książkę przeraził mnie czas teraźniejszy i to jeszcze w pierwszej osobie. To połączenie, z którym do tej pory się nie spotkałam, jednak nie sądziłam, że może wyniknąć z niego coś fajnego. Na początku czytało się ciężko, mimo tego "Igrzyska..." wciągnęły mnie już od pierwszej strony i nie pozwoliły się oderwać aż do ostatniej. Świetni bohaterowie (najbardziej polubiłam Rue i Cinnę), wciągająca fabuła oraz niesamowita akcja to największe zalety tej książki. I to chyba jedyna książka, która zdołała tak bardzo mnie wzruszyć. Polecam gorąco wszystkim bez wyjątku, zwłaszcza fanom Orwella :)

Gdy otworzyłam tę książkę przeraził mnie czas teraźniejszy i to jeszcze w pierwszej osobie. To połączenie, z którym do tej pory się nie spotkałam, jednak nie sądziłam, że może wyniknąć z niego coś fajnego. Na początku czytało się ciężko, mimo tego "Igrzyska..." wciągnęły mnie już od pierwszej strony i nie pozwoliły się oderwać aż do ostatniej. Świetni bohaterowie...