Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż dziwne, że w tak krótkim i – dziś wydawać by się mogło – banalnym tekście, zawarte zostało coś tak silnego, że nawet po latach, potrafi z łatwością poruszyć w człowieku pewne struny wrażliwości. Nie obchodzi mnie, że utwór sztampowy czy przewidywalny – jeśli budzi we mnie żywe emocje, nie mam innej możliwości, niż wystawienie mu wysokiej noty.

Aż dziwne, że w tak krótkim i – dziś wydawać by się mogło – banalnym tekście, zawarte zostało coś tak silnego, że nawet po latach, potrafi z łatwością poruszyć w człowieku pewne struny wrażliwości. Nie obchodzi mnie, że utwór sztampowy czy przewidywalny – jeśli budzi we mnie żywe emocje, nie mam innej możliwości, niż wystawienie mu wysokiej noty.

Jako wyznawca wyższości szachów nad warcabami sam wstęp mnie nieco uprzedził. Postarałem się jednak zachować swoje poglądy z dala od opowiadania i otworzyłem się na ową teorię – po zapoznaniu się z całością, uważam, że było to doskonałym zabiegiem wprowadzającym w opowiadanie, bo traktuje ono właśnie o tej otwartości umysłu. Opowiedziana historia jest bardzo finezyjna i logiczna, zafascynowała mnie i sam zacząłem zastanawiać się kto zabił. Na końcu dowiadujemy się, że zabił... nie, nie zrobię Wam tego, spokojnie :) Kontynuując: zastanawiałem się kto zabił i nie zgadłem. To właśnie wynik owej zagadki i niezbyt rzeczywiste zakończenie odebrały trzy gwiazdki w ocenie. Tak, zakończenie jest fatalne. Najgorsze jest owo nieprawdopodobieństwo owego zdarzenia (aż chce się uchylić choć troszkę rąbka tajemnicy) – rzecz nieprawdopodobna w opowiadaniu z przesłaniem pochwały logiki i trafnych szacunków. Na tym się zawiodłem. Mimo to polecam, bo lektura jest całkiem ciekawa, a wstęp bardzo finezyjny.

Jako wyznawca wyższości szachów nad warcabami sam wstęp mnie nieco uprzedził. Postarałem się jednak zachować swoje poglądy z dala od opowiadania i otworzyłem się na ową teorię – po zapoznaniu się z całością, uważam, że było to doskonałym zabiegiem wprowadzającym w opowiadanie, bo traktuje ono właśnie o tej otwartości umysłu. Opowiedziana historia jest bardzo finezyjna i...

I takie opowiastki miłosne to ja mogę czytać! Konkretnie, zrozumiale, zabawnie, ale i z morałem – perfekcyjna robota Panie Poe :)

I takie opowiastki miłosne to ja mogę czytać! Konkretnie, zrozumiale, zabawnie, ale i z morałem – perfekcyjna robota Panie Poe :)