Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć.

...życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się,...

..jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej zamilcz.

..jeżeli to, co mówisz, nie jest piękniejsze od ciszy, lepiej zamilcz.

Posłuchaj, żaden wampir nie zrobił tyle dla ochrony ludzkości, ile ty. - Jasne, i teraz jesteśmy najniewinniejszymi demonami na Ziemi. Super. Dzwoń do papieża, czekam na beatyfikację.

Posłuchaj, żaden wampir nie zrobił tyle dla ochrony ludzkości, ile ty. - Jasne, i teraz jesteśmy najniewinniejszymi demonami na Ziemi. Super...

-Mówię tylko, że chcę nadal cię kochać.Czy raczej zacząć cię kochać. -Ale co to dla ciebie oznacza? -Chcę, żebyś był szczęśliwy.

-Mówię tylko, że chcę nadal cię kochać.Czy raczej zacząć cię kochać. -Ale co to dla ciebie oznacza? -Chcę, żebyś był szczęśliwy.

Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

Jeżeli mnie kochasz, przyjmiesz mnie oszpeconego, kalekiego, starego, chorego, pod warunkiem jednak, że będę sobą. Jeżeli mnie kochasz, pragniesz mnie, a nie tylko mojego odbicia. Jeżeli mnie kochasz...

Jeżeli mnie kochasz, przyjmiesz mnie oszpeconego, kalekiego, starego, chorego, pod warunkiem jednak, że będę sobą. Jeżeli mnie kochasz, prag...

(...) z pogardliwą litością patrzy na przygiętego pod krzyżem Chrystusa : << Biedaku, mądrzysz się, że umarłeś za ludzkość, my potrafimy umierać za jednego kumpla>>.(...)

(...) z pogardliwą litością patrzy na przygiętego pod krzyżem Chrystusa : << Biedaku, mądrzysz się, że umarłeś za ludzkość, my potrafimy um...

Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

Spytała go, co może być pięknego w szarym deszczowym dniu, a on opowiadał o niuansach barw, jakie przybierze niebo, , drzewa i dachy, kiedy wybiorą się na spacer po południu, o nieposkromionej potędze oceanu, o parasolu, który zbliży ich do siebie, gdy będą szli pod ramię, o szczęściu, jakie odczują, wracając na gorącą herbatę, o ubraniach suszących się przy kominku, o zmęczeniu, które wtedy z nich spłynie, o tym, jak będą się długo kochać, a potem pod kołdrą opowiadać sobie o swym życiu, niczym dzieci kryjące się w namiocie przed rozszalałą naturą.

Spytała go, co może być pięknego w szarym deszczowym dniu, a on opowiadał o niuansach barw, jakie przybierze niebo, , drzewa i dachy, kiedy ...