Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podoba mi się dwuznaczny, hiszpański tytuł, który w wolnym przekładzie brzmi: miłość w czasach cholery. Podoba mi się także barwny język. I to by było na tyle o rzeczach, które mi się w tej książce podobają.
Powieść odrzuciła mnie od siebie swą miejscową wulgarnością, dość częstą obżydliwością i jednostajną, bezmyślną nieprzyzwoitością. Ale najważniejszą przyczyną jest moje powątpiewanie w wierność, którą główny bohater uważa za swą wielką cnotę oraz w miłość głównego bohatera do głównej bohaterki. A przecież właśnie to najwyższe uczucie jest przedmiotem tej opowieści. Jakże bym więc mogła ocenić książkę wyżej, skoro brakuje mi w niej prawdziwej, niezłudnej miłości?

Podoba mi się dwuznaczny, hiszpański tytuł, który w wolnym przekładzie brzmi: miłość w czasach cholery. Podoba mi się także barwny język. I to by było na tyle o rzeczach, które mi się w tej książce podobają.
Powieść odrzuciła mnie od siebie swą miejscową wulgarnością, dość częstą obżydliwością i jednostajną, bezmyślną nieprzyzwoitością. Ale najważniejszą przyczyną jest...

Chyba jeszcze nigdy ostatnia strona książki nie zmieniła tak wiele... Opowieść jest dowodem, że czytanie czasem boli.

Chyba jeszcze nigdy ostatnia strona książki nie zmieniła tak wiele... Opowieść jest dowodem, że czytanie czasem boli.

Siostry Bronte były szczęśliwymi posiadaczkami talentu, który ocalił je przed zapomnieniem, a obdarzył wieczną sławą. Ich powieści kradną czytelnikowi duszę i serce, oddają je jednak po swym zakończeniu, ale zmienione i lepsze. "Shirley" nie jest wyjątkiem.
Niektórzy mogą mieć obiekcje co do angielskich konwenansów i powściągliwości w okazywaniu uczuć. Ja jednak bardzo je cenię. Uważam, że spontaniczność zniszczyłaby urok, uzależniony właśnie od tej "sztywności". Ponadto w książkach Charlotte Bronte nie brakuje uczuć, są jedynie tłumione i skrywane, lecz widoczne dla czytelnika, a niekiedy wybuchają.
"Shirley" daje dokładny obraz angielskiego społeczeństwa i zmian, które w nim zachodziły. Książkę szybko się czyta, mimo że jest dość pokaźnych rozmiarów. Gdyby ktoś się jeszcze tego nie domyślił ( :D ), bardzo mi się podobała. Denerwowało mnie tylko kilka postaci i poczynania jednego z nich, ale to nie zniwelowało żadnej z zalet tej książki. Tymi zaletami są umoralniająca treść i genialny styl.

Siostry Bronte były szczęśliwymi posiadaczkami talentu, który ocalił je przed zapomnieniem, a obdarzył wieczną sławą. Ich powieści kradną czytelnikowi duszę i serce, oddają je jednak po swym zakończeniu, ale zmienione i lepsze. "Shirley" nie jest wyjątkiem.
Niektórzy mogą mieć obiekcje co do angielskich konwenansów i powściągliwości w okazywaniu uczuć. Ja jednak bardzo je...