Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

Cierpliwość to rodzaj mądrości. Dowodzi, że rozumiemy i akceptujemy fakt, iż czasami sprawy muszą się rozwijać we własnym tempie. Dzieci próbują czasem pomóc motylowi wydostać się z kokonu, rozbijając go. Zwykle motyl nie wychodzi na tym dobrze. Każdy dorosły wie, że motyl wylatuje z kokonu, dopiero kiedy nadejdzie właściwy czas i nie można tego przyspieszyć.

Cierpliwość to rodzaj mądrości. Dowodzi, że rozumiemy i akceptujemy fakt, iż czasami sprawy muszą się rozwijać we własnym tempie. Dzieci próbują czasem pomóc motylowi wydostać się z kokonu, rozbijając go. Zwykle motyl nie wychodzi na tym dobrze. Każdy dorosły wie, że motyl wylatuje z kokonu, dopiero kiedy nadejdzie właściwy czas i nie można tego przyspieszyć.

Książka, od której zaczynasz, nie jest tak ważna, jak książka, do której Cię ona doprowadzi.

Książka, od której zaczynasz, nie jest tak ważna, jak książka, do której Cię ona doprowadzi.

Jedynie dobro posiada głębię i może być radykalne.

Jedynie dobro posiada głębię i może być radykalne.

Najlepszym sposobem na sprawienie, by ludzkość uczyniła postęp, jest własny rozwój.

Najlepszym sposobem na sprawienie, by ludzkość uczyniła postęp, jest własny rozwój.

W czasach babilońskich, kiedy język staje się środkiem nieporozumienia, ważne jest, aby nie przeoczyć drobnych sygnałów wspólnoty.

W czasach babilońskich, kiedy język staje się środkiem nieporozumienia, ważne jest, aby nie przeoczyć drobnych sygnałów wspólnoty.

Książka jest i pozostanie najszlachetniejszą formą rozmowy z samym sobą i innymi. Dialogiem z historią. Zabiera ona głos tylko wtedy, gdy pragniemy jej posłuchać, nie narzuca nam natrętnie swych poglądów, powtarza je, jeśli chcemy, raz i drugi, aż trafia nam do przekonania; milknie, jeśli sobie tego życzymy, mówi o wszystkim, porusza najwstydliwsze prawdy, szepce je w cztery oczy. Książka nie przerywa nam, przysłuchuje się z uwagą, uwzględnia nasze sprzeciwy, odnosi się z wyrozumiałością i cierpliwością do naszego namysłu. Umie czekać. Zastanawia, wstrząsa, uszczęśliwia, a przy tym szanuje nasze własne sądy; więcej: dopiero w związku z nimi okazuje swoją skuteczność. Książka jest tak czy inaczej dialogiem, ufnym a dobrowolnym.

Książka jest i pozostanie najszlachetniejszą formą rozmowy z samym sobą i innymi. Dialogiem z historią. Zabiera ona głos tylko wtedy, gdy pragniemy jej posłuchać, nie narzuca nam natrętnie swych poglądów, powtarza je, jeśli chcemy, raz i drugi, aż trafia nam do przekonania; milknie, jeśli sobie tego życzymy, mówi o wszystkim, porusza najwstydliwsze prawdy, szepce je w cztery oc...

Jak mawiał Cioran, najlepszymi książkami nie są te, które czytamy, ale te, do których powracamy.

Jak mawiał Cioran, najlepszymi książkami nie są te, które czytamy, ale te, do których powracamy.