Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Paradoksalnie bardziej spójna od Graf Zero, mimo posiadania aż czterech głównych bohaterów rozrzuconych po całym świecie Ciągu. Wątki zdecydowanie szybciej się zazębiają, chaosu jest tu zdecydowanie mniej. Nie znaczy to, że go nie ma, to nadal ciężka lektura, ale zdecydowanie płynniejsza niż Graf Zero.

Jednocześnie książka nie działa jako samodzielna, zamknięta historia. Najmniej rozbudowuje świat ze wszystkich części trylogii, bardziej skupiając aię na domykaniu wątków niż na tworzeniu nowych. Lektura wymaga znajomości poprzednich części, inaczej stanie się kompletnym bełkotem.

Podsumowując to całkiem ładne domknięcie serii. Zakończenie daje więcej kontekstu temu z Neuromancera, skłaniając do rozmyślań nad dalszymi losami tego świata. Autor przez te trzy części dał tyle wskazówek, że daje tutaj spore pole do popisu dla wyobraźni czytelnika.

Paradoksalnie bardziej spójna od Graf Zero, mimo posiadania aż czterech głównych bohaterów rozrzuconych po całym świecie Ciągu. Wątki zdecydowanie szybciej się zazębiają, chaosu jest tu zdecydowanie mniej. Nie znaczy to, że go nie ma, to nadal ciężka lektura, ale zdecydowanie płynniejsza niż Graf Zero.

Jednocześnie książka nie działa jako samodzielna, zamknięta historia....

Mega pozytywne zaskoczenie. Po Słudze Bożym spodziewałem się płytkich, ale przyjemnych historyjek, a dostałem coś lepszego. Szczególnie warte uwagi jest Stowarzyszenie Umarłych Polaków - zabawna, ale i skłaniająca do refleksji satyra na polityczną poprawność i Arachnofobia - świetnie napisana fikcja historyczna przedstawiające alternatywne wydarzenia z II wojny światowej z nutką Fight Clubu.

Praca dodatkowo ma sporo mniejszych, ale bardzo pomysłowych opowiadań. Są na tyle krótkie, że nie chciałbym nic zdradzać. Napomknę tylko, że historia menela króla smoków z "Śmietnikowego dziadka" i sprytne oszukanie czegoś w rodzaju dżinna z "Mądrości Głupców" dało mi masę radości.

Ten zbiór pokazuje jak Piekara potrafi się odnaleźć w konwencjach innych niż średniowieczne fanatasy i wychodzi mu to zazwyczaj zgrabnie. Za pomijalne opowiadania uznałbym jedynie "Zawsze pan Dawn" i "Wśród ludzi". Pomijając te dwie pozycje, to zbiór jest bardzo równy jakościowo. Polecam.

Mega pozytywne zaskoczenie. Po Słudze Bożym spodziewałem się płytkich, ale przyjemnych historyjek, a dostałem coś lepszego. Szczególnie warte uwagi jest Stowarzyszenie Umarłych Polaków - zabawna, ale i skłaniająca do refleksji satyra na polityczną poprawność i Arachnofobia - świetnie napisana fikcja historyczna przedstawiające alternatywne wydarzenia z II wojny światowej z...

Jeszcze bardziej nieprzystępna od Neuromancera. Autor miejscami trochę przekombinował fabułę, w czym śledzene historii z perspektywy trzech głównych bohaterów działających w różnych miejscach świata nie pomaga. Koniec końców historia układa się w zgrabną całość, ale dotarcie do tego momentu wymaga sporo samozaparcia. Jeśli da się jej szansę i dotrwa do końca to można poznać ciekawą intrygę oraz interesujące rozbudowanie świata, który tutaj jeszcze bardziej powala skalą. Dla fanów Neuromancera gratka, dla reszty pewnie droga przez mękę.

Jeszcze bardziej nieprzystępna od Neuromancera. Autor miejscami trochę przekombinował fabułę, w czym śledzene historii z perspektywy trzech głównych bohaterów działających w różnych miejscach świata nie pomaga. Koniec końców historia układa się w zgrabną całość, ale dotarcie do tego momentu wymaga sporo samozaparcia. Jeśli da się jej szansę i dotrwa do końca to można poznać...