Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem co napisać, bo nie chce negować światopoglądu autorki ksiazki, w każdym razie dwie bez wątpienia bohaterki czasu wojennego i po wojennego, wielkie dzieło pod względem zbioru informacji, nazwisk, topografi Lublina.

Nie wiem co napisać, bo nie chce negować światopoglądu autorki ksiazki, w każdym razie dwie bez wątpienia bohaterki czasu wojennego i po wojennego, wielkie dzieło pod względem zbioru informacji, nazwisk, topografi Lublina.

Nie mogę dać mniej niż 9 gwiazdek książce, która opowiada mi o Prusie. Moim zdaniem autorka naprawdę rzetelnie przedstawiła postać i jego stosunki że społeczeństwem. Może bardzo postawiła nacisk na aspekt biograficzny, niż na fabułę, ale to poglebilo tylko wiedzę o tym pisarzu. Chętnie sięgnę po inne tytuły o Prusie tej autorki.

Nie mogę dać mniej niż 9 gwiazdek książce, która opowiada mi o Prusie. Moim zdaniem autorka naprawdę rzetelnie przedstawiła postać i jego stosunki że społeczeństwem. Może bardzo postawiła nacisk na aspekt biograficzny, niż na fabułę, ale to poglebilo tylko wiedzę o tym pisarzu. Chętnie sięgnę po inne tytuły o Prusie tej autorki.

Treści około powstaniowe są mi bardzo bliskie, ale w tę książkę wogole nie mogłam się wczuć, po Prusie np wydaje się być bardzo skomplikowaną. Może spojrzenie ze strony troszkę innej bo jakby nie było autorka była Rosjanka. Treść czadami ciężka, opisy wręcz odstreczajace, dziwnie się czyta, ale na koniec wynagradza nam trudy. Wszystko staje się jasne, dążęnie młodego chłopaka do bycia Kimś w znaczeniu Kimkolwiek, odnalezienia siebie i swojego miejsca w życiu. Wbrew pozorom wcale to nie było łatwe. Polecam.

Treści około powstaniowe są mi bardzo bliskie, ale w tę książkę wogole nie mogłam się wczuć, po Prusie np wydaje się być bardzo skomplikowaną. Może spojrzenie ze strony troszkę innej bo jakby nie było autorka była Rosjanka. Treść czadami ciężka, opisy wręcz odstreczajace, dziwnie się czyta, ale na koniec wynagradza nam trudy. Wszystko staje się jasne, dążęnie młodego...

Autorka naprawdę rzetelnie stara się przedstawić życiorys i przeżycia Oktawi, aczkolwiek ja osobiście czekałam np na rozwinięcie pewnych wątków, które nigdy nie nastąpiły. Oliwia wspaniała młoda utalentowana dziewczyna, ale kto po skaczonym czytaniu książki będzie pamiętał o jej wywodach, czy zostać sławna malarka, pisarka a może nauczycielka... Poświęcone całkowicie życie dla męża, najpierw bohatera powstania styczniowego, później pisarza Żeromskiego, którego mimo silnych starań nie zdołałam polubic.
Cenie książkę również za przybliżenie postaci Bolesława Prusa, przyjaciela rodziny i wiernego wielbiciela Oktawi. Wątku jego śmierci brakowało mi w Oktawi bo naoewno główna bohaterka, także i jego śmierć musiała głęboko przeżyć.

Autorka naprawdę rzetelnie stara się przedstawić życiorys i przeżycia Oktawi, aczkolwiek ja osobiście czekałam np na rozwinięcie pewnych wątków, które nigdy nie nastąpiły. Oliwia wspaniała młoda utalentowana dziewczyna, ale kto po skaczonym czytaniu książki będzie pamiętał o jej wywodach, czy zostać sławna malarka, pisarka a może nauczycielka... Poświęcone całkowicie życie...

Faraon zaskoczył mnie raczej pozytywnie. Czytałam opinie, równiez czytelników, i miałam inne wyobrażenie o tej powieści. Na samym początku zderzyłam się z dość szczegółowym opisem Egiptu co mnie troszeczkę zniechęciło i myślałam, że nie przebrnę do końca. Jednak już od pierwszych akcji w książce wciągnęłam się bardzo. To prawda treść jest bardzo rozbudowana, ale nie zgadzam się z opiniami, iż liczna postaci nie pozwala ich wszystkich spamiętać. Problem ten miałam raczej przy Lalce. Mnie zadziwila znajomość kultury egipskiej z jednoczesnym wpłata iem współczesnej wiedzy o Egipcie, ze spojrzeniem na niego z perspektywy przeszło 6 wieków. Postacie są zazwyczaj jednoznaczne, ale narracja potrafi się radykalnie zmieniać, o stanie kapłańskie np. raz przedstawiany jest jako samolubny, skąpy stan, a później jako nie do równanie mądry i inteligentny. Każe czytelników kibicować faraonowi a później jakby przyznawać rację kapłani. To wszystko wśród intrygi i złożoność zdarzeń. To wszystko czyni powieść bardzo interesująca. Minusem jest kwadratowosc niektórych zdarzeń, zbytnie ułatwienie akcji, oraz długie opisy cześci oddawanej bogom i zwyczajów im należnych.

Faraon zaskoczył mnie raczej pozytywnie. Czytałam opinie, równiez czytelników, i miałam inne wyobrażenie o tej powieści. Na samym początku zderzyłam się z dość szczegółowym opisem Egiptu co mnie troszeczkę zniechęciło i myślałam, że nie przebrnę do końca. Jednak już od pierwszych akcji w książce wciągnęłam się bardzo. To prawda treść jest bardzo rozbudowana, ale nie...

Opowiadania dla dzieci napisanie na podstawie podróży do Afryki słynnego podróżnika. Czyta się właściwie jednym tchem w parę godzin. Ciekawe lekko pisane przygody, z których to również można się dowiedzieć różnych ciekawostek o Afryce.

Opowiadania dla dzieci napisanie na podstawie podróży do Afryki słynnego podróżnika. Czyta się właściwie jednym tchem w parę godzin. Ciekawe lekko pisane przygody, z których to również można się dowiedzieć różnych ciekawostek o Afryce.

Ostatni tom dużo opisuje narodziny idei socjalizmu widać jak bardzo autorka miała w swym życiu z nią wspólnego, niestety także z idea masonska co wiązało się z podważanie również wiary katolickiej, głównie przez młoda bohaterkę Agnieszkę. Szczerze mówiąc, może to nie poprawne z mojej strony często omijałam długie wypowiedzi lub myśli Agnieszki czy Marcina na temat ich widzenia świata, ideologicznych przepychanek. Punktem kulminacyjnym okazała się nagła śmierć Bogumil, która dla mnie była jakby końce opowieści, przez chwilę nie chciałam czytać dalej, jakby jego postać jakoś realnie nadawało rzeczywistych kształtów całej powieści, a bez niej nie miała już sensu. Za korzenia się w umyśle czytelnika jego praca i zacięcie w Serbinowie.. Dużo o zmianach politycznych w całej Europie, jak zwykle złozone postacie, i niektóre cytaty które czytałam po dwa razy. Trafne naprawdę, ponadczasowe.

Ostatni tom dużo opisuje narodziny idei socjalizmu widać jak bardzo autorka miała w swym życiu z nią wspólnego, niestety także z idea masonska co wiązało się z podważanie również wiary katolickiej, głównie przez młoda bohaterkę Agnieszkę. Szczerze mówiąc, może to nie poprawne z mojej strony często omijałam długie wypowiedzi lub myśli Agnieszki czy Marcina na temat ich...

Lubię te opowiadania Dąbrowskiej a Noce i dnie też mnie nie zawiodły, zwłaszcza pierwsza część, chociaż opisy przeżyć Barbary mogą czasem wywoływać jakieś negatywne emocje zniecierpliwiena, ale czy taka Barbara nie siedzi w prawie każdej kobiecie. Czy Bogumil, cichy, wyrozumiały nie zdaje się czasem ukryć w jakimś mężczyźnie. Doskonale trafnie ukryte zwyczajne myśli i zachowania ludzkie, a w tym wszystkim cała życiowa zawierucha.

Lubię te opowiadania Dąbrowskiej a Noce i dnie też mnie nie zawiodły, zwłaszcza pierwsza część, chociaż opisy przeżyć Barbary mogą czasem wywoływać jakieś negatywne emocje zniecierpliwiena, ale czy taka Barbara nie siedzi w prawie każdej kobiecie. Czy Bogumil, cichy, wyrozumiały nie zdaje się czasem ukryć w jakimś mężczyźnie. Doskonale trafnie ukryte zwyczajne myśli i...

Piękna powieść pisana pięknym językiem staropolskim, lecz rozumianym. Autor nie zawahal się stosować wątków religijnosci polskiego narodu.

Piękna powieść pisana pięknym językiem staropolskim, lecz rozumianym. Autor nie zawahal się stosować wątków religijnosci polskiego narodu.

Autorka przeplata proste wiejskie wesele z powojenna rzeczywistością, obawami i troskami prostych ludzi. Szybko zachodzącymi zmianami i podziałami jakie tworzą się przez nowo nastały ustrój polityczny. Jednocześnie robi to w sposób subtelny, nie odwracając uwagi od toczacych się wydarzeń.

Autorka przeplata proste wiejskie wesele z powojenna rzeczywistością, obawami i troskami prostych ludzi. Szybko zachodzącymi zmianami i podziałami jakie tworzą się przez nowo nastały ustrój polityczny. Jednocześnie robi to w sposób subtelny, nie odwracając uwagi od toczacych się wydarzeń.

Ciekawe opisu lasu i zwierząt, może to naiwne, ale główna bohaterka chociaż czasami irytująca swoja ciągła paplaniną, ma wielką zaletę nie oceniania ludzi przy pierwszej sposobności, według ich powierzchowności, a nawet nie pozwala mówić źle w jej obecności o osobach trzecich. Naprawdę to wielka zaleta i wartość rzadko spotykana. Jest to opowiadanie o dzieciach i bez wątpienia dla dzieci, ale przemyca wiele zachowań bardziej skomplikowanych psychologicznie. Ciekawe dla osob lubiących powracać do wspomnień o swoich wakacjach u dziadków na wsi.

Ciekawe opisu lasu i zwierząt, może to naiwne, ale główna bohaterka chociaż czasami irytująca swoja ciągła paplaniną, ma wielką zaletę nie oceniania ludzi przy pierwszej sposobności, według ich powierzchowności, a nawet nie pozwala mówić źle w jej obecności o osobach trzecich. Naprawdę to wielka zaleta i wartość rzadko spotykana. Jest to opowiadanie o dzieciach i bez...

Mistrzowskie połączenie romantyzmu i pozytywizmu, a w zasadzie upadku obu nurtów. Czysta akcja bez zbędnych opisów, może poza opisanym szczegółowo Paryżu, który dla nie zainteresowanych wyda sie długi i nudny. Czytałam w liceum i wracając do tej lektury przyznam, że to było za wczesne na rozumienie tej powieści.

Mistrzowskie połączenie romantyzmu i pozytywizmu, a w zasadzie upadku obu nurtów. Czysta akcja bez zbędnych opisów, może poza opisanym szczegółowo Paryżu, który dla nie zainteresowanych wyda sie długi i nudny. Czytałam w liceum i wracając do tej lektury przyznam, że to było za wczesne na rozumienie tej powieści.

Bardzo lubię te nowelki, pouczające,skłaniające do refleksji, ponadczasowe. Moim zdaniem jeden z najlepszych okresów w literaturze polskiej. Obok Dąbrowskiej, Rodziewiczówny najlepszy pisarz.

Bardzo lubię te nowelki, pouczające,skłaniające do refleksji, ponadczasowe. Moim zdaniem jeden z najlepszych okresów w literaturze polskiej. Obok Dąbrowskiej, Rodziewiczówny najlepszy pisarz.

Niby prosta, a głęboka, niby dla zakonników, a dla wszystkich, niby dla uświęconych, a dla grzeszników. Piękna książka przesycona Pismem Świętym, są dosłownie odniesienia zapisane z boku stron do odpowiedniego fragmentu z Biblii, które dokumentuje zdania. Polecam wszystkim, aby zrozumieć marność ziemskiego życia, małość ludzką, także przestać się zamartwiać, polecić Panu Bogu swoje sprawy i doczesne rzeczy nie bać się unizyc przed Bogiem i ludźmi. Wydanie, które posiadam w wersji dual z łacina co też jest ciekawe, kto lubi pogłębiać wiedzę językową l.

Niby prosta, a głęboka, niby dla zakonników, a dla wszystkich, niby dla uświęconych, a dla grzeszników. Piękna książka przesycona Pismem Świętym, są dosłownie odniesienia zapisane z boku stron do odpowiedniego fragmentu z Biblii, które dokumentuje zdania. Polecam wszystkim, aby zrozumieć marność ziemskiego życia, małość ludzką, także przestać się zamartwiać, polecić Panu...

Nie zawiodłam się na kontynuacji opowiadania o życiu sławnego Znachora. Najbardziej dotknęło mnie opisane dobro, uczciwość i moralność i wiara w człowieka głównego bohatera. Mało znajduje się postaci tak czystych, przejrzystych z gruntu dobrych. Z drugiej strony stoi zawistny, rzeczywisty i zakłamany świat. Można odkryć wiele prawd czytając książkę, dzięki niesamowicie plastycznym opisom postaci np Pani Niny. Jemioł jak na polonistę przystało ma bardzo szeroka wiedzę zarówno literacka jak i kulturową a jego zdruzgotany świat idealisty w czasach młodość, przez swoje krytyczne spostrzeganie świata, broni zaciekle każdego przejawu jakiekolwiek emocji. Bardzo kompleksowe i wyraziste postacie.

Nie zawiodłam się na kontynuacji opowiadania o życiu sławnego Znachora. Najbardziej dotknęło mnie opisane dobro, uczciwość i moralność i wiara w człowieka głównego bohatera. Mało znajduje się postaci tak czystych, przejrzystych z gruntu dobrych. Z drugiej strony stoi zawistny, rzeczywisty i zakłamany świat. Można odkryć wiele prawd czytając książkę, dzięki niesamowicie...

Styl błyskotliwy, treść niezwykle interesująca, choć niektóre poglądy wydawać by się mogły konstrowersyjne ,ale też przedstawione w sposób subiektywny. Wspaniale wzglebia się w ukazywanie na przestrzeni całych wieków, literatury polskiej i zagranicznej postaci dziecka i jego statusu oraz uczuć i potrzeb.

Styl błyskotliwy, treść niezwykle interesująca, choć niektóre poglądy wydawać by się mogły konstrowersyjne ,ale też przedstawione w sposób subiektywny. Wspaniale wzglebia się w ukazywanie na przestrzeni całych wieków, literatury polskiej i zagranicznej postaci dziecka i jego statusu oraz uczuć i potrzeb.