Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mogę dać mniej niż 9 gwiazdek książce, która opowiada mi o Prusie. Moim zdaniem autorka naprawdę rzetelnie przedstawiła postać i jego stosunki że społeczeństwem. Może bardzo postawiła nacisk na aspekt biograficzny, niż na fabułę, ale to poglebilo tylko wiedzę o tym pisarzu. Chętnie sięgnę po inne tytuły o Prusie tej autorki.

Nie mogę dać mniej niż 9 gwiazdek książce, która opowiada mi o Prusie. Moim zdaniem autorka naprawdę rzetelnie przedstawiła postać i jego stosunki że społeczeństwem. Może bardzo postawiła nacisk na aspekt biograficzny, niż na fabułę, ale to poglebilo tylko wiedzę o tym pisarzu. Chętnie się...

Rozwiń Zwiń

Treści około powstaniowe są mi bardzo bliskie, ale w tę książkę wogole nie mogłam się wczuć, po Prusie np wydaje się być bardzo skomplikowaną. Może spojrzenie ze strony troszkę innej bo jakby nie było autorka była Rosjanka. Treść czadami ciężka, opisy wręcz odstreczajace, dziwnie się czyta, ale na koniec wynagradza nam trudy. Wszystko staje się jasne, dążęnie młodego chłopaka do bycia Kimś w znaczeniu Kimkolwiek, odnalezienia siebie i swojego miejsca w życiu. Wbrew pozorom wcale to nie było łatwe. Polecam.

Treści około powstaniowe są mi bardzo bliskie, ale w tę książkę wogole nie mogłam się wczuć, po Prusie np wydaje się być bardzo skomplikowaną. Może spojrzenie ze strony troszkę innej bo jakby nie było autorka była Rosjanka. Treść czadami ciężka, opisy wręcz odstreczajace, dziwnie się czyta...

Rozwiń Zwiń

Autorka naprawdę rzetelnie stara się przedstawić życiorys i przeżycia Oktawi, aczkolwiek ja osobiście czekałam np na rozwinięcie pewnych wątków, które nigdy nie nastąpiły. Oliwia wspaniała młoda utalentowana dziewczyna, ale kto po skaczonym czytaniu książki będzie pamiętał o jej wywodach, czy zostać sławna malarka, pisarka a może nauczycielka... Poświęcone całkowicie życie dla męża, najpierw bohatera powstania styczniowego, później pisarza Żeromskiego, którego mimo silnych starań nie zdołałam polubic.
Cenie książkę również za przybliżenie postaci Bolesława Prusa, przyjaciela rodziny i wiernego wielbiciela Oktawi. Wątku jego śmierci brakowało mi w Oktawi bo naoewno główna bohaterka, także i jego śmierć musiała głęboko przeżyć.

Autorka naprawdę rzetelnie stara się przedstawić życiorys i przeżycia Oktawi, aczkolwiek ja osobiście czekałam np na rozwinięcie pewnych wątków, które nigdy nie nastąpiły. Oliwia wspaniała młoda utalentowana dziewczyna, ale kto po skaczonym czytaniu książki będzie pamiętał o jej wywodach,...

Rozwiń Zwiń

Faraon zaskoczył mnie raczej pozytywnie. Czytałam opinie, równiez czytelników, i miałam inne wyobrażenie o tej powieści. Na samym początku zderzyłam się z dość szczegółowym opisem Egiptu co mnie troszeczkę zniechęciło i myślałam, że nie przebrnę do końca. Jednak już od pierwszych akcji w książce wciągnęłam się bardzo. To prawda treść jest bardzo rozbudowana, ale nie zgadzam się z opiniami, iż liczna postaci nie pozwala ich wszystkich spamiętać. Problem ten miałam raczej przy Lalce. Mnie zadziwila znajomość kultury egipskiej z jednoczesnym wpłata iem współczesnej wiedzy o Egipcie, ze spojrzeniem na niego z perspektywy przeszło 6 wieków. Postacie są zazwyczaj jednoznaczne, ale narracja potrafi się radykalnie zmieniać, o stanie kapłańskie np. raz przedstawiany jest jako samolubny, skąpy stan, a później jako nie do równanie mądry i inteligentny. Każe czytelników kibicować faraonowi a później jakby przyznawać rację kapłani. To wszystko wśród intrygi i złożoność zdarzeń. To wszystko czyni powieść bardzo interesująca. Minusem jest kwadratowosc niektórych zdarzeń, zbytnie ułatwienie akcji, oraz długie opisy cześci oddawanej bogom i zwyczajów im należnych.

Faraon zaskoczył mnie raczej pozytywnie. Czytałam opinie, równiez czytelników, i miałam inne wyobrażenie o tej powieści. Na samym początku zderzyłam się z dość szczegółowym opisem Egiptu co mnie troszeczkę zniechęciło i myślałam, że nie przebrnę do końca. Jednak już od pierwszych akcji w ...

Rozwiń Zwiń

Opowiadania dla dzieci napisanie na podstawie podróży do Afryki słynnego podróżnika. Czyta się właściwie jednym tchem w parę godzin. Ciekawe lekko pisane przygody, z których to również można się dowiedzieć różnych ciekawostek o Afryce.

Opowiadania dla dzieci napisanie na podstawie podróży do Afryki słynnego podróżnika. Czyta się właściwie jednym tchem w parę godzin. Ciekawe lekko pisane przygody, z których to również można się dowiedzieć różnych ciekawostek o Afryce.

Ostatni tom dużo opisuje narodziny idei socjalizmu widać jak bardzo autorka miała w swym życiu z nią wspólnego, niestety także z idea masonska co wiązało się z podważanie również wiary katolickiej, głównie przez młoda bohaterkę Agnieszkę. Szczerze mówiąc, może to nie poprawne z mojej strony często omijałam długie wypowiedzi lub myśli Agnieszki czy Marcina na temat ich widzenia świata, ideologicznych przepychanek. Punktem kulminacyjnym okazała się nagła śmierć Bogumil, która dla mnie była jakby końce opowieści, przez chwilę nie chciałam czytać dalej, jakby jego postać jakoś realnie nadawało rzeczywistych kształtów całej powieści, a bez niej nie miała już sensu. Za korzenia się w umyśle czytelnika jego praca i zacięcie w Serbinowie.. Dużo o zmianach politycznych w całej Europie, jak zwykle złozone postacie, i niektóre cytaty które czytałam po dwa razy. Trafne naprawdę, ponadczasowe.

Ostatni tom dużo opisuje narodziny idei socjalizmu widać jak bardzo autorka miała w swym życiu z nią wspólnego, niestety także z idea masonska co wiązało się z podważanie również wiary katolickiej, głównie przez młoda bohaterkę Agnieszkę. Szczerze mówiąc, może to nie poprawne z mojej stron...

Rozwiń Zwiń

Lubię te opowiadania Dąbrowskiej a Noce i dnie też mnie nie zawiodły, zwłaszcza pierwsza część, chociaż opisy przeżyć Barbary mogą czasem wywoływać jakieś negatywne emocje zniecierpliwiena, ale czy taka Barbara nie siedzi w prawie każdej kobiecie. Czy Bogumil, cichy, wyrozumiały nie zdaje się czasem ukryć w jakimś mężczyźnie. Doskonale trafnie ukryte zwyczajne myśli i zachowania ludzkie, a w tym wszystkim cała życiowa zawierucha.

Lubię te opowiadania Dąbrowskiej a Noce i dnie też mnie nie zawiodły, zwłaszcza pierwsza część, chociaż opisy przeżyć Barbary mogą czasem wywoływać jakieś negatywne emocje zniecierpliwiena, ale czy taka Barbara nie siedzi w prawie każdej kobiecie. Czy Bogumil, cichy, wyrozumiały nie zdaje ...

Rozwiń Zwiń