Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Katarzyna Misiołek od dawna jest jedną z moich ulubionych polskich autorek bowiem, nie boi się poruszać w swoich książkach tematów trudnych, ukazując złożoną rzeczywistość i problemy przeciętnych ludzi w sposób wyjątkowo emocjonalny, niejednokrotnie kontrowersyjny. Nigdy nie oszczędza swoich bohaterów, komplikując ich życie na wszelkie możliwe sposoby, przez co powieści Kasi Misiołek są szalenie prawdziwe, chwilami bolesne, słowem - pełne różnorodnych przeżyć. Tym razem autorka oddała w ręce czytelników powieść niebywale ważną i potrzebną.

Depresja to cichy i bardzo podstępny zabójca, najczęściej lekceważony zarówno przez otoczenie, jak i osoby, które bezpośrednio dotyka. To ogromnie wstydliwa i dojmująca choroba, która dotyczy coraz większej ilości ludzi w każdym wieku.

Kasia wprowadza swoich czytelników w skomplikowany i przykry świat bohaterki, matki uroczych bliźniaczek, będącej jednocześnie w kolejnej ciąży oraz wyczerpującym związku małżeńskim. Ta powieść wyssała ze mnie niemal całą wewnętrzną równowagę, gdybym miała pod ręką męża bohaterki, chyba zepchnęłabym go w przepaść! Autorka doskonle przedstawiła piętno idealnej matki, uwikłanej w powszednie obowiązki, często samotnie radzącej sobie z codziennością, niejako zmuszonej — mimo gigantycznego zmęczenia — okazywać całemu światu, jakim szczęściem jest bycie matką Polką.

Koniecznie przeczytajcie, to znakomicie skonstruowana literatura kobieca, w której większość pań odnajdzie kawałek siebie. Gorąco polecam.

Katarzyna Misiołek od dawna jest jedną z moich ulubionych polskich autorek bowiem, nie boi się poruszać w swoich książkach tematów trudnych, ukazując złożoną rzeczywistość i problemy przeciętnych ludzi w sposób wyjątkowo emocjonalny, niejednokrotnie kontrowersyjny. Nigdy nie oszczędza swoich bohaterów, komplikując ich życie na wszelkie możliwe sposoby, przez co powieści...

"Cudze grzechy" - Daria Orlicz, czwarta część cyklu "Stracone dusze.

Napiszę krótko, świetnie skonstruowany kryminał!

Dlaczego? Bowiem, znajdziecie w nim osobliwe porwanie, samobójstwo, morderstwa, dziwne pobicie, szemrany klubowy świat, a także tajemnice sprzed lat, które powoli odsłaniają się na kartach powieści, wciągając czytelnika w doskonałą intrygę i nurtujące dochodzenie. Ponadto ciekawie poprowadzone wątki obyczajowe, które poruszają ważne i aktualne problemy. Przy tym odrobina zabawnych i soczystych dialogów czynią tę książkę doskonałym sposobem na zajmujący relaks. Dodam, że ogromnie cenię Autorkę za esencjonalność, Daria Orlicz nie ma tendencji do tworzenia pobocznych wątków, czy opisów mających na celu wyłącznie zwiększenie objętości książki. W jej powieściach znajdziecie absolutnie zwięzłą i przemyślaną fabułę! Uwielbiam i czekam na kolejną odsłonę!

Gorąco zachęcam do lektury, polecając cały cykl "Straconych dusz"!

#nieterazwlasnieczytam

"Cudze grzechy" - Daria Orlicz, czwarta część cyklu "Stracone dusze.

Napiszę krótko, świetnie skonstruowany kryminał!

Dlaczego? Bowiem, znajdziecie w nim osobliwe porwanie, samobójstwo, morderstwa, dziwne pobicie, szemrany klubowy świat, a także tajemnice sprzed lat, które powoli odsłaniają się na kartach powieści, wciągając czytelnika w doskonałą intrygę i nurtujące...

Dziewczynę z gór Małgorzaty Wardy przeczytałam w marcu tego roku, mimo mijającego czasu nie potrafię przestać o niej myśleć. W moim odczuciu autorce udało się stworzyć frapującą fabułę, szalenie refleksyjną, posiadającą swoistą głębię, która wprowadza czytelnika w magiczny, chwilami surowy, ale przede wszystkim wyjątkowo enigmatyczny klimat. Uważam, że to bardzo oryginalna książka, która idealnie wpasowała się w mój czytelniczy gust.


Od lat cenię twórczość Małgorzaty Wardy nie tylko za warsztat, ale także za niebanalność zagadnień, z którymi odważnie mierzy się w swoich książkach. Dzięki nim powieści autorki stanowią zarówno świetną rozrywkę, jak i powód skłaniający do przemyśleń. Pisarka w sugestywny sposób zwraca uwagę odbiorcy na świat, który go otacza, a przede wszystkim na ludzi, których codzienność bywa skomplikowana, a bieg wydarzeń nie zawsze zrozumiały i zakończony sukcesem.


Nadia, główna bohaterka niniejszej powieści to jedenastoletnia dziewczynka, wychowująca się w tradycyjnym domu, gdzie nie brakuje poczucia bezpieczeństwa. Jej poukładany świat rozpada się w chwili, kiedy zostaje porywana z przyczepy campingowej — stojącej nieopodal domu rodziców — przez młodego mężczyznę. Rzeczywistość dziewczynki w nieoczekiwany sposób zostaje zupełnie odmieniona. Nadia musi przywyknąć do warunków, w których klimat bywa wyjątkowo surowy. Musi nauczyć się żyć w odosobnieniu, w towarzystwie obcego, dorosłego mężczyzny, a także wśród nieodkrytej przyrody i dzikich zwierząt, których do tej pory nie miała okazji poznać. Jedenastolatka jeszcze nie wie, że jej porwanie jest konsekwencją niefortunnych wydarzeń, mających miejsce w dalekiej przeszłości. Jakie tajemnice skrywają zarówno bliscy dziewczynki, jak i obcy mężczyzna? Wreszcie, jaki los czeka przerażoną Nadię, która trafia do starego, opuszczonego domu, gdzieś daleko w górnych partiach bezlitosnych, jednocześnie bajkowych, zapierających dech w piersiach Bieszczad? Tam niebezpieczeństwo czyha za każdym z drzew, sprzyjając tylko tym, którzy doskonale znają ten osobliwy klimat. Koniecznie przekonajcie się sami i zgłębcie tajemnice, które kryją bohaterowie tejże powieści.

Cała opinia tutaj: https://nieterazwlasnieczytam.blogspot.com/2019/06/recenzja-dziewczyna-z-gor-magorzata_16.html
Serdecznie zapraszam :)

Dziewczynę z gór Małgorzaty Wardy przeczytałam w marcu tego roku, mimo mijającego czasu nie potrafię przestać o niej myśleć. W moim odczuciu autorce udało się stworzyć frapującą fabułę, szalenie refleksyjną, posiadającą swoistą głębię, która wprowadza czytelnika w magiczny, chwilami surowy, ale przede wszystkim wyjątkowo enigmatyczny klimat. Uważam, że to bardzo oryginalna...