Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kilka dni temu zakończyłam czytanie finałowej części trylogii „Kres wieczności”.
Jakie wrażenie wywarły na mnie dalsze losy Juliana i jego wybranki?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2024/04/paullina-simons-wyspa-nieopisana.html

Kilka dni temu zakończyłam czytanie finałowej części trylogii „Kres wieczności”.
Jakie wrażenie wywarły na mnie dalsze losy Juliana i jego wybranki?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2024/04/paullina-simons-wyspa-nieopisana.html

Cóż, muszę przyznać, że nieczęsto zdarza mi się, aby czytać jedną książkę przez parę miesięcy.
Jak zapewne część z Was pamięta, pierwsza część przygód Julianna i Josephine bardzo mi się podobała.
Co zatem spowodowało, że kontynuację opowieści o ich losach czytałam tak długo?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2024/01/paullina-simons-krolestwo-nedznikow.html

Cóż, muszę przyznać, że nieczęsto zdarza mi się, aby czytać jedną książkę przez parę miesięcy.
Jak zapewne część z Was pamięta, pierwsza część przygód Julianna i Josephine bardzo mi się podobała.
Co zatem spowodowało, że kontynuację opowieści o ich losach czytałam tak długo?
Zapraszam do zapoznania się z moją...

Trylogia „Kres wieczności”, której pierwszą częścią jest „Łowca tygrysów”, zbiera w sieci skrajne opinie.
Jedyni czytelnicy bardzo ją krytykują, inni uwielbiają.
Do której grupy zaliczam się ja?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią….
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2023/08/paullina-simons-owca-tygrysow.html

Trylogia „Kres wieczności”, której pierwszą częścią jest „Łowca tygrysów”, zbiera w sieci skrajne opinie.
Jedyni czytelnicy bardzo ją krytykują, inni uwielbiają.
Do której grupy zaliczam się ja?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią….
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2023/08/paullina-simons-owca-tygrysow.html

„Harry Potter i Przeklęte Dziecko” jest ostatnim, „dodatkowym” tomem cyklu.
Choć wielu osobom nie podobał się pomysł kontynuacji losów kultowego czarodzieja, ani sposób jego realizacji, ja postanowiłam dokończyć czytanie o jego przygodach.
Jak podobała mi się książka o dorosłym Harrym?
Czy przekonałam się do czytania fantastyki?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/08/jkrowling-harry-potter-i-przeklete.html

„Harry Potter i Przeklęte Dziecko” jest ostatnim, „dodatkowym” tomem cyklu.
Choć wielu osobom nie podobał się pomysł kontynuacji losów kultowego czarodzieja, ani sposób jego realizacji, ja postanowiłam dokończyć czytanie o jego przygodach.
Jak podobała mi się książka o dorosłym Harrym?
Czy przekonałam się do czytania fantastyki?
Zapraszam do zapoznania się z moją...

Siódma, ostatnia, „standardowa” część cyklu o Harrym Potterze za mną…
Jakie wrażenie wywarła na mnie powieść J.K. Rowling?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/08/jk-rowling-harry-potter-i-insygnia.html

Siódma, ostatnia, „standardowa” część cyklu o Harrym Potterze za mną…
Jakie wrażenie wywarła na mnie powieść J.K. Rowling?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/08/jk-rowling-harry-potter-i-insygnia.html

taka-jest-agata.blogspot.com

Cykl książek o przygodach młodego czarodzieja, jest chyba jednym z największych hitów wydawniczych ostatnich lat.
Losy słynnego Harry’ego zna chyba niemal każde dziecko i większość dorosłych na świecie.
Są to również książki wzbudzające wiele kontrowersji, w niektórych środowiskach uznawane za szkodliwe, zakazywane, niszczone.
Często mówi się, że jeżeli ktoś(lub w tym przypadku- coś) budzi wiele emocji, zdobywa zwolenników, jak i przeciwników, to znaczy, że jest sławne.
Tak trzeba przyznać, że książki Joanne Kathleen Rowling, cieszą się niezwykłą popularnością.
Sama jakiś czas temu starałam się poznać losy najsłynniejszego czarodzieja z Hogwardu, jednak utknęłam gdzieś w połowie.
Później próbowałam obejrzeć adaptacje filmowe- również z marnym skutkiem.
Wielu moich znajomych opowiadało mi treść powieści Pani Rowling- każdy mówił coś innego(wiadomo, każdy zwraca uwagę na inne szczegóły).
W końcu niedawno, potrzebowałam do przeczytania jakąś lekką lekturę, postanowiłam więc ponownie zmierzyć się z przygodami Harry’ego Pottera.
Sięgnęłam zatem po wydanie w czarnych okładkach dla dorosłych.
Kiedyś otrzymałam cały cykl w tym pięknym, eleganckim wydaniu w prezencie.
Co sądzę o pierwszym tomie jego przygód pod tytułem „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią,
Główny bohater jest małym chłopcem wychowywanym przez swoją ciotkę i jej męża.
Harry mieszka u swoich krewnych w komórce pod schodami.
Jest traktowany dużo gorzej niż jego kuzyn, rodzony syn Państwa Dursleyów, Dudley.
Mały Potter trafił do swojej ciotki Petunii, po tym jak we wczesnym dzieciństwie stracił rodziców.
Chłopak niewiele o nich wie, rzekomo zginęli w wypadku samochodowym.
Po owym wypadku Harry ma tylko jedną pamiątkę-bliznę na czole w kształcie błyskawicy.
Wychowanek nie jest lubiany przez rodzinę Dursleyów, ciągle zdarzają mu się bowiem dziwne wypadki, co stwarza nie lada kłopoty nader normalnej, nudnej rodzinie.
W dniu 11-tych urodzin chłopiec dowiaduje się dlaczego tak jest.
Odwiedza Go Hagrid, gajowy z Hogwartu, znanej angielskiej szkoły czarodziejstwa.
Opowiada chłopcu, że nie było żadnego wypadku, a jego rodzice zginęli z rąk bardzo złego maga-Voldemorta, zwanego Sam-wiesz-kim.
Harry pokonał bestię i dlatego stał się sławny w świecie magicznym.
Teraz czas by i on rozpoczął naukę w słynnej szkole, jego przeznaczeniem jest bowiem zostać wielkim czarodziejem.
Sympatyczny olbrzym zabiera chłopca by kupić mu szkolną wyprawkę.
Przy okazji młody Potter dowiaduje się, że jest nie tylko sławny, ale i bogaty.
Otrzymuje jak każdy w jego wieku podręczniki(tylko nazwy i zakres przedmiotów nieco się różnią), szaty(mundurek), inne potrzebne przybory i sowę-Hedwigę. Będzie to jego osobisty listonosz.
Gdy w umówionym czasie Harry rozpoczyna naukę w szkole, poznaje organizację szkoły.
(Hogward dzieli się na 4 domy).
Oraz nowych kolegów i nauczycieli.
Poznajmy zatem i My najważniejszych z Nich:
Hagrid-Wspomniany wcześniej gajowy, studiował w Hogwarcie lecz został z niego wydalony
Prof. Dumledore- Mądry i sprawiedliwy dyrektor szkoły.
Prof. McGonagall-Surowa choć sprawiedliwa, opiekunka grupy Pottera
Prof. Snape- Tajemniczy, złowrogi, nauczyciel eliksirów, nie lubi Harry’ego, faworyzuje swoich podopiecznych.
Ron - Chłopiec z biednej, wielodzietnej rodziny, najbliższy kolega głównego bohatera
Hermiona- Dziewczynka z niemagicznej rodziny, dobra uczennica, trochę zadziera nosa.
Neville-Chyba najbardziej pechowy uczeń szkoły, ciągle zdarzają mu się nieprzewidziane wypadki
Draco- Chłopiec z bogatego, tradycyjnego rodu czarodziejów. Gdy nie udaje mu się zaprzyjaźnić z Potterem staje się jego wrogiem.
Na pierwszym roku, jak wszędzie, młodzi uczą się podstaw.
Harry poznaje również tajniki kultowej gry czarodziejów-Quiddicha. Dołącza do jednej z drużyn Hogwartu, gdzie staje się gwiazdą.
Mały chłopiec ma również inne zadanie, musi obronić legendarny Kamień Filozoficzny, aby to zrobić, konieczne jest by zmierzył się z Voldemortem.
Tłumaczy Ronowi, że musi to zrobić, choćby miał zginąć, wszak nigdy nie stanie po stronie czarnej magii(s. 280).
O szczegółach pierwszego roku Harry’ego Pottera w Hogwarcie przeczytacie w książce „Harry Potter i Kamień Filozoficzny”.
Chciałabym wrócić do kontrowersji i zarzutów, że powieści J.K. Rowling, nie powinny być czytane przez dzieci, że promują okultyzm, itd…
Moim zdaniem to powieści, które pokazują czytelnikowi różnorodność społeczeństwa, przedstawiają sytuacje z jakim dziecko może spotkać się we własnym niemagicznym świecie, oraz własnej zwykłej szkole.
Przesłaniem książek Pani Rowling było zapewne pokazanie, że nawet ktoś na pozór zwyczajny, może być niezwykłym, a złu należy się przeciwstawiać, gdyż dobro z nim wygrywa.
Warto porozmawiać z dzieckiem na ten temat, po lekturze historii słynnego czarodzieja.
Jako osoba dorosła, będę czytała ów cykl raczej jedynie w celach rozrywkowych.
Lecz kto wie, może i ja czegoś się z niego nauczę?
Fanom fantastyki polecam.
Ciekawe, czy J. K. Rowling sprawi, że i ja polubię ten gatunek?
Tego zapewne dowiem się dopiero po przeczytaniu ostatniego tomu, czyli „Insygniów Śmierci”.

taka-jest-agata.blogspot.com

Cykl książek o przygodach młodego czarodzieja, jest chyba jednym z największych hitów wydawniczych ostatnich lat.
Losy słynnego Harry’ego zna chyba niemal każde dziecko i większość dorosłych na świecie.
Są to również książki wzbudzające wiele kontrowersji, w niektórych środowiskach uznawane za szkodliwe, zakazywane, niszczone.
Często mówi się,...

taka-jest-agata.blogspot.com

Pomimo, że wakacje mamy w pełni, ja postanowiłam odwiedzić szkołę.
Lecz nie taką zwyczajną, a wyjątkową, znaną na całym świecie, Szkołę Magii i Czarodziejstwa w Hogwardzie.
Podczas czytania powieści „Harry Potter i Komnata Tajemnic”, miałam okazję poznać przygody słynnego czarodzieja podczas jego drugiego roku nauki w legendarnym zamku.
Do losów Harry’ego powracamy, podczas jego letnich wakacji szkolnych. Chłopiec spędza je w domu rodziny Dursley’ów, dość eleganckim, choć zimnym.
Mały Potter tęskni za szkołą i swoimi przyjaciółmi.
Pewnego dnia w pokoju chłopaka zjawia się dziwny stwór, skrzat domowy- Zgredek. Jest brzydki i zaniedbany.
Ostrzega małego czarodzieja, że Ten nie powinien wracać do szkoły, gdyż czyha tam na Niego ogromne niebezpieczeństwo. Potter domyśla się, że może chodzić o Voldemorta. Jednak nie pragnie niczego bardziej niż znów być w gronie swych przyjaciół.
Zgredek opowiada czarodziejowi swoją historię-jest on skrzatem, niewolnikiem w domu swego pana. Często jest dotkliwie karany, nawet gdy nie ma ku temu wyraźnych przesłanek. Stworzenie jest wiecznie przestraszone i oczekujące nagany. Czasami wymierza sobie karę sam by uprzedzić swych właścicieli.
Nie widzi wielkiej szansy na poprawę swego zgredkowego losu.
Harry jest wyraźnie zszokowany słysząc tę historię. Podejrzewa, że jego nowy znajomy może służyć w domu jego szkolnego „kolegi” Dracona. Malfoy’owie należą bowiem do jednego z najzamożniejszych czarodziejskich rodów.
Zgredek błaga chłopca by pozostał w domu swojego wujostwa, lecz ten marzy by być gdziekolwiek indziej, niż tam.
Jego życzenie spełnia się bardzo szybko. Zjawia się Ron z braćmi i zabierają smutnego przyjaciela do swojego rodzinnego domu, czyli „Nory”.
Miejsca skromnego, ciasnego, lecz pełnego ciepła, życzliwości i miłości.
Tu nikt nikomu nie dokucza, nie wydziela jedzenia, nikt nie przejmuje się sztywnymi regułami.
To miejsce zupełnie inne od domu wuja Vernona i ciotki Petunii, który Harry tak dobrze zna.
Gdy wakacje dobiegają końca, Harry i Ron wracają do Hogwardu, z czym mają niemałe kłopoty.
Na miejscu okazuje się, że nowym nauczycielem ochrony przed czarną magią został słynny autor wielu publikacji-Gilderoy Lockhart.
Jest to wyjątkowo przystojny czarodziej, umiejący oczarować uśmiechem panie w każdym wieku. Wielokrotny laureat nagrody Najbardziej Czarującego Uśmiechu tygodnika „Czarownica”.
Na mnie zrobił wrażenie takiego, który „co nie doczaruje, to dowygląda” .
I na tym jego umiejętności się kończą, gdyż wiedzę ma mniejszą niż uczniowie(i to nawet ci w najmłodszych klasach). A przed czarną magią to jego należy bronić.
Jednym słowem- Narcyz i mitoman.
I tym razem Harry i jego przyjaciele muszą się zmierzyć z niebezpieczeństwem, które skryło się w zamku.
Petryfikacji ulegają uczniowie, a w szkole coraz głośniej mówi się, o otwarciu legendarnej „komnaty tajemnic”, która skrywa potwora.
Jaką tym razem postać przybrał „sam wiecie kto”?
Potter musi się o tym przekonać, by uratować jedną z najbliższych sobie osób.
Zmierzy się z Czarnym Panem sam, gdyż na pomoc profesora Gilderoy’a Lockharta nie ma co liczyć.
Przy okazji poznaje wielką tajemnicę przystojnego nauczyciela…
Tak jak pisałam recenzując „Kamień Filozoficzny”, nie znajduję w powieści(już kolejnej) J.K. Rowling, jakichś niewłaściwych treści.
Co więcej, na przykładzie Zgredka, można wytłumaczyć dzieciom, jak nie należy traktować innych.
Z kolei postać Lockharta, może posłużyć jako pretekst do rozmowy o tym, że wygląd nie jest najważniejszy. Nawet jeżeli ktoś ma ładną buzię, powinien się uczyć, gdyż bazowanie na powierzchowności, niewiele daje.
Jednak dla mnie najważniejszym zdaniem w „Komnacie Tajemnic” jest to, które kieruje Dumledore do Harry’ego: „… to nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności”(s.347).
To jest prawda, którą powinien zapamiętać każdy, niezależnie od wieku.

taka-jest-agata.blogspot.com

Pomimo, że wakacje mamy w pełni, ja postanowiłam odwiedzić szkołę.
Lecz nie taką zwyczajną, a wyjątkową, znaną na całym świecie, Szkołę Magii i Czarodziejstwa w Hogwardzie.
Podczas czytania powieści „Harry Potter i Komnata Tajemnic”, miałam okazję poznać przygody słynnego czarodzieja podczas jego drugiego roku nauki w legendarnym zamku.
Do...

Uczniowie wrócili do szkół, studenci rozpoczęli zajęcia akademickie, a ja po raz trzeci oddałam się poznawaniu przygód najsłynniejszego podopiecznego Hogwartu, czyli Harry’ego Pottera.
Jakie książka wywarła na mnie wrażenie?
Na co moim zdaniem, należy zwrócić szczególną uwagę podczas lektury?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
Więcej na
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2020/10/jk-rowling-harry-potter-i-wiezien.html

Uczniowie wrócili do szkół, studenci rozpoczęli zajęcia akademickie, a ja po raz trzeci oddałam się poznawaniu przygód najsłynniejszego podopiecznego Hogwartu, czyli Harry’ego Pottera.
Jakie książka wywarła na mnie wrażenie?
Na co moim zdaniem, należy zwrócić szczególną uwagę podczas lektury?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
Więcej na
...

„Harry Potter i Czara Ognia” to część przygód młodego czarodzieja, na której „utknęłam” parę lat temu.
Prawdopodobnie przeraziła mnie objętość tej powieści…
Moje drugie podejście do czwartej odsłony losów uczniów Hogwartu, przypadło na końcówkę tego roku.
Jest to zarazem ostatnia moja opinia w 2020 roku.
Jak podobała mi się historia napisana przez J.K. Rowling?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2020/12/jk-rowling-harry-potter-i-czara-ognia.html

„Harry Potter i Czara Ognia” to część przygód młodego czarodzieja, na której „utknęłam” parę lat temu.
Prawdopodobnie przeraziła mnie objętość tej powieści…
Moje drugie podejście do czwartej odsłony losów uczniów Hogwartu, przypadło na końcówkę tego roku.
Jest to zarazem ostatnia moja opinia w 2020 roku.
Jak podobała mi się historia napisana przez J.K. Rowling?
Zapraszam do...

Na co warto zwrócić uwagę czytając piątą część przygód Harry’ego i jego przyjaciół?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią L(
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/03/jk-rowling-harry-potter-i-zakon-feniksa.html

Na co warto zwrócić uwagę czytając piątą część przygód Harry’ego i jego przyjaciół?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią L(
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/03/jk-rowling-harry-potter-i-zakon-feniksa.html

Przedostatnia część „regularnego” cyklu „Harry Potter” została przeze mnie przeczytana dość szybko.
Jakie wywarła na mnie wrażenie?
Na jakie najważniejsze kwestie należy zwrócić uwagę czytając tekst?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/05/jkrowling-harry-potter-i-ksiaze-pokrwi.html

Przedostatnia część „regularnego” cyklu „Harry Potter” została przeze mnie przeczytana dość szybko.
Jakie wywarła na mnie wrażenie?
Na jakie najważniejsze kwestie należy zwrócić uwagę czytając tekst?
Zapraszam do zapoznania się z moją opinią…
https://taka-jest-agata.blogspot.com/2021/05/jkrowling-harry-potter-i-ksiaze-pokrwi.html

https://taka-jest-agata.blogspot.com/2018/03/tess-gerritsen-grawitacja.html

Emma jest młodą lekarką, która właśnie rozwodzi się z kolegą po fachu. Kobieta postanawia spełnić swoje marzenie-leci w kosmos. Zastanawiałam się, kto w trakcie rozwodu ma czas i ochotę na wycieczki, gdziekolwiek, no ale…
Po kilku dniach na stacji kosmicznej zaczynają zdychać laboratoryjne myszy, potem jeden z członków załogi zapada na ostrą infekcję. Emmie nie udaje się go uratować. W krótkim czasie zakażone zostają pozostałe osoby na stacji. Szybko umierają. Emma jest przerażona, nie wie, co powoduje chorobę.
Na ziemi jej jeszcze mąż, robi wszystko by jej pomóc. Niestety nie może sprowadzić jej na ziemię.
Wykonuje jednak badania z próbek pobranych ze zwłok zmarłych kosmonautów. To co odkrywa Jack, wprawia Go w osłupienie. Z czym ma do czynienia? Z bioterroryzmem? A może z czymś pozaziemskim?
Postanawia ratować Emmę. Czy uratuje życie żony i ich gasnącą miłość?

Ze wszystkich książek Tess Gerritsen, „Grawitacja” jest moim zdaniem najsłabsza.
Nie lubię bowiem science fiction.

https://taka-jest-agata.blogspot.com/2018/03/tess-gerritsen-grawitacja.html

Emma jest młodą lekarką, która właśnie rozwodzi się z kolegą po fachu. Kobieta postanawia spełnić swoje marzenie-leci w kosmos. Zastanawiałam się, kto w trakcie rozwodu ma czas i ochotę na wycieczki, gdziekolwiek, no ale…
Po kilku dniach na stacji kosmicznej zaczynają zdychać laboratoryjne myszy,...

Nigdy nie przepadałam za fantastyką . Jednak sądziłam, że powieść tego typu napisana przez kobietę, przekona mnie do tego gatunku.
Ta pozycja zdecydowanie mnie jednak zniechęciła.
Napisana dziwnym językiem, niestylistycznie.
Poza tym zniesmaczyły mnie opisy scen seksualnych(bardzo częstych, co trzeba dodać). Nie wiem, czy autorka czerpie inspiracje z niemieckiego kina lat 80-tych, jednak opisy są wręcz obrzydliwe. Niestety są one dość charakterystycznym elementem twórczości Pani Katarzyny.
Na pewno nie sięgnę po kolejne części serii o Ferrinie.

Nigdy nie przepadałam za fantastyką . Jednak sądziłam, że powieść tego typu napisana przez kobietę, przekona mnie do tego gatunku.
Ta pozycja zdecydowanie mnie jednak zniechęciła.
Napisana dziwnym językiem, niestylistycznie.
Poza tym zniesmaczyły mnie opisy scen seksualnych(bardzo częstych, co trzeba dodać). Nie wiem, czy autorka czerpie inspiracje z niemieckiego kina lat...

Trochę mnie znudziła. Spodziewałam się niesamowitych emocji, a przeczytałam bajkę dla dorosłych.
Generalnie, nie przepadam za fantasy, jednak myślałam, że tak "osławiona" książka będzie dobra, ale niestety...
Miasteczko, w którym stworzono "alternatywny" świat, zamieniając złych ludzi w Bulteriery, jak dla mnie nudny pomysł.
Warstwa obyczajowa książki, nieco lepsza niż harlequin, ale tylko nieco.
Horroru nie dopatrzyłam ani krzty.
Autorowi dam jednak jeszcze kiedyś szansę...

Trochę mnie znudziła. Spodziewałam się niesamowitych emocji, a przeczytałam bajkę dla dorosłych.
Generalnie, nie przepadam za fantasy, jednak myślałam, że tak "osławiona" książka będzie dobra, ale niestety...
Miasteczko, w którym stworzono "alternatywny" świat, zamieniając złych ludzi w Bulteriery, jak dla mnie nudny pomysł.
Warstwa obyczajowa książki, nieco lepsza niż...

Cóż, warstwa obyczajowa tej książki przeciętna, coś w stylu Emily Giffin.
Sny Cullen to jak dla mnie sposób na poradzenie sobie z traumą aborcji(dobrowolnej). Bohaterka przeżywa w nich alternatywne życie w którym towarzyszy jej nienarodzony syn.
Druga książka Carrolla, którą czytałam(po „Krainie chichów” obiecałam, że dam mu jeszcze szansę) i niestety ostatnia. Nie przekonała mnie…

Cóż, warstwa obyczajowa tej książki przeciętna, coś w stylu Emily Giffin.
Sny Cullen to jak dla mnie sposób na poradzenie sobie z traumą aborcji(dobrowolnej). Bohaterka przeżywa w nich alternatywne życie w którym towarzyszy jej nienarodzony syn.
Druga książka Carrolla, którą czytałam(po „Krainie chichów” obiecałam, że dam mu jeszcze szansę) i niestety ostatnia. Nie...