Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewiarygodne jak ta prosta dziewczyna (o gołębim sercu), po czterech klasach podstawówki była w stanie -praktycznie bez skreśleń- napisać kilkuset stronicowe dzieło tak płynnym i zrozumiałym językiem! Z podziwem o świętej Helence, siostrze Faustynie i z uznaniem pisarz.
Ps. Trudna, miejscami bardzo wymagająca lektura, która podnosi ducha i pozwala wznieś się ponad własną marność i sięgnąć prawdziwego żródła MIŁOŚCI.

Niewiarygodne jak ta prosta dziewczyna (o gołębim sercu), po czterech klasach podstawówki była w stanie -praktycznie bez skreśleń- napisać kilkuset stronicowe dzieło tak płynnym i zrozumiałym językiem! Z podziwem o świętej Helence, siostrze Faustynie i z uznaniem pisarz.
Ps. Trudna, miejscami bardzo wymagająca lektura, która podnosi ducha i pozwala wznieś się ponad własną...

Wzruszająca, powalająca na kolana. Nie dziwię się, że po tej lekturze nawracają się muzułmanie. To tak jakbym czytał znów Ewangelię, ale zbeletryzowaną. Czułem się jednym z apostołów, siedzących obok Jezusa. Czułem to samo co uczniowie w drodze do Emaus. Ciepło, a serce biło mi szybciej. Piękna powieść dla każdego. Pierwszy raz w życiu przeczytałem około 500 stron w ciągu kilku dni.

Wzruszająca, powalająca na kolana. Nie dziwię się, że po tej lekturze nawracają się muzułmanie. To tak jakbym czytał znów Ewangelię, ale zbeletryzowaną. Czułem się jednym z apostołów, siedzących obok Jezusa. Czułem to samo co uczniowie w drodze do Emaus. Ciepło, a serce biło mi szybciej. Piękna powieść dla każdego. Pierwszy raz w życiu przeczytałem około 500 stron w ciągu...

Zaskakujące rozwiązania intrygi. Nie przypuszczałem, że w thrillerze odnajdę poezję. Bardzo przypadły mi do gusty pewne metafory Cobena. Piękne!

Zaskakujące rozwiązania intrygi. Nie przypuszczałem, że w thrillerze odnajdę poezję. Bardzo przypadły mi do gusty pewne metafory Cobena. Piękne!

Cześć! Jako autor tejże powieści niezręcznie jest mi wystawiać sobie samemu opinę. Dobre sobie! Właśnie zaznaczyłem 10 czerwonych gwiazdek... Wybaczcie brak samokrytycyzmu w tym względzie. No dobra, niech będzie 9, zmieniam, zawsze można napisać coś lepiej, nieprawdaż?
Tak naprawdę, to wypada jedynie podzielić się z Wami swoimi przemyśleniami z procesu twórczego. Pomysł na spisanie niezwykłych historii jakie przytacza tytułowy Charyzmatyk, pojawił się pod wpływem wsyłuchania wielu godzin i osobistego spotkania Witka Wilka, współczesnego, katolickiego i świeckiego kaznodziei, perkusisty, ojca rodziny, obdarzonego również niezwykłem darem poczucia humoru i dystansu do samego siebie! Z początku był inspiracją do napisanego w 2018 roku scenariusza filmowego (obecnie trwa develompent filmowy), a przerodził się w pełnokrwistą powieść. Niektórzy zarzucają mi, że zbyt ostra, momentami brutalna, ale chwyta za serce. "...płakałam kilka razy..." - wyznała mi przyjaciółka. I choć fabuła całej historii jest fikcyjna, to większość przytaczanych przez współczesnego apostoła Pawła historii jest prawdziwa. Wzrusza, drażni, zmusza wręcz do zerwania się z kanapy i działania! Do odważenia się realizacji swoich dobrych pragnień.
Poniżej zamieszczam, krótką recenzję koleżanki, która zgodziła się przeanalizować i zredagować tekst. Dodam jeszcze tylko, że jestem bardzo wdzięczny panu Krzysztofowi Zanussiemu, z którym miałem okazję odbyć długą i piękną rozmowę, i który znalazł i poświęcił swój czas, by zapoznać się z lekturą CHARYZMATYKA i wyrazić swoją opinię.

RECENZJA POWIEŚCI: CHARYZMATYK

Powieść scenariuszowa "Charyzmatyk" Bartosza Geislera to prawdziwa multimedialna hybryda. Filmowe środki wyrazu zastosowane w charakterze zabiegu literackiego czynią z powieści utwór prekursorski w zakresie swobodnego przemieszczania się pomiędzy gatunkami czy wręcz dziedzinami sztuki.
Wyraziste, obrazowo oddane sceny, ułożone w sekwencje i tworzące wartką, nieprzewidywalną akcję, żywy - chwilami dosadny - język, bohaterowie z krwi i kości reprezentujący rozmaite środowiska sprawiają, że trudno oderwać się od czytania.
Autor z niezwykłą lekkością żongluje nastrojem, burząc patos podniosłych scen szelmowskim humorem bądź obdarzając duchową głębią bohaterów, skądinąd o nią nie podejrzewanych.
Niezwykle ciekawe osadzenie wątku nadprzyrodzonego w realiach współczesnego świata, sprawia, że powieść staje się prawdziwym moralitetem: apoteozą przylgnięcia do chrześcijańskich wartości (jeśli oczywiście udało się je odnaleźć w gąszczu współczesnych modeli zachowań) i cudotwórczej siły wiary, jedynego źródła ocalenia, dla każdego, kto szczerze chciałby zmienić swoje życie na lepsze.

Maria Różańska – Włodarczyk
Literaturoznawca,filolog,tłumacz,krytyk filmowy

Cześć! Jako autor tejże powieści niezręcznie jest mi wystawiać sobie samemu opinę. Dobre sobie! Właśnie zaznaczyłem 10 czerwonych gwiazdek... Wybaczcie brak samokrytycyzmu w tym względzie. No dobra, niech będzie 9, zmieniam, zawsze można napisać coś lepiej, nieprawdaż?
Tak naprawdę, to wypada jedynie podzielić się z Wami swoimi przemyśleniami z procesu twórczego. Pomysł...