Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Limes inferior - dolna granica zdolności intelektualnych pozwalających na egzystencję w tym skomplikowanym świecie.

Co otrzymałem po przeczytaniu tej powieści:
punkciki https://www.youtube.com/watch?v=2GJPUxm9j5Q
dochód podstawowy
system rządzenia idealny dla polskich polityków
teoria spiskowa na zakończenie vs kiedy była pisana
opis społeczeństwa polskiego, który się nie zmienił
idiokracja

Najlepsza książka przeczytana przeze mnie w 2023 roku.

Limes inferior - dolna granica zdolności intelektualnych pozwalających na egzystencję w tym skomplikowanym świecie.

Co otrzymałem po przeczytaniu tej powieści:
punkciki https://www.youtube.com/watch?v=2GJPUxm9j5Q
dochód podstawowy
system rządzenia idealny dla polskich polityków
teoria spiskowa na zakończenie vs kiedy była pisana
opis społeczeństwa polskiego, który się nie...

Przed przeczytaniem tej książki miałem spore oczekiwania wobec niej jak i autora. Mój hype na tą pozycję rósł niczym z Cyberpunka 2077 o ile ta gra wideo nie spełniła oczekiwań będąc memem swojej epoki gier wideo z szyldu CD Projekt RED. To książka Pana Janusza Zajdla mimo, że to SF to dla mnie od pierwszej do ostatniej strony to był horror.
Książka zaczyna się w momencie kiedy bohater, Runah Davi, wybiera się na tytułową Paradyzję celem napisania książki o niej. W ciągu tych ok. 200 stron i 23 rozdziałów Zajdel opisał idealny system rządzenia u paradyzjyjczyków tj. Prawo analizowane przez Centralę ocenia cały czas obywateli przyznając im punkty SC tj. Stopnia Człowieczeństwa. Zaczynasz z jednością 1,000 to zależy od Ciebie czy będziesz posłuszny władzy, wtedy będzie miał punkty na plus, czy też nie, wtedy zapewne zawitasz do Tartaru. Tartar to niczym karna górska kolonia (nawiązując do Gothica, w którego nigdy nie grałem). Oprócz punktów SC, są jeszcze takie rzeczy jak np. brak pieniędzy, powszechna manipulacja niczym wiadomości za czasów TVPiS, szklane domy, brak prywatności, system pozwoleń na wyjście wewnętrzna na inny Segment/piętro, każdy dostaje to co jest w limicie użytkowania Planety i ma poczucie że jest to wystarczająco ponadto U nas otrzymujesz środki do życia aby pracować, nie możność robienia zapasów dóbr konsumpcyjnych np. jedzenia tylko wg ustalonego limitu, który pokazuje na pierścieniu na twoim środkowym palcu.
Jako, że sama powieść pisała była w czasach PRL, w czasach których nie powinienem pamiętać ze względu na to, że urodziłem się w latach 90-tych XX wieku, to też są elementy Cenzury, które są wyśmiane przez Autora np. wiersze anagramowe Nikora lub chodzenie tył do przodu.
Książka ponadczasowa to na pewno, tak samo czułem się czytając Franza Kafkę – Proces i o ile tam system totalitarny był przerażająco dokładnie opisany w 1925 roku, to w Paradyzji świat przedstawiony jest takim horrorem, tragedią dla tych mieszkańców, że nie chciałbym być w tym świecie. To nie jest tak, jak czytam fantastykę, że chcę się przenieść do światów fantastycznych i tam mieć ciekawe przygody, czasami są takie przypadki, że trzeba uciec stamtąd.
Jestem przekonany, że pewne elementy rządzące w Paradyzji to mokry sen polskich rządzących bo któż by nie chciał mieć społeczeństwa od wielu lat zmanipulowanego, zastraszonego wyimaginowanym wrogiem, bez prywatności (pozdro Pegasus), bez pieniędzy (zmniejszany limit transakcji gotówkowym mówi hello), z powszechną manipulacją w dziennikach telewizyjnych (TVP kłania się w pas) oraz ogólnym sztucznym przekonaniem, że jest wszystko w pytę … a nie czekaj.
Czyżby obecnie żyjemy w „mokrym śnie” Jareczka z PiS?
Ocena ze skali dziesięcio punktowej Zajdel/10. 10/10
Rekomendacja absolutna.

Przed przeczytaniem tej książki miałem spore oczekiwania wobec niej jak i autora. Mój hype na tą pozycję rósł niczym z Cyberpunka 2077 o ile ta gra wideo nie spełniła oczekiwań będąc memem swojej epoki gier wideo z szyldu CD Projekt RED. To książka Pana Janusza Zajdla mimo, że to SF to dla mnie od pierwszej do ostatniej strony to był horror.
Książka zaczyna się w momencie...