Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść porusza do głębi akcentowanymi w niej prawdami. Warto pielęgnować postawę zgodności swoich działań z własnym sumieniem. Czasem choć walka wydaje się przegrana, ważne jest podjęcie próby pokonania trudności. Pogarda wobec innych jest jak trucizna dla duszy. Świadomy umysł potrafi w pokorze uznać, że sami moglibyśmy znaleźć się w sytuacji osób, wobec których czujemy się lepsi - wystarczy urodzić się w innej rodzinie, miejscu, czasie. Dlatego w każdym położeniu warto pozostać dobrym i wyrozumiałym człowiekiem, wiernym swoim wartościom.

Pozornie początek książki stanowi nużący opis dziecięcej idylli, do ktorej niby mimochodem przebijają się ważkie problemy świata dorosłych. Jednak ten kontrast pozwala dostrzec jak proste są rozwiązania trudnych spraw z perspektywy dziecięcej niewinności, podczas gdy dojrzałość i konwenanse wszystko komplikują.

Atticus Finch to postać, ktora zapada w pamięć.

Powieść porusza do głębi akcentowanymi w niej prawdami. Warto pielęgnować postawę zgodności swoich działań z własnym sumieniem. Czasem choć walka wydaje się przegrana, ważne jest podjęcie próby pokonania trudności. Pogarda wobec innych jest jak trucizna dla duszy. Świadomy umysł potrafi w pokorze uznać, że sami moglibyśmy znaleźć się w sytuacji osób, wobec których czujemy...

Wszystko, co kocham w XIX-wiecznej literaturze - kwiecisty język, wyraziste postacie,wciągająca intryga, humor, melodramat i dreszczyk w jednym. Świetna powieść.

Wszystko, co kocham w XIX-wiecznej literaturze - kwiecisty język, wyraziste postacie,wciągająca intryga, humor, melodramat i dreszczyk w jednym. Świetna powieść.

Wciągający obraz czasów minionych z perspektywy sali sądowej i nie tylko.

Wciągający obraz czasów minionych z perspektywy sali sądowej i nie tylko.

Niełatwo ocenić tę książkę jednoznacznie. Z jednej strony trudno się od niej oderwać. Mimo widma okrutnej zbrodni, które jest tłem historii Sharon Tate, w przedstawionej historii jest dużo ciepła i młodzieńczej nadziei. Widzimy ścieżkę rozwoju Sharon od nieco naiwnej młodej dziewczyny, która poznaje swoją wartość i walczy o swoje miejsce w świecie filmu. Należy też oddać, że postać Sharon Tate na kartach tej książki nie jest kryształowa i laurkowa, dzięki czemu Sharon jawi się jako postać z krwi i kości, ciepła i kochająca, ale również dążąca do realizacji swoich marzeń, otoczona blichtrem, niestroniąca od imprez w klimacie Hollywood lat 60. Poznajemy jednak przede wszystkim przeżycia członków rodziny Sharon po jej tragicznej śmierci, tok prowadzonego śledztwa oraz krucjatę przeciwko przedterminowemu zwolnieniu morderców z grupy Mansona i heroiczną pracę Doris Tate na rzecz ofiar przestępstw. Bardzo dobrze oddany jest efekt autentycznych wspomnień matki, ojca i siostry Sharon, choć już na początku wiemy, że ostateczny ich kształt został "odtworzony" przez Autorkę(i) po śmierci Doris, P.J.'a i Patty Tate na podstawie ich wspomnień, nieopublikowanych biografii, dokumentów i pamiątek. Tutaj jednak zaczynają się moje wątpliwości co do autentyczności tej książki.

W treści książki niemal całkowicie pominięto postać Debry Tate - drugiej siostry Sharon, a jeśli już pojawia się w treści książki, zobrazowana jest jako wycofana, odległa i wojująca. Jakie są tego przyczyny - można się jedynie domyślać. Sam ten fakt powoduje jednak, że przedstawiona historia nie jest komplementarna. Na wstępie książki Autorka wskazuje, że pewne wydarzenia zostały przedstawione inaczej niż w rzeczywistości ze względu na dobro osób trzecich, a ponadto jeśli wspomnienia innych członków rodziny niż Doris, P.J. i Patty nie zgadzały się z ich wersją - zostały one pominięte. Co ciekawe, w sieci można znaleźć oświadczenie Debry Tate, w którym odwołując się do poszczególnych fragmentów książki Statman, wskazuje w jakim zakresie nie są one zgodne z zapisami wspomnień pozostawionymi przez poszczególnych członków rodziny. Trudno zatem zakwalifikować tę książkę jako czyste non-fiction. Oczywiście wiele przedstawionych faktów znajduje potwierdzenie w ogólnodostęnych źródłach, niemniej jednak to przeżycia i losy członków rodziny Sharon stanowią trzon tej książki, i właśnie co do pełnej autentyczności opisu tych przeżyć nie możemy być pewni.

Abstrahując od tych wątpliwości, w książce można znaleźć wiele ciekawych rozważań dotyczących przebaczenia, kary śmierci, wymiaru sprawiedliwości, praw więźniów, oceny czy sprawca okrutnej zbrodni zasługuje na drugą szansę, mimo że odebrał swojej ofierze życie i pozbawił jej szansy na realizację jej marzeń. Autorka opisuje przeżycia Doris i Patty Tate podczas posiedzeń komisji do spraw przedterminowego zwolnienia, kiedy po latach jakie upłynęły od śmierci Sharon patrzyły w oczy jej mordercom i walczyły o pozostawienie ich za kratami, z dala od społeczeństwa. Z tej perspektywy warto poznać tę niesamowitą historię.

Niełatwo ocenić tę książkę jednoznacznie. Z jednej strony trudno się od niej oderwać. Mimo widma okrutnej zbrodni, które jest tłem historii Sharon Tate, w przedstawionej historii jest dużo ciepła i młodzieńczej nadziei. Widzimy ścieżkę rozwoju Sharon od nieco naiwnej młodej dziewczyny, która poznaje swoją wartość i walczy o swoje miejsce w świecie filmu. Należy też oddać,...

Piękne zakończenie.

Piękne zakończenie.

Nie przypuszczałam, jak bardzo poruszy mnie ten reportaż. O 11 września wiadomo bardzo wiele, ale perspektywa osób, które mimowolnie brały udział w tym strasznych wydarzeniach, i ich rodzin, ułożona w chronologiczny ciąg wydarzeń, który układał się w obraz jak film, była dla mnie czymś zupełnie nowym. Niesamowicie ukazane zostało jak zwykły człowiek, znajdując się w danym miejscu i danym czasie, może stać się częścią wielkiej historii.

Poruszające są relacje osób, które w drastycznych okolicznościach spotkały na swojej drodze bohaterów lub same nimi zostały. O ich przeżyciach dowiadujemy się z ich własnych wypowiedzi, czasem jedynie z transkrypcji nagrania lub nawet ze świstka papieru zawierającego prośbę o pomoc, wyrzuconego z jednego ze szczytowych pięter płonącej wieży.

Reportaż jest emocjonujący i niezwykle obrazowy, oprócz warstwy faktograficznej, opisu sekwencji zdarzeń z wielu punktów widzenia, jest czułą opowieścią o wielu istnieniach, stracie, bólu, bezsilności, ale również bohaterstwie, nadziei i solidarności. Szczerze polecam.

Nie przypuszczałam, jak bardzo poruszy mnie ten reportaż. O 11 września wiadomo bardzo wiele, ale perspektywa osób, które mimowolnie brały udział w tym strasznych wydarzeniach, i ich rodzin, ułożona w chronologiczny ciąg wydarzeń, który układał się w obraz jak film, była dla mnie czymś zupełnie nowym. Niesamowicie ukazane zostało jak zwykły człowiek, znajdując się w danym...

Z docierających do mnie recenzji i opinii spodziewałam się, że ta powieść będzie naprawdę niesamowita i chyba padłam ofiarą własnych oczekiwań. Doceniam pomysł na połączenie motywu faustowskiego i horacjańskiego non omnis moriar, ale przy takiej monumentalnej kombinacji motywów spodziewałam monumentalnej fabuły. Początek zapowiadał się naprawdę ciekawie, ale niestety im dalej w las tym historia stawała się coraz bardziej powtarzalna i przewidywalna. Podróż głównej bohaterki przez epoki została przedstawiona bardzo powierzchownie i epizodycznie. Plus daję za wykorzystanie sztuki w fabule oraz niejednoznaczne przedstawienie postaci Luka.

Z docierających do mnie recenzji i opinii spodziewałam się, że ta powieść będzie naprawdę niesamowita i chyba padłam ofiarą własnych oczekiwań. Doceniam pomysł na połączenie motywu faustowskiego i horacjańskiego non omnis moriar, ale przy takiej monumentalnej kombinacji motywów spodziewałam monumentalnej fabuły. Początek zapowiadał się naprawdę ciekawie, ale niestety im...

Bardzo dobrze, że jest taka książka, która pozwala poznać nie tylko szczegółowo samą sprawę Grzegorza Przemyka i sylwetki osób z nim związanych, ale pokazuje też do czego może posunąć się władza, aby zatuszować niewygodne dla siebie fakty. Skala tych posunięć jest porażająca i wręcz niewiarygodna.
Styl reportażu jest wyważony i oszczędny, stroniący od emocji, jednak emocje są nieodłącznym towarzyszem podczas lektury. Trudno uwolnić się od narastającego gniewu i bezsilności wobec arogancji systemu. Z drugiej strony reportaż pokazuje jak wiele było woli walki o sprawiedliwość i prawdę.
Wiele pytań nadal pozostaje bez odpowiedzi, jednak w żaden sposób nie umniejsza to książce, która stanowi całościowy obraz sprawy, jej swoiste kalendarium uzupełnione o sylwetki najważniejszych postaci., w oparciu o bogate źródła archiwalne oraz osobiste rozmowy Autora z uczestnikami tamtych wydarzeń.

Bardzo dobrze, że jest taka książka, która pozwala poznać nie tylko szczegółowo samą sprawę Grzegorza Przemyka i sylwetki osób z nim związanych, ale pokazuje też do czego może posunąć się władza, aby zatuszować niewygodne dla siebie fakty. Skala tych posunięć jest porażająca i wręcz niewiarygodna.
Styl reportażu jest wyważony i oszczędny, stroniący od emocji, jednak...

Wywiad, który warto przeczytać. Pokazuje nie tylko historię życia i relację byłej więźniarki obozów koncentracyjnych, ale jest ponadto intrygującą dyskusją o literaturze, kulturze, sztuce i postrzeganiu tragedii obozów z tej właśnie perspektywy. Niesamowita jest historia przetrwania Zofii Posmysz, jej wola walki, i źródła, z których czerpała siłę. W swojej literaturze poświęconej tematyce obozowej, przedstawiła tamtą rzeczywistość z zupełnie nowej perspektywy. Mimo bogactwa literatury obozowej po wojnie, miała ona charakter przede wszystkim kronikarski, oczywiście w celu zachowania i udokumentowania relacji osób, które same doświadczyły okrucieństwa nazistowskiego systemu zagłady. Tymczasem Zofia Posmysz zaproponowała w swojej twórczości spojrzenie na zbrodnię z perspektywy kata w głośnej "Pasażerce", która doczekała się już adaptacji radiowej, teatralnej, filmowej oraz operowej. Tytułowe królestwo za mgłą to z kolei spojrzenie na obóz z perspektywy baśni, do której można było uciec umysłem z okrutnej rzeczywistości.
Warto poznać postać Zofii Posmysz, która mimo traumatycznych doświadczeń (w obozie była m.in. poddawana eksperymentom medycznym) i zaawansowanego wieku emanuje ciepłem i energią, nadal realizując misję świadczenia o najmroczniejszym etapie ludzkich dziejów.

Wywiad, który warto przeczytać. Pokazuje nie tylko historię życia i relację byłej więźniarki obozów koncentracyjnych, ale jest ponadto intrygującą dyskusją o literaturze, kulturze, sztuce i postrzeganiu tragedii obozów z tej właśnie perspektywy. Niesamowita jest historia przetrwania Zofii Posmysz, jej wola walki, i źródła, z których czerpała siłę. W swojej literaturze...

Poruszająca i poszerzająca horyzonty. Skłoniła mnie do obejrzenia filmu "Filadelfia", który uzupełniająco pozwala wczuć się choć trochę w sytuację bohaterów.
Książka porusza wiele ważnych tematów takich jak kryzys AIDS w latach 80., jednak najbardziej urzekła mnie pięknym ukazaniem przemijania i tego, jak bardzo tkwi w nas tęsknota za ideałem przeszłości, jak brakuje nam tych, których już nie ma, w szczególności jeśli odeszli za wcześnie i zostawili nas samych z trudem radzenia sobie z rzeczywistością. Jednak ta rzeczywistość płynie dalej, zmienia się, a wraz z nią dojrzewamy i my, a przeszłość choć bywa źródłem bólu, daje też siłę i inspirację dla lepszego jutra.
Wątki, z pozoru oderwane od siebie i rozproszone, łączą się w całość, zamknięte piękną klamrą, pełną emocji teraźniejszości i przeszłości.

Poruszająca i poszerzająca horyzonty. Skłoniła mnie do obejrzenia filmu "Filadelfia", który uzupełniająco pozwala wczuć się choć trochę w sytuację bohaterów.
Książka porusza wiele ważnych tematów takich jak kryzys AIDS w latach 80., jednak najbardziej urzekła mnie pięknym ukazaniem przemijania i tego, jak bardzo tkwi w nas tęsknota za ideałem przeszłości, jak brakuje nam...

Bardzo ciekawy wątek o odtwarzaniu historii życia pacjentów szpitala psychiatrycznego sprzed ich hospitalizacji na podstawie zawartości ich walizek z odległych czasów znalezionych na strychu szpitala. Akcja dziejąca się w linii czasowej dotyczącej pobytu w szpitalu jest wciągająca i wstrząsająca, choć pod koniec sprawia wrażenie mocnego pójścia na skróty. Z kolei akcja "współczesna" nie każdemu może się spodobać, ponieważ w dużej mierze jest mocno młodzieżowa i skupia się na problemach nastolatków .
Autorka bardzo zręcznie połączyła obie linie czasowe, natomiast mój główny zarzut jest taki, że pod koniec książki odczuwałam, że fabuła idzie na skróty, wcześniejszą drobiazgowość zastępując szybkim podsumowaniem historii; wcześniejsze opisy uczuć bohaterów zmieniając na zdawkową relację wydarzeń.

Bardzo ciekawy wątek o odtwarzaniu historii życia pacjentów szpitala psychiatrycznego sprzed ich hospitalizacji na podstawie zawartości ich walizek z odległych czasów znalezionych na strychu szpitala. Akcja dziejąca się w linii czasowej dotyczącej pobytu w szpitalu jest wciągająca i wstrząsająca, choć pod koniec sprawia wrażenie mocnego pójścia na skróty. Z kolei akcja...

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Monumentalna fabuła, plejada bohaterów, niesamowita intryga, wędrówka drogą cierpienia, trudów i zemsty do życiowej mądrości, piękne przesłanie, wspaniały język i styl. Arcydzieło. Must read

Jedna z najlepszych książek jakie czytałam. Monumentalna fabuła, plejada bohaterów, niesamowita intryga, wędrówka drogą cierpienia, trudów i zemsty do życiowej mądrości, piękne przesłanie, wspaniały język i styl. Arcydzieło. Must read

Przyjemny i przystępny styl, szybko się czyta. Ciekawa konstrukcja - na początku wydarzenia przedstawiane są w odwróconej chronologii, później mamy przeskok naprzód i perspektywę dwójki bohaterów. Interesująco ograny twist na koniec.

Natomiast trzeba podkreślić, że bohaterem drugoplanowym tej powieści jest kawa. Bohater czuje zapach kawy, widzi brudne kubki po kawie, zauważa, że kubek kawy niestrudzenie przetrwał strzelaninę. Co więcej, bohater niejednokrotnie przeżywa egzystencjalne rozterki w kawiarni rozwodząc się nad wyzyskiem w postaci wygórowanej ceny kawy. Z wizyty w kawiarni robi prezent samemu sobie na poprawę humoru za niemal ostatnie pieniądze, ale celu raczej nie osiąga, oddając się rozpaczliwej analizie ile zaoszczędziłby pijąc kawę w domu. Nie omieszka jednak zauważyć, że proces przygotowywania kawy jest niemal intymny, dlatego odchodzi od lady, aby nie spoglądać na ręce baristy i nie sprofanować tej sfery sacrum... I oczywiście należy pamiętać, że żadne tam sojowe dodatki czy inne wynalazki! Krowie mleko team. Fajnie, tylko po co?

Przyjemny i przystępny styl, szybko się czyta. Ciekawa konstrukcja - na początku wydarzenia przedstawiane są w odwróconej chronologii, później mamy przeskok naprzód i perspektywę dwójki bohaterów. Interesująco ograny twist na koniec.

Natomiast trzeba podkreślić, że bohaterem drugoplanowym tej powieści jest kawa. Bohater czuje zapach kawy, widzi brudne kubki po kawie,...

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo ciekawa jest historia powstania powieści - polecam zapoznać się z posłowiem. Natomiast sama fabuła... Momentami bardzo infantylna i naciągana. Mnóstwo erotyki - można odnieść wrażenie - kosztem innych wątków. Bardzo płytko potraktowana kwestia ruchu oporu. Natomiast plusem książki jest ukazanie sytuacji w Niemczech w dobie rozwoju narodowego socjalizmu oraz obrazu okupowanego Krakowa. Autorka zrobiła naprawdę dobry research przywołując na kartach książki autentyczne postaci, w tym aptekarza z krakowskiego getta, Tadeusza Pankiewicza.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Bardzo ciekawa jest historia powstania powieści - polecam zapoznać się z posłowiem. Natomiast sama fabuła... Momentami bardzo infantylna i naciągana. Mnóstwo erotyki - można odnieść wrażenie - kosztem innych wątków. Bardzo płytko potraktowana kwestia ruchu oporu. Natomiast plusem książki jest ukazanie sytuacji w Niemczech w dobie...

Fajne czytadło, wciągające, chociaż końcówka była już tak przekombinowana, że cała historia straciła dla mnie swój urok. Uwielbiam dobry plot twist, ale bez przesady... W moim subiektywnym odbiorze fabuła poszła o jeden krok za daleko, co znacznie obniżyło moją ocenę książki.

Fajne czytadło, wciągające, chociaż końcówka była już tak przekombinowana, że cała historia straciła dla mnie swój urok. Uwielbiam dobry plot twist, ale bez przesady... W moim subiektywnym odbiorze fabuła poszła o jeden krok za daleko, co znacznie obniżyło moją ocenę książki.

Książka jest bardzo dobrym uzupełnieniem "Rozmów z katem" - pokazując historię Kazimierza Moczarskiego, środowisko z jakiego się wywodził, ukazując jak wyglądał jego pobyt w więzieniu z perspektywy osób starających się o jego uwolnienie. Dowiadujemy się dużo o działalności Moczarskiego w czasie wojny, poznajemy także losy jego żony, niemniej dramatyczne.

Niesamowite jest to, jak wielką siłę ducha miał Kazimierz Moczarski, jak znalazł w sobie siłę, nie tylko aby przetrwać, ale także, by wrócić do stosunkowo normalnego życia i aktywności społecznej po latach więzienia w nieludzkich warunkach, a także do tego, by stać się wsparciem dla zdruzgotanej latami prześladowań żony.

Wzruszający jest opis jego pierwszych wrażeń po wyjściu na wolność, jak dziwił się, że ludzie w pośpiechu nie zwracają uwagi na otaczające ich piękno świata.

O takich ludziach warto pamiętać i z ich przykładu czerpać siły i optymizm w trudnych chwilach.

Książka jest bardzo dobrym uzupełnieniem "Rozmów z katem" - pokazując historię Kazimierza Moczarskiego, środowisko z jakiego się wywodził, ukazując jak wyglądał jego pobyt w więzieniu z perspektywy osób starających się o jego uwolnienie. Dowiadujemy się dużo o działalności Moczarskiego w czasie wojny, poznajemy także losy jego żony, niemniej dramatyczne.

Niesamowite jest...

Ta książka jest wstrząsającą podróżą w głąb umysłu zbrodniarza, a to, co tam odkrywamy jest tak okrutne i nieludzkie, że balansuje na granicy abstrakcji.

Kiedy dodamy realia w jakich toczy się rozmowa Moczarskiego i Stroopa z udziałem Schielkego - stalinowski system, który w jednej celi umieszcza bohatera i zbrodniarza, traktując gorzej tego pierwszego - abstrakcja uderza jeszcze mocniej.

Już dawno nie miałam w ręku książki, której treść zmuszałaby mnie do przerywania lektury niemal po każdym rozdziale i popadaniu w zadumę. Kiedy wrzucona na niewiarygodne wyżyny absurdu wywołane fanatycznymi wywodami Stroopa, spadam boleśnie w rzeczywistość, przywołana jednym zdaniem komentarza współosadzonego, który czasem prześmiewczo, a często z bezlitosną prostotą, obnaża zbrodnię aż do jej szpiku. Tak bardzo, że czasem i zbrodniarz staje się bezradny wobec prawdy.

Ta książka jest wstrząsającą podróżą w głąb umysłu zbrodniarza, a to, co tam odkrywamy jest tak okrutne i nieludzkie, że balansuje na granicy abstrakcji.

Kiedy dodamy realia w jakich toczy się rozmowa Moczarskiego i Stroopa z udziałem Schielkego - stalinowski system, który w jednej celi umieszcza bohatera i zbrodniarza, traktując gorzej tego pierwszego - abstrakcja uderza...

Może i nie jest to typowy horror, ale ma w sobie coś tak uroczo nostalgicznego, że choć spodziewałam się czegoś zupełnie innego, to pochłonęłam całość na raz z poczuciem, że poruszona została moja wewnętrzna emocjonalna struna.

Może i nie jest to typowy horror, ale ma w sobie coś tak uroczo nostalgicznego, że choć spodziewałam się czegoś zupełnie innego, to pochłonęłam całość na raz z poczuciem, że poruszona została moja wewnętrzna emocjonalna struna.

Początek powieści zapowiadał się rewelacyjnie i taki poziom trzymał się mniej więcej do połowy. Motywy wędrówki dusz, odkupienia win i zakazanej miłości ujęte w ramach trawestacji literackiej i podszyte melodią Scarborough Fair, były jak nieustannie puszczane oko do czytelnika. Struktura powieści to w zasadzie zbiór opowiadań o głównych bohaterach w różnych odsłonach, od średniowiecznej baśniowości do współczesności (?). Niemniej jednak z czasem klimat zaczął się coraz bardziej rozmywać, przestało być wciągająco, a zakończenie mocno mnie rozczarowało.

To, co może się nie podobać, to wiele scen okrucieństwa i przemocy. Z czasem irytujący stał się pewien schemat historii często przedstawiany w poszczególnych rozdziałach/opowiadaniach, gdzie miłość miała w zasadzie tylko jedno oblicze krótkiej erotycznej przygody uwznioślonej przeznaczeniem, co w moim odbiorze nieco spłyca szumny tytuł powieści.

Początek powieści zapowiadał się rewelacyjnie i taki poziom trzymał się mniej więcej do połowy. Motywy wędrówki dusz, odkupienia win i zakazanej miłości ujęte w ramach trawestacji literackiej i podszyte melodią Scarborough Fair, były jak nieustannie puszczane oko do czytelnika. Struktura powieści to w zasadzie zbiór opowiadań o głównych bohaterach w różnych odsłonach, od...

Świetna! Początkowo akcja toczy się wolno, ale nie należy dać się zwieść - to rozgrzewka i przedsmak przed wiszącą w powietrzu intrygą. Napięcie rośnie, a atmosfera gęstnieje, nad wszystkim unosi się duch przeszłości i tajemniczej Rebeki. Dowiadujemy się też wiele o postaci bezimiennej głównej bohaterki, młodej, nieśmiałej, niedoświadczonej i usidlonej konwenansami dziewczyny, która walczy z brzemieniem imienia swojej poprzedniczki.

Wspaniały pomysł na konstrukcję powieści - początek i koniec tworzą świetną klamrę tej powieści i myślę, że 99 % czytelników po przeczytaniu całości powróci do pierwszego rozdziału ;)

Świetna! Początkowo akcja toczy się wolno, ale nie należy dać się zwieść - to rozgrzewka i przedsmak przed wiszącą w powietrzu intrygą. Napięcie rośnie, a atmosfera gęstnieje, nad wszystkim unosi się duch przeszłości i tajemniczej Rebeki. Dowiadujemy się też wiele o postaci bezimiennej głównej bohaterki, młodej, nieśmiałej, niedoświadczonej i usidlonej konwenansami...