Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyobrażam sobie, zakładam, przypuszczam, i tak przez całą króciutką w sumie książkę. Ciężko autora oskarżyć, że żyły sobie wypruł w poszukiwaniu wiarygodnych źródeł i stracił sporo czasu na ciekawej ich analizie. Ogólnie w przypadku tej lektury najcenniejszy jest, moim zdaniem, fakt unieśmiertelnienia tą pozycją bohaterów tej książki, których wyczyny budzą szczery szacunek i którym ów pomnik się najzwyczajniej w świecie należał. Poza tym pozycja to po prostu średnia. Nie zachwyca ani piórem, ani pomysłem, ani sposobem prowadzenia narracji. Rozmiarami i jakością przekazanej wiedzy też nieszczególnie. Ogólnie momentami coś tam gdzieś tam ale poza tym w porównaniu z książkami z tego gatunku to po prostu nic specjalnego. Autora będę raczej omijał szerokim łukiem. Dziękuje za uwagę.

Wyobrażam sobie, zakładam, przypuszczam, i tak przez całą króciutką w sumie książkę. Ciężko autora oskarżyć, że żyły sobie wypruł w poszukiwaniu wiarygodnych źródeł i stracił sporo czasu na ciekawej ich analizie. Ogólnie w przypadku tej lektury najcenniejszy jest, moim zdaniem, fakt unieśmiertelnienia tą pozycją bohaterów tej książki, których wyczyny budzą szczery szacunek...

Kolejna porcja bardzo pożywnej strawy w temacie światowej geopolityki okraszonej nutką historii i geografii. Czy gorsza od "jedynki"? Inna, po prostu ale równie wartościowa. Krótko, treściwie, ze świetnie wywarzonymi proporcjami. Pożywił się człowiek w temacie i oświecił bezcenną wiedzą szczególnie w przypadku Australii, Etiopii i Sahelu, wiedza o tym ostatnim przydałaby się każdemu europejczykowi. Z kolejną pozycją autora nie zamierzam za długo czekać. Co do tej to warto, po prostu.

Kolejna porcja bardzo pożywnej strawy w temacie światowej geopolityki okraszonej nutką historii i geografii. Czy gorsza od "jedynki"? Inna, po prostu ale równie wartościowa. Krótko, treściwie, ze świetnie wywarzonymi proporcjami. Pożywił się człowiek w temacie i oświecił bezcenną wiedzą szczególnie w przypadku Australii, Etiopii i Sahelu, wiedza o tym ostatnim przydałaby...

Najpierw o zaskoczeniu in minus, sporym i średnio uczciwym, moim skromnym. Biorąc do ręki książkę autora którego znałem z Wyborczej zakładałem, że to jego nowa opowieść o władcy Rosji. Jakież było moje zdziwienie gdy okazało się, że ta jest zbiorem tekstów, które autor na przestrzeni lat publikował we wspomnianym dzienniku dotyczących Władimira Putina. Osobiście wielu z nich nie znałem niemniej gdybym regularnie czytał Wyborczą i nie czytał zawczasu opinii o książce, czego zresztą nie zrobiłem bo z zasady tego nie robię żeby sobie nie psuć lektury, to nawet z okładki ani wstępnych tekstów nic bym się o tym fakcie nie dowiedział. Informacja o tym znajduje się dopiero na ostatniej stronie książki. Troszku słabo, moim skromnym. Jednak ja jako osoba nie znająca większości tych tekstów czytałem je po raz pierwszy i skończyłem lekturę naprawdę usatysfakcjonowany bo pióro autora i jego wiedze na temat Rosji znałem i szanowałem wcześniej. Po lekturze nic się w tym temacie nie zmieniło. Warto przeczytać jak hartowała się na przestrzeni lat putinowska stal i jak kolejny z tyranów pomału a sukcesywnie poszerzał swoją władzę. I jak kolejnemu który na tym polu odnosi sukcesy zaczęło się z czasem odklejać tu i ówdzie. Jak to odklejanie się skończyło widzimy za miedzą i mam nadzieje, że nie zobaczymy u nas pamiętając czyją matką jest ta nadzieja. Generalnie polecam jednak ostrzegając, że to kotlet mocno odgrzewany.

Najpierw o zaskoczeniu in minus, sporym i średnio uczciwym, moim skromnym. Biorąc do ręki książkę autora którego znałem z Wyborczej zakładałem, że to jego nowa opowieść o władcy Rosji. Jakież było moje zdziwienie gdy okazało się, że ta jest zbiorem tekstów, które autor na przestrzeni lat publikował we wspomnianym dzienniku dotyczących Władimira Putina. Osobiście wielu z...