Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ludzie niczyi" to szósta powieść autorki po którą sięgnęłam. Historia jest opisana z perspektywy różnych bohaterów dzięki czemu możemy poznać spojrzenie każdego z nich na sytuację. Poznajemy historię Anety, Michała, Nadii i Wiktora. Jak zwykle Sylwia napisała świetną powieść. Polecam gorąco, bo wiem, że kto sięgnie po Sylwię ten nie pożałuje. Powieści Sylwii porywają i wzbudzają emocje.

"Ludzie niczyi" to szósta powieść autorki po którą sięgnęłam. Historia jest opisana z perspektywy różnych bohaterów dzięki czemu możemy poznać spojrzenie każdego z nich na sytuację. Poznajemy historię Anety, Michała, Nadii i Wiktora. Jak zwykle Sylwia napisała świetną powieść. Polecam gorąco, bo wiem, że kto sięgnie po Sylwię ten nie pożałuje. Powieści Sylwii porywają i...

"Fikcja" jest już piątą powieścią autorki, którą sięgnęłam. Chyba ta pozycja najbardziej mną wstrząsnęła. Autorka świetnie pokazuje przeżycia Kai po śmierci jej pierwszego męża, Wojtka, a także to, co Kaja przeżywa wpadając w sidła toksycznego i sadystycznego drugiego męża. Powieść uświadamia jakie naiwne potrafimy być my kobiety, wystarczy kilka słodkich zdań, a już zakładamy klapki na oczy i ślepo wierzymy mężczyźnie wpadając w pułapkę z której ciężko wyjść. Czytając tę powieść modliłam się by Kaja uciekła. Przerażające i zarazem prawdziwe jest, że oprawcą może stać się najbliższa osoba. Powieść ma w sobie głęboki przekaz by zastanowić się nieskończenie wiele razy zanim podejmie się decyzję by wejść w związek z mężczyzną i przede wszystkim być czujną dla własnego bezpieczeństwa. Najbardziej przerażające w tym wszystkim jest, że ucierpieć mogło niewinne dziecko. Naprawdę trzeba być potworem by znęcać się psychicznie i fizycznie nad drugim człowiekiem. Niestety i takie osoby jak w powieści, są też na świecie. Polecam, po raz kolejny Sylwia Bies potrząsa czytelnikiem i wywołuje skrajne emocje, strach, rozpacz, wściekłość. Uważam, że "Fikcja" powinna być przeczytana obowiązkowo przez każdą nastolatkę czy już dorosłą kobietę ku przestrodze. Ta powieść jest taka prawdziwa i realna.

"Fikcja" jest już piątą powieścią autorki, którą sięgnęłam. Chyba ta pozycja najbardziej mną wstrząsnęła. Autorka świetnie pokazuje przeżycia Kai po śmierci jej pierwszego męża, Wojtka, a także to, co Kaja przeżywa wpadając w sidła toksycznego i sadystycznego drugiego męża. Powieść uświadamia jakie naiwne potrafimy być my kobiety, wystarczy kilka słodkich zdań, a już...

Jedna z najbardziej brutalnych książek autora. Opisy molestowania i zabójstw dzieci przerażają. Niby człowiek wie, że to filcyjna powieść, ale jednocześnie ma świadomość, że takie sytuacje mają niestety miejsce w rzeczywistości. Myślałam, że nie dam rady przez te sceny, a jednocześnie chciałam się dowiedzieć kto i dlaczego. Zachęcam do przeczytania.

Jedna z najbardziej brutalnych książek autora. Opisy molestowania i zabójstw dzieci przerażają. Niby człowiek wie, że to filcyjna powieść, ale jednocześnie ma świadomość, że takie sytuacje mają niestety miejsce w rzeczywistości. Myślałam, że nie dam rady przez te sceny, a jednocześnie chciałam się dowiedzieć kto i dlaczego. Zachęcam do przeczytania.

Małżeństwo Oli i Rafała przechodzi kryzys, a wtedy w jej życiu pojawia się Sabina, przyjaciółka z dawnych lat i niespodziewanie wciąga ją w tarot organizując niespodziankę - wizytę u tarocistki o imieniu Lena. Co z tego wyniknie? Czy Ola przy pomocy kart pozna odpowiedzi na dręczące ją pytania? Czy karty mówią prawdę i można im zaufać? Czy małżeństwo Oli i Rafała przetrwa, czy rozpadnie się jak domek z kart? Dlaczego Sabina zniknęła i nagle wróciła? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań poznacie sięgając po "Arcykapłankę" Sylwii Bies. To moja czwarta przeczytana książka tej autorki i znowu wciągająca do ostatniej strony. Uwielbiam.

Małżeństwo Oli i Rafała przechodzi kryzys, a wtedy w jej życiu pojawia się Sabina, przyjaciółka z dawnych lat i niespodziewanie wciąga ją w tarot organizując niespodziankę - wizytę u tarocistki o imieniu Lena. Co z tego wyniknie? Czy Ola przy pomocy kart pozna odpowiedzi na dręczące ją pytania? Czy karty mówią prawdę i można im zaufać? Czy małżeństwo Oli i Rafała przetrwa,...

Właśnie skończyłam Poszlakę. Tak jak poprzednie części książka mocno wciąga. Sporo się dzieje. Nie mogłam się oderwać. Od początku czytelnik śledzi losy Dominiki zastanawiając się czy zdoła odzyskać wolność, czy Regina zaakceptuje homoseksualizm syna, czy Rozalia upora się z traumą po stracie matki, czy Natasza poradziła sobie z traumą z przeszłości. Polecam.

Właśnie skończyłam Poszlakę. Tak jak poprzednie części książka mocno wciąga. Sporo się dzieje. Nie mogłam się oderwać. Od początku czytelnik śledzi losy Dominiki zastanawiając się czy zdoła odzyskać wolność, czy Regina zaakceptuje homoseksualizm syna, czy Rozalia upora się z traumą po stracie matki, czy Natasza poradziła sobie z traumą z przeszłości. Polecam.

Jeśli przeczytaliście Sygnaturę KONIECZNIE SIĘGNIJCIE po następny tom jakim jest Toksyna. Dawka emocji i zaskoczeń gwarantowana. Historia, która na długo zapadnie w mojej pamięci.

Jeśli przeczytaliście Sygnaturę KONIECZNIE SIĘGNIJCIE po następny tom jakim jest Toksyna. Dawka emocji i zaskoczeń gwarantowana. Historia, która na długo zapadnie w mojej pamięci.

Może być, choć moim zdaniem Cymanowski młyn jest lepszy. Kolejne losy bohaterów, chociaż zdarzenia podobne do pierwszej części. Mnie nie zaskoczyła ta książka.

Może być, choć moim zdaniem Cymanowski młyn jest lepszy. Kolejne losy bohaterów, chociaż zdarzenia podobne do pierwszej części. Mnie nie zaskoczyła ta książka.

Sygnatura to pierwsza książka tej autorki po którą sięgnęłam. Właśnie skończyłam pierwszą część. Świetna. Za krótka. Zaczyna się zwyczajnie, dwójka młodych ludzi trafia na zwłoki mężczyzny. O całym wydarzeniu dowiaduje się blogerka internetowa Rosie R.
Podczas czytania ciągle miałam zmienne emocje na bohaterów, raz mnie wkurzali, innym razem niektórym współczułam. Agata Różycka mnie denerwowała, bo miałam wrażenie jakby zapomniała, że jej córka to dorosła kobieta, gdy ją wywiozła na odludzie do babci. Rosie też mnie denerwowała, bo mimo 23 lat nie postawiła się matce z zamiarem wywiezienia. Ale bardziej wkurzyła mnie, gdy skontaktowała się z zabójcą jakby była nieświadomą zagrożenia dziewczynką. Jej ciekawość mogła się fatalnie skończyć. Dominika powinna natychmiast powiadomić kogo należy by zapobiec głupocie Rozalii. Później zrozumiałam dlaczego Agata była taka surowa, ok, chciała chronić córkę, ale jej działanie, trzymanie córki na smyczy dało odwrotny efekt. Przyznaję poryczałam się w scenie gdzie siedzi przy łóżku szpitalnym córki i do niej dociera, że saka Rozalia nie jest winna temu ci się wydarzyło w życiu Agaty. Ksawery, skontaktował się z Rozalia by zaistnieć po czym ją otumanił lekami. Ok, Bał się, by go nie wydała, ale faszerując ją lekami raczej nie miał szans osiągnąć tego, co chciał. Czym prędzej wezmę się za kolejny tom, bo jestem ciekawa czy Rosie wyciągnie wnioski z tego co się zdarzyło, by być ostrożniejszą w swoich działaniach. Wszystkim polecam to samo. Autorka porywa swoją twórczością sprawiając, że nie można się oderwać od lektury od początku do końca.

Sygnatura to pierwsza książka tej autorki po którą sięgnęłam. Właśnie skończyłam pierwszą część. Świetna. Za krótka. Zaczyna się zwyczajnie, dwójka młodych ludzi trafia na zwłoki mężczyzny. O całym wydarzeniu dowiaduje się blogerka internetowa Rosie R.
Podczas czytania ciągle miałam zmienne emocje na bohaterów, raz mnie wkurzali, innym razem niektórym współczułam. Agata...