Opinie użytkownika
Czyta się szybko, tło historyczne jest ciekawie przedstawione ale ta " miłość" psuje wszystko .
Dobra książka na urlop.
Druga cześć trylogii i znowu czytanie na siłę. Kilka ciekawych momentów, ale większość szła opornie.
Pokaż mimo toCzyta się przyjemnie i szybko, jak wszystko Folleta ale poziomem zdecydowanie odbiega od dwóch poprzednich części. Bohaterowie jacyś mdli, wydarzenia wybrane bardzo wybiórczo i chaotycznie.
Pokaż mimo to
Flaki z olejem, najnudniejsza książka od dłuższego czasu.
Marna powieść detektywistyczna od 300 stron, wcześniej to mdły romans.
Wypełniacze w stylu " Poszła się ubrać. Założyła tenisówki, jeansy i białą koszulkę" dopełniały czary :)
Bardzo powoli się rozkręca, ale zauważyłam ,że w przypadku tej autorki to standard :) Od około 200 strony czytałam non stop. Podobały mi się dialogi, historia w tle i wyrazistość postaci.
Nie porównuję do jeźdźca, bo same historie nic nie łączy oprócz potomka, który się tutaj nie pojawia nawet w myślach.
Nie przebiła pierwszej części. Czasami zbyt schematyczna, ale postaci ciekawe i bardzo dobrze się to czytało.
Pokaż mimo to
Najlepszy polski reportaż jaki miałam dotąd okazję przeczytać.
Bez sensacji, rzeczowo traktuje tak trudny temat. Przedstawia całe tło wydarzeń, mnogość opinii osób otaczających lub mających kiedykolwiek związek z Kroloppem jest imponujący.
Duży plus za ciekawe przedstawienie historii chóralistyki poznańskiej w czasach nowożytnych.
Książka powstała po katastrofie smoleńskiej, gdy władza była mało przychylna Rydzykowi. Łatwy wróg, na którym zbudowana jest książka i postaci w niej przedstawione.
Teraz ciekawiłaby mnie kontynuacja w dzisiejszej sytuacji politycznej - czy bohaterowie czują się już "u siebie" , gdy ich media są szeroko dostępne, a władza stoi z nimi w jednym rzędzie ?
Autor przedstawił...
Bardzo się męczyłam czytając tą książkę - nużyła mnie historia, akcja a postaci też jakoś do mnie nie przemówiły.
Pokaż mimo to
Kilka fajnych momentów, ale większość nudna - szczególnie dyskusje o Bogu i cytowanie psalmów.
Najsłabsza pozcyja Simons jaką czytałam.
Z książki można dużo dowiedzieć się o osobowościach Windosorów. Miałam wrażenie, że autor bardzo krytycznie oceniał większość opisywanych bohaterów. Historia była gdzieś w tle.
Pokaż mimo toinformacji bardzo dużo, czasami ciężko przebrnąć. Ale jako całość, bardzo ciekawa pozycja
Pokaż mimo toDo autora wrócę, bo podoba mi jego styl i patrzenie na świat, ale sama książka była nużąca.
Pokaż mimo to