Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobała mi się zdecydowanie mniej niż Będzie bolało. Oczywiście mamy tutaj spoko ciekawych historii, cięty język i czarny humor ale jednak czuję pewien niedosyt. Po skończeniu czytania miałam wrażenie ,że książka ta powstała powstała tak jakby "na siłę".

Podobała mi się zdecydowanie mniej niż Będzie bolało. Oczywiście mamy tutaj spoko ciekawych historii, cięty język i czarny humor ale jednak czuję pewien niedosyt. Po skończeniu czytania miałam wrażenie ,że książka ta powstała powstała tak jakby "na siłę".

Miałam wielkie oczekiwania co do tej książki. Opis i wstęp sprawiły, że zacierałam ręce na myśl o jej przeczytaniu. Gdy nadarzyła się okazja, przeczytałam dwie losowe historie i stwierdziłam, że muszę przeczytać więcej. Niestety moje wielkie oczekiwania zderzyły się z rzeczywistością. Tylko kilka historii wywołało u mnie jakieś uczucia. Większość z nich była po prostu nudna. Plusem tej książki jest fakt, że czyta się ją błyskawicznie oraz to, że możemy zaobserwować, z czym nagminnie stykają się grabarze, a także jak wygląda ich praca. Niestety jest to przeciętna książka. Jeśli chcecie się dowiedzieć czegoś o pracy grabarza, możecie po nią sięgnąć.

Miałam wielkie oczekiwania co do tej książki. Opis i wstęp sprawiły, że zacierałam ręce na myśl o jej przeczytaniu. Gdy nadarzyła się okazja, przeczytałam dwie losowe historie i stwierdziłam, że muszę przeczytać więcej. Niestety moje wielkie oczekiwania zderzyły się z rzeczywistością. Tylko kilka historii wywołało u mnie jakieś uczucia. Większość z nich była po prostu...

Uwielbiam, kiedy w powieściach kryminalnych przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Ten moment. kiedy wydarzenia sprzed kilkunastu, kilkudziesięciu lat oraz te, które wydarzyły się w niedalekiej przeszłości łączy niewidzialna nić. Może i motyw dość często wykorzystywany, ale ja to kupuje.
Wada to druga część cyklu z Bernardem Grossem. Tym razem główny bohater nie tylko zmierzy się z wyjaśnieniem znaleziska odkrytego w pobliskim lesie, ale także ze swoimi demonami.

Upalne lato, powietrze drgające od napięcia, że coś się wydarzy, nieuchronnie zbliża się tragedia. Atmosfera w Chełmży gęstnieje, gdy w lesie obok jeziora zostaje znaleziony zakrwawiony namiot. Nie ma ciała, nie ma narzędzia zbrodni, jest tylko niepokojąca świadomość, że wydarzyło się coś bardzo złego. Poszlaki sugerują, że ta łączy się z zaginięciem sprzed 30 lat.

Wada jest zdecydowanie bardziej rozbudowana niż Skaza, mamy tutaj więcej wątków, więcej postaci, więcej zależności pomiędzy nimi, łatwo się w tym wszystkim pogubić. Akcja rozwija się dość wolno, jednak książkę czyta się bardzo dobrze. Czytając, trafiamy co trochę na ślepy zaułek, kiedy myślimy, że wiemy co się wydarzyło, okazuje się, że nic nie wiemy. Czuję lekki niedosyt, jeśli chodzi o zakończenie, ale ogólnie podobała mi się ta historia./w tej części bardziej poznajemy głównego bohatera, jego myśli, pobudki. Jestem ciekawa, jak dalej potoczą się jego losy, dlatego tym bardziej czekam na trzecią część.

Uwielbiam, kiedy w powieściach kryminalnych przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Ten moment. kiedy wydarzenia sprzed kilkunastu, kilkudziesięciu lat oraz te, które wydarzyły się w niedalekiej przeszłości łączy niewidzialna nić. Może i motyw dość często wykorzystywany, ale ja to kupuje.
Wada to druga część cyklu z Bernardem Grossem. Tym razem główny bohater nie...