Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"), większość jednak była nowością.

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"), większość jednak była...

Wiersze w większości raczej smutne, pełne wspomnień, tęsknoty.
Ten mi się spodobał:
Zawsze jesteś uśmiechnięta
szczerze i prawdziwie
zawsze jesteś jak rosa poranna
orzeźwiająca zaspane kwiaty
zawsze jesteś ciepła
jak miliony słońc
lecz
zawsze jesteś...
daleko.

Wiersze w większości raczej smutne, pełne wspomnień, tęsknoty.
Ten mi się spodobał:
Zawsze jesteś uśmiechnięta
szczerze i prawdziwie
zawsze jesteś jak rosa poranna
orzeźwiająca zaspane kwiaty
zawsze jesteś ciepła
jak miliony słońc
lecz
zawsze jesteś...
daleko.

Z większości wierszy bije nutką pesymizmu, buntu przeciw panującym zwyczajom. Najbardziej podobało mi się "Wyznanie" bardzo szczere i o zupełnie innej atmosferze niż reszta wierszy w tomiku. O spotkaniu z Bogiem i doświadczeniu łaski wewnętrznego szczęścia. Z pięknym przesłaniem o nieśmiertelności duszy.
Do zadumy wprawił mnie też fragment "Anatewki"
"Nic nie jest na pewno, ale ty jesteś naprawdę
tylko czy byt popiołu jest jeszcze bytem?"
Na wyróżnienie zasługuje również wiersz "Nienawiść i miłość".
Chyba jeszcze nie rozmyślam tak o transcendencji oraz upływającym czasie i życiu, może dlatego większość wierszy nie do końca mnie poruszyła.

Z większości wierszy bije nutką pesymizmu, buntu przeciw panującym zwyczajom. Najbardziej podobało mi się "Wyznanie" bardzo szczere i o zupełnie innej atmosferze niż reszta wierszy w tomiku. O spotkaniu z Bogiem i doświadczeniu łaski wewnętrznego szczęścia. Z pięknym przesłaniem o nieśmiertelności duszy.
Do zadumy wprawił mnie też fragment "Anatewki"
"Nic nie jest na pewno,...

Naprawdę bardzo cenię sobie twórczość Anny Kos. Zawiera ona wszystko czego poszukuję w poezji czy książkach. Przemyślenia, głębię, mądrość, wszystko to co nosimy w sobie ubrane w słowa.
Ten tomik poezji ukazał, jak wiele czynników jest naszymi drogowskazami w życiu. Bardzo mi się podobały wiersze "Miłość", "Myśl", "Marzenia", "Jest gdzieś kraina", "Pamięć". Może i dla mnie ten tomik okaże się drogowskazem, motywacją do realizowania marzeń. Wiersz "Życie" to doskonałe zwieńczenie całego tomiku.
W tej publikacji zawarte są również zdjęcia autorki. Część z nich znajduje się na okładce tomiku. Do moich ulubionych należą "Gdy patrzę w Twe Niebo" i "Wędrówką jest życie człowieka".
Cytat z wiersza "Pamięć"- "Pamięć to jedyne miejsce gdzie mieszkają wspomnienia"

Naprawdę bardzo cenię sobie twórczość Anny Kos. Zawiera ona wszystko czego poszukuję w poezji czy książkach. Przemyślenia, głębię, mądrość, wszystko to co nosimy w sobie ubrane w słowa.
Ten tomik poezji ukazał, jak wiele czynników jest naszymi drogowskazami w życiu. Bardzo mi się podobały wiersze "Miłość", "Myśl", "Marzenia", "Jest gdzieś kraina", "Pamięć". Może i dla mnie...

Nie każdy wiersz do mnie dotarł lub został zrozumiany. Te, które pamiętam poruszały tematy przemijania, ukrytej tęsknoty za czymś, zadumy. Bardzo podobały mi się wiersze "Wielkanoc", "Od żalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy...", "Biografia".
Cytat z wiersza "Od żalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy...":
"Cóż z tego, że coś kochał - przemija jak dymy,
Że po tych, co odchodzą, żal serce mi tłoczy.
My z starym Sofoklesem spokojnie patrzymy
Na ten widok, na który chciałbyś zamknąć oczy."

Nie każdy wiersz do mnie dotarł lub został zrozumiany. Te, które pamiętam poruszały tematy przemijania, ukrytej tęsknoty za czymś, zadumy. Bardzo podobały mi się wiersze "Wielkanoc", "Od żalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy...", "Biografia".
Cytat z wiersza "Od żalu nie uciekniesz, nie ujdziesz goryczy...":
"Cóż z tego, że coś kochał - przemija jak dymy,
Że po tych, co...

Nie są to łatwe wiersze. Z pewnością oddają kunszt i talent Baczyńskiego. Głównie są przesycone smutkiem, ciężarem wojny, przemijaniem, grzesznością, obojętnością i ulotnością ludzi. Są też wyrzutem sumienia spowodowanym tragedią wojny i walki. Tragiczne i przerażające obrazy ludzkiej śmierci czy niedoli musiał nosić w sobie autor. Poezja chyba była lekarstwem na tamte czasy. Nie zabrakło też wierszy poświęconych bliskim.

Nie są to łatwe wiersze. Z pewnością oddają kunszt i talent Baczyńskiego. Głównie są przesycone smutkiem, ciężarem wojny, przemijaniem, grzesznością, obojętnością i ulotnością ludzi. Są też wyrzutem sumienia spowodowanym tragedią wojny i walki. Tragiczne i przerażające obrazy ludzkiej śmierci czy niedoli musiał nosić w sobie autor. Poezja chyba była lekarstwem na tamte...

Bardzo bogate wydanie wierszy księdza Twardowskiego. Wyłania się z nich postać księdza obserwatora przyrody, otoczenia, swojego wnętrza, wiary i Boga. Niezwykle ciepłe wiersze pisane przez skromnego poetę, czy jak wolał o sobie mówić autor - ksiądz piszący wiersze a nie poeta. Najbardziej znanym wierszem księdza Jana Twardowskiego jest "Śpieszmy się". Oprócz niego poruszył mnie wiersz "Boję się Twojej miłości". Nigdy nie myślałam, że Bóg może kochać inaczej, nie tak jak ludzie, a jednak ta Jego miłość jest najprawdziwsza.

"Przyszła"
Znowu przyszła do mnie samotność
choć myślałem że przycichła w niebie
Mówię do niej:
- Co chcesz jeszcze, idiotko?
A ona:
- Kocham ciebie.

Cytaty z wierszy:
"Można odejść na zawsze by stale być blisko"
"najdłuższe to rozstanie po którym się żyje
jakby serce pękło i nic się nie stało
rozstania co przychodzą gdy nic nie wiesz o tym
i w taki sposób że nikt nie rozumie"

Bardzo bogate wydanie wierszy księdza Twardowskiego. Wyłania się z nich postać księdza obserwatora przyrody, otoczenia, swojego wnętrza, wiary i Boga. Niezwykle ciepłe wiersze pisane przez skromnego poetę, czy jak wolał o sobie mówić autor - ksiądz piszący wiersze a nie poeta. Najbardziej znanym wierszem księdza Jana Twardowskiego jest "Śpieszmy się". Oprócz niego poruszył...

Nie jest to tylko poezja. Sporo tu prozy. Opisać by ją można słowami kontemplacja, zaduma, refleksja, poszukiwanie prawdy, siebie, szczęścia. W wielu tych tekstach przewija się próba uchwycenia tego co niedotykalne, przemijalne, nie do zrozumienia ludzkim umysłem. Pierwszy wiersz "Dotknąć światła" zachęcił mnie do dalszego zgłębiania tej książki. Piękne zdjęcia przed prawie każdym rozdziałem świetnie komponują się z omawianym zagadnieniem.

"Jeśli poznasz dobrze swoje serce będziesz znał jego najtajniejsze marzenia i jego tęsknoty. I będziesz je szanował. Bo nie można uciekać przed własnym sercem. Trzeba słuchać, co ono mówi, aby żaden niespodziewany cios nigdy Cię nie dotknął." ("Tęsknota")

Nie jest to tylko poezja. Sporo tu prozy. Opisać by ją można słowami kontemplacja, zaduma, refleksja, poszukiwanie prawdy, siebie, szczęścia. W wielu tych tekstach przewija się próba uchwycenia tego co niedotykalne, przemijalne, nie do zrozumienia ludzkim umysłem. Pierwszy wiersz "Dotknąć światła" zachęcił mnie do dalszego zgłębiania tej książki. Piękne zdjęcia przed prawie...

Tomik "Ulotność chwili" przedstawia sinusoidę uczuć. Paleta emocji od miłości, przez smutek, zranione uczucia po obojętność. Najbardziej podobał mi się wiersz "Nie budź go".
"Nie budź uczuć, które śpią
nie budź ich...
może ktoś uśpił je,
by ponownie zacząć żyć.

Może znów uwierzy w miłość
lub dobry czas,
ty odejdziesz, a jemu pozostanie
twej bytności ślad.

Znów zamknie swój kamienny krąg,
by nie czuć, nie tęsknić, nie kochać,
by światu nie pokazać, że znów szlocha
i poznał rozczarowania moc."
Godny uwagi jest również "Mój Apollo" mówiący o idealizowaniu osób, które poznajemy i odkrywaniu ich prawdziwej osoby.
W niektórych wierszach pojawia się promień nadziei czy szczęścia.
"Bo są w życiu takie dni
że cieszy to co małe.
Jeśli radość się tli to życie
staje się doskonałe." ("Doskonałe życie")
W innych dominuje smutek i trwałość pamięci.
"Nie ma takiej siły.
By wyrzucić kogoś z pamięci,
by nie wspomnieć, wtedy
gdy nie masz na to chęci." ("Nie ma takiej siły")
Ogólnie tomik bardzo naładowany emocjami i uczuciami. Nie wszystkie jednak do mnie dotarły. Może dlatego, że wielu z tych odczuć nie doznałam w swoim życiu i raczej bazuje tylko na wyobraźni lub substytucie moich własnych przeżyć.

Tomik "Ulotność chwili" przedstawia sinusoidę uczuć. Paleta emocji od miłości, przez smutek, zranione uczucia po obojętność. Najbardziej podobał mi się wiersz "Nie budź go".
"Nie budź uczuć, które śpią
nie budź ich...
może ktoś uśpił je,
by ponownie zacząć żyć.

Może znów uwierzy w miłość
lub dobry czas,
ty odejdziesz, a jemu pozostanie
twej bytności ślad.

Znów zamknie...

W tym tomiku poezji inspirowanym życiem, które nie powróci, przebija się motyw teatru i podróży.
"I gramy podróżnych
choć tak naprawdę to tkwimy
zanurzeni w tym samym lesie pamięci
w tym samym zapachu wiosny i przy tym samym
stole kuchennym... ("Podróż, której nie było")
Najbardziej do mnie dotarł wiersz "Zapach powietrza". Przywołując pamięć osób i rzeczy przemijających wyraża emocje. Skłania do zadumy.
W pamięci pozostały także wiersze takie jak "Miasta" i "Dylematy bytu". Wiele wierszy wyraża podziw natury, miejsc, przyrody otaczającej poetę. Można w nich dostrzec piękno.

W tym tomiku poezji inspirowanym życiem, które nie powróci, przebija się motyw teatru i podróży.
"I gramy podróżnych
choć tak naprawdę to tkwimy
zanurzeni w tym samym lesie pamięci
w tym samym zapachu wiosny i przy tym samym
stole kuchennym... ("Podróż, której nie było")
Najbardziej do mnie dotarł wiersz "Zapach powietrza". Przywołując pamięć osób i rzeczy przemijających...

Wiersze o wierze, Bogu, istnieniu, sensie życia. Napisane prostym językiem, pełne porównań i przenośni, ukrytej głębi.
"Podróż"
Moje życie to podróż ku Tobie
W tej podróży czasem
Nieskończenie zanurzona zasypiam
Budzę się z nowym zapałem
Wiem, że iść muszę dalej wciąż szybciej wciąż
Czuję i pragnę
I chcę widzieć obok siebie innych
Bo wspólnie łatwiej jest iść
A w tym wszystkim ciągła niepewność
Pytanie czy droga właściwa?
Pytanie o sens i cel?
Pytania na które wciąż szukam i nie znajduję odpowiedzi
Pozostaje zaufać
I trwać.

Wiersze o wierze, Bogu, istnieniu, sensie życia. Napisane prostym językiem, pełne porównań i przenośni, ukrytej głębi.
"Podróż"
Moje życie to podróż ku Tobie
W tej podróży czasem
Nieskończenie zanurzona zasypiam
Budzę się z nowym zapałem
Wiem, że iść muszę dalej wciąż szybciej wciąż
Czuję i pragnę
I chcę widzieć obok siebie innych
Bo wspólnie łatwiej jest iść
A w tym...

Krótkie myśli o miłości i chwili, która inspirowała autora. Nie wszystkie do mnie dotarły, na niektóre chyba już jestem za stara :D Poniżej kilka z tych myśli.
"Myślę, że to piękne, jak promieniejesz, kiedy mówisz o tym co kochasz."

"Zbyt wiele ryzykujemy, kochając" rzekł młody chłopak. "Nieprawa", odparł starzec. "Zbyt wiele ryzykujemy wyrzekając się miłości".

"Nie martw się... zrozum, że dla niektórych jesteś magią."

"Wielka wspaniałą dusza płonęła za jej nieśmiałością"

"Nie miało znaczenia, że się rozpadła, chodziło o to, jak się pozbierała."

"Miała dzikie serce, ale nie chciałem go złapać, chciałem biegać wraz z nim, by uwolnić własne."

"Nie ma nic piękniejszego na świecie niż dziewczyna zakochana w każdym swoim oddechu"

"Udomowiła dzikie oceany mojej duszy"

"Pewnego dnia namaluję doskonały zachód słońca - jeśli tylko znajdę słowa."

"Poezja to niekończąca się wojna przeciwko niewypowiadalnemu pięknu."

"Składamy się ze wszystkich ludzi, którzy nas budowali i niszczyli."

Krótkie myśli o miłości i chwili, która inspirowała autora. Nie wszystkie do mnie dotarły, na niektóre chyba już jestem za stara :D Poniżej kilka z tych myśli.
"Myślę, że to piękne, jak promieniejesz, kiedy mówisz o tym co kochasz."

"Zbyt wiele ryzykujemy, kochając" rzekł młody chłopak. "Nieprawa", odparł starzec. "Zbyt wiele ryzykujemy wyrzekając się miłości".

"Nie martw...

Bardzo cenię sobie, gdy ktoś potrafi ubrać w słowa swoje wewnętrzne odczucia i przelać je na papier. W książce zawartych zostało wiele wierszy o miłości, tej której się doświadczyło od Boga i tej, na którą się czeka. Niektóre pisane są z perspektywy Boga:
"lecz chcę mieć kogoś tutaj nisko
kto nie zamieni serca w kamień
i kto przy krzyżu będzie blisko
i Mnie pokocha tylko dla Mnie".
Wiele z tych wierszy jest modlitwą:
"przez cały dzień kochaj mnie proszę
i w nocy bądź moim Panem
ze wszystkim co Ci przynoszę
kochaj mnie wciąż nad ranem

pokochaj na całe życie
w każdym moim oddechu
wiesz, jak na Ciebie liczę
w zadumie i w pośpiechu".
W pamięci z całego tomiku pozostały mi dwa wiersze "Pokochaj krzyż,serce moje" i "Nie lękaj się"
"usłyszeć w sercu tę ciszę
kiedy dech światu odbiera
bo oto na oczach świata
Bóg opuszczony umiera

w niej umierała Warszawa
słyszał ją Katyń i Smoleńsk
gdy ciężko złożyć ofiarę
i dostrzec w tym Bożą wolę

usłyszeć, jak cisza boli
i nagle staje się głucha
i słowo w sercu umiera
i serce też już nie słucha" (fragment "Pokochaj krzyż serce moje")

"czasem brak mi Twojej miłości
jakbyś się cały przede mną schował
jakbyś mi w życiu jej pozazdrościł
albo mi jej żałował
(...)
serce tylko z miłości żyje
czeka na jej najmniejszy promień
i z głębokości do Ciebie woła:
"nie lękaj się przyjść do mnie"" (fragment "Nie lękaj się")

Bardzo cenię sobie, gdy ktoś potrafi ubrać w słowa swoje wewnętrzne odczucia i przelać je na papier. W książce zawartych zostało wiele wierszy o miłości, tej której się doświadczyło od Boga i tej, na którą się czeka. Niektóre pisane są z perspektywy Boga:
"lecz chcę mieć kogoś tutaj nisko
kto nie zamieni serca w kamień
i kto przy krzyżu będzie blisko
i Mnie pokocha tylko...

Piękne wiersze ukazują myśli i uczucia ich autora. Dostrzec w nich można zachwyt przyrodą, zadumę nad życiem i wiarą, po prostu uduchowione życie człowieka.
Poniżej kilka wierszy lub ich fragmenty, które mi zapadły w pamięć, jako pierwsze:
„Znalazłem łzę
Zgubiona leżała na trawie
Była świeża szczęśliwa
W pośpiechu wypadła z oczu zakochanych
Gonieni szczęściem
Nie zauważyli
Zapomnieli ją zabrać
Zmierzchało
Deszcz nie padał
Niechcący wszedłem w kałużę
Nie to nie była kałuża
Zbolałe obfite wypłakane łzy
One nie były zgubione
Ktoś je zostawił
Chodzę delikatnie po parku
Zbieram szczęścia i nieszczęścia
Zbieram łzy na ofiarę Mszy Świętej”

„Tęsknota odwiedza mnie czasem
Chodzi za mną
Odpędzana wraca
Nie jest to choroba
Nie jest to też zdrowie
Nie wiem czym jest
Nie wiem za czym tęsknię
Za tym co na zewnątrz
Czy za Tym Kto w środku
Wiem że jest żywa
Może to
Miłość”

„(…) Miłości się nie zagada
Miłości się nie oszuka
Miłości się nie ogrzeje wzruszeniem
Miłość czeka na miłość”

„Gniazdo nie jest więzieniem
Miejsce powrotów
Wolne ptaki odkrywają nowe horyzonty
Oddalają się od znanych miejsc
Ciekawe beztroskie
Smakują wolność
Nie są to ptaki zgubione
Są po prostu wolne
Mieć miejsce
Miłość oczekiwanie
Siła skrzydeł
Moc wznoszenia
Chce się wracać
Gniazdo czeka”

„(…) Zamykam oczy aby zapamiętać
Wolno je otwieram
By nie zgubić tego co zapamiętałem
Nie chcę ich tylko zmagazynować
Chcę nimi być
Żyć tym co wchłonąłem”

Piękne wiersze ukazują myśli i uczucia ich autora. Dostrzec w nich można zachwyt przyrodą, zadumę nad życiem i wiarą, po prostu uduchowione życie człowieka.
Poniżej kilka wierszy lub ich fragmenty, które mi zapadły w pamięć, jako pierwsze:
„Znalazłem łzę
Zgubiona leżała na trawie
Była świeża szczęśliwa
W pośpiechu wypadła z oczu zakochanych
Gonieni szczęściem
Nie...