Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedyś szczątki ludzkie miały prawo istnieć dokładnie tak długo, jak długo żywi pamiętali o tych, do których należały. Człowiek pamięta swoich krewnych, rówieśników, kolegów z pracy. Ale jego pamięci starcza tylko na trzy pokolenia. Właśnie na te nieco ponad pięćdziesiąt lat. Z tą samą lekkością, z jaką każdy z nas wyrzuca z pamięci obraz swojego dziadka albo przyjaciela ze szkoły, ktoś kiedyś wyrzuci w absolutny niebyt i nas. Wspomnienie o człowieku może okazać się trwalsze od jego szkieletu, ale kiedy odejdzie ostatni z tych, którzy nas jeszcze pamiętali, razem z nim rozpłyniemy się w czasie i my.

Kiedyś szczątki ludzkie miały prawo istnieć dokładnie tak długo, jak długo żywi pamiętali o tych, do których należały. Człowiek pamięta swoi...

Kiedy dwoje ludzi spotyka się w młodym wieku i razem dojrzewa, łatwiej jest im znosić nawzajem swoje dziwactwa i przyzwyczajenia. W późniejszym wieku to prawie niemożliwe. A może po prostu nie spotkałem właściwej osoby.

Kiedy dwoje ludzi spotyka się w młodym wieku i razem dojrzewa, łatwiej jest im znosić nawzajem swoje dziwactwa i przyzwyczajenia. W późniejs...

Ale nauczyłem się, że można żyć dalej, bez względu na to, jak niemożliwe się to wydaje, i że ból... łagodnieje. Nie mija całkowicie, lecz po pewnym czasie nie jest już tak dominujący.

Ale nauczyłem się, że można żyć dalej, bez względu na to, jak niemożliwe się to wydaje, i że ból... łagodnieje. Nie mija całkowicie, lecz po...

Zawsze tak właśnie wyobrażała sobie śmierć: gaśnie ostatni promień światła, milkną wszystkie głosy, ciało staje się bezwładne i pozostaje tylko odwieczna ciemność. Czerń i cisza, z których ludzie wychodzą i do których nieubłaganie powracają.

Zawsze tak właśnie wyobrażała sobie śmierć: gaśnie ostatni promień światła, milkną wszystkie głosy, ciało staje się bezwładne i pozostaje ty...

Nadmiar rozmyślań sprawia, że człowiek się waha.

Nadmiar rozmyślań sprawia, że człowiek się waha.

Samotność jest okrutna, myślałam. Bardziej wykańczająca niż zimowe mrozy, bo one nie potrafią zahibernować serca.

Samotność jest okrutna, myślałam. Bardziej wykańczająca niż zimowe mrozy, bo one nie potrafią zahibernować serca.

Te wspomnienia należały wyłącznie do mnie, nauczyłem się bowiem, że pewne rzeczy należy zachować dla siebie.

Te wspomnienia należały wyłącznie do mnie, nauczyłem się bowiem, że pewne rzeczy należy zachować dla siebie.

Tak czy inaczej fotografie tych, którzy odeszli, można porównać do maski pośmiertnej zdjętej z ciała, ale w żadnym wypadku do wykonanego za życia odcisku duszy.

Tak czy inaczej fotografie tych, którzy odeszli, można porównać do maski pośmiertnej zdjętej z ciała, ale w żadnym wypadku do wykonanego za ...

Jedną z największych zalet dorastania jest fakt, że jeśli potrafisz uczyć się na własnym doświadczeniu, wcześniej czy później dochodzisz do przekonania, że w życiu liczą się przede wszystkim dwie rzeczy - prawda przez małe "p" i Prawda przez duże "P". Musisz mówić prawdę, domagać się prawdy od innych, rozpoznawać kłamstwa i odrzucać je; musisz widzieć świat taki, jakim jest naprawdę, a nie taki, jaki odpowiadałby twoich pragnieniom - ani też taki, jaki jest zdaniem innych ludzi, którzy być może chcą cię zdominować. Uznanie prawdy uwalnia cię od fałszywych oczekiwań, bezowocnych starań, rozczarowań, gniewu, zazdrości i rozpaczy.

Jedną z największych zalet dorastania jest fakt, że jeśli potrafisz uczyć się na własnym doświadczeniu, wcześniej czy później dochodzisz do ...