Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Otwieram oczy, gdzie ja jestem? Podnoszę się. Przez okno wpada słabe światło latarni, która oświetla mój pokój. Lampka nocna leży na ziemi. Czuję jak pot spływa mi po czole. Ocieram go ręką. To znowu się dzieje. Czuję dreszcze na całym ciele. Głos w mojej głowie krzyczy, abym czytał więcej. Boję się, że umrę zanim przeczytam wszystkie książki, które chce. Szukam telefonu obok łóżka, znowu go nie ma. Podnoszę lampkę i ją zapalam. Ostatnio wymieniłem klosz, aby się więcej nie stłukł. Widzę telefon leżący w rogu. Chcę położyć nogę na ziemi, ale głos w mojej głowie zaczyna krzyczeć - to zmarnuje Twój czas. - nie potrafię wytrzymać. To boli. Łapię się za głowę i podnoszę się. Kręci mi się w głowie. Z każdym kolejnym krokiem czuje jak nogi się pode mną uginają. Stopy zaczynają mnie palić. Jeszcze jeden jedyny krok. Łapię go. Od razu wypuszczam go z ręki. Spaliłem ją. Telefon się odblokował, ponieważ mam włączone rozpoznawanie twarzy jako zabezpieczenie. Cały czas była otwarta aplikacja lubimyczytac. Łapię telefon i nic. Włączam artykuł o nowościach. Czytam opisy i recenzję. Czuję jak moje serce przepełnia chęć przeczytania kolejnej książki. Zamykam aplikację i wpisuję w wyszukiwarkę nazwiska naukowców i ludzi biznesu wraz z dopiskiem polecane książki. Czytam opisy polecanych książek, tematyka niezmiennie ta sama, biznes, matematyka, astronomia, rakiety, roboty oraz książki o samorozwoju. Zapisałem kolejne tytuły. Mój oddech wraca do normy. Zamówiłem kolejne książki. Podnoszę się z podłogi i podchodzę do okna. Patrzę w gwiazdy i mówię. Panie ja kocham czytać, kocham się uczyć, ale dzieje się to za każdym razem kiedy kończę czytać książkę. Dlaczego tak jest?  Boję się, że coś się w końcu stanie. Kolejny raz nad sobą nie panowałem. Patrzę na drzwi i widzę ślady krwi. Jak temu zaradzić? Nie chce już zabijać i wpadać w szał. Nagle słyszę głos. -To nie dopuszczaj do tego, aby zabrakło Ci książek do czytania, dzieje się tak wtedy, kiedy nie masz żadnej książki pod ręką.

Otwieram oczy, gdzie ja jestem? Podnoszę się. Przez okno wpada słabe światło latarni, która oświetla mój pokój. Lampka nocna leży na ziemi. Czuję jak pot spływa mi po czole. Ocieram go ręką. To znowu się dzieje. Czuję dreszcze na całym ciele. Głos w mojej głowie krzyczy, abym czytał więcej. Boję się...

więcej

mniej

0

Link