Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wypożyczyłam ją sobie na Walentynki, bo i śnieg za oknem, i miłość w powietrzu, a Święta były niedawno...;) Nie mogę powiedzieć, żeby mnie ta książka rozczarowało, bo od niej wiele nie wymagałam. Była ok. Podobało mi się, że nie była na siłę niewinna oraz że trochę przypomniała mi własne nastoletnie perypetie. Możliwe, że nastolatkom podobać się może jeszcze bardziej :)

Wypożyczyłam ją sobie na Walentynki, bo i śnieg za oknem, i miłość w powietrzu, a Święta były niedawno...;) Nie mogę powiedzieć, żeby mnie ta książka rozczarowało, bo od niej wiele nie wymagałam. Była ok. Podobało mi się, że nie była na siłę niewinna oraz że trochę przypomniała mi własne nastoletnie perypetie. Możliwe, że nastolatkom podobać się może jeszcze bardziej :)

Niesamowita książka - w pewien sposób kojarzyła mi się z "Grą w klasy" i ze "Sto lat samotności", chociaż to nie to samo. Wątek w wątku, opowieść w przypowieści, zagłębianie się i wracanie na powierzchnię...Czasem ciężko się nie pogubić, zwłaszcza jak się słucha audiobooka ;), ale jest to książka warta grzechu, że tak przewrotnie powiem ;)

Niesamowita książka - w pewien sposób kojarzyła mi się z "Grą w klasy" i ze "Sto lat samotności", chociaż to nie to samo. Wątek w wątku, opowieść w przypowieści, zagłębianie się i wracanie na powierzchnię...Czasem ciężko się nie pogubić, zwłaszcza jak się słucha audiobooka ;), ale jest to książka warta grzechu, że tak przewrotnie powiem ;)

Po wielu ochach i achach, zapewnianiu przez znajomych, że będę chichotać co stronę, zabrałam się za tę książkę licząc na niesamowitą rozrywkę. Niestety, muszę przyznać, że...trochę się wynudziłam, a samo czytanie przeplatałam przynajmniej dwoma innymi powieściami. Początek jeszcze mnie wciągał, pierwsze spotkanie z prezydentem też, ale potem ta "plejada wodzów" zaczęła mnie niesamowicie nużyć. Liczyłam na jakieś fajerwerki na koniec, ale w moim odczuciu był mały niewybuch (jakkolwiek śmiesznie to brzmi w kontekście ostatnich scen książki ;)). Podzieliłam się opinią z koleżanką, która nie czytała, ale oglądała film na podstawie powieści, a ta zapewniła, że film jest świetny. Hmmm...;)

Po wielu ochach i achach, zapewnianiu przez znajomych, że będę chichotać co stronę, zabrałam się za tę książkę licząc na niesamowitą rozrywkę. Niestety, muszę przyznać, że...trochę się wynudziłam, a samo czytanie przeplatałam przynajmniej dwoma innymi powieściami. Początek jeszcze mnie wciągał, pierwsze spotkanie z prezydentem też, ale potem ta "plejada wodzów" zaczęła...