Jesteśmy społecznością, która kocha książki

28 rozdziałów przeplatanych reportaży, ze streszczeniem dzieła antycznego pisarza Herodota.

Autor analizuje historie dziejów oraz procesy, które żądzą narodami i jednostkami.

Kapuściński pełni rolę korespondenta wydarzeń toczących się od końca lat 50-tych po początek 60-tych.
Najpierw pisze o Indiach. Potem zestawia je z Chinami.

Następnie przenosi się do Afryki: Egipt, Sudan, Demokratyczna Republika Kongo, z dygresją na Iran.

Wraca do Ugandy, skąd przez Tanzanie i Kenie trafia do Etiopii. Powraca do Dar es-Salaam (Tanzania) skąd przemieszcza się do Algierii. Swoją wędrówkę kończy w Dakarze czyli Senegalu.

Na plus:
- ciekawie przeplatane reportaże własne ze streszczeniami antycznej książki,
- bardzo ciekawie zaprezentowane różne kultury tuż na progu współczesności,
- ciekawie zarysowana różnica między Europą i Azją,
- autor trafia w sedno afrykańskich problemów.


Na minus:
- za dużo refleksji nad postacią Herodota,
- książka nie robi takiego wrażenia jak inne czołowe reportaże tego autora.

28 rozdziałów przeplatanych reportaży, ze streszczeniem dzieła antycznego pisarza Herodota.

Autor analizuje historie dziejów oraz procesy, które żądzą narodami i jednostkami.

Kapuściński pełni rolę korespondenta wydarzeń toczących się od końca lat 50-tych po początek 60-tych.
Najpierw pisze o Indiach. Potem zestawia je z Chinami.

Następnie przenosi się do Afryki:...

Na plus:
- Książka została pisana przez autora w momencie, kiedy przechodził dużo swoich problemów zdrowotnych, żony i córki, przez co opisywane przez niego sytuacje, które spotkał i jak sobie z nimi radzić wydają się autentyczniejsze.

-Autor nie koloryzuje rzeczywistości, ukazuje jej piękne i okropne oblicza, koniec końców logicznie dowodzi, żeby optymistycznie patrzeć w przyszłość.

- Bardzo przydatne rozważania zawarte są w rozdziałach:
III ("Nie ukrywaj niechcianych spraw we mgle"),
IV ("Zauważ, że szansa pojawia się tam, gdzie zrzeczono się odpowiedzialności"),
V ("Jeśli czegoś nienawidzisz nie rób tego"),
VIII ("Spróbuj uczynić jedno pomieszczenie w Twoim domu możliwie najpiękniejszym"),
X ("Pamiętaj, by regularnie pielęgnować romantyzm w swoim związku"),

-Bardzo interesująca wydaje się zachęta zawarta w rozdziale VII ("Pracuj tak ciężko jak to możliwe - przynajmniej nad jedną rzeczą - i sprawdź co się stanie"),

Na minus:
-Sporo rad wydaje się zbyt oczywista (np. nazwa rozdziału "Porzuć ideologię"),
-Miejscami bardzo patetyczny/podniosły ton,
-Podobnie jak w części pierwszej często rozwleczone wywody.

Na plus:
- Książka została pisana przez autora w momencie, kiedy przechodził dużo swoich problemów zdrowotnych, żony i córki, przez co opisywane przez niego sytuacje, które spotkał i jak sobie z nimi radzić wydają się autentyczniejsze.

-Autor nie koloryzuje rzeczywistości, ukazuje jej piękne i okropne oblicza, koniec końców logicznie dowodzi, żeby optymistycznie patrzeć w...

Zig Ziglar w 7 rozdziałach podaje sposoby na osiąganie dowolnego celu. Po każdym rozdziale należałoby wypełnić zadania podsumowujące go.

Autor podaje historie ze swojego życia, jak również przywołuje historie różnych inspirujących osób.

Książka mocno osadzona w nurcie literatury osiągania sukcesu w stylu amerykańskim lat 80-tych.

Wiele rad jest bardzo praktycznych, książka szybko się czyta, nie ma do czego się przyczepić.

Zig Ziglar w 7 rozdziałach podaje sposoby na osiąganie dowolnego celu. Po każdym rozdziale należałoby wypełnić zadania podsumowujące go.

Autor podaje historie ze swojego życia, jak również przywołuje historie różnych inspirujących osób.

Książka mocno osadzona w nurcie literatury osiągania sukcesu w stylu amerykańskim lat 80-tych.

Wiele rad jest bardzo praktycznych,...

Bibliografia książki złożona z odniesień do ok. 800 innych dzieł. Jak ktoś nie potrafi tego docenić to musi czytać prostsze książki.

N. N. Taleb posiada sporą wiedzę:
1. naukową (profesor Uniwersytetu w Nowym Jorku),
2. filozoficzną (odwołania do szeregu myślicieli),
3. literacką (autor napisał co najmniej 5 książek),
4. biznesową (założyciel firmy tradingowej Empirica),
5. życiową (młodość spędzona w Libanie, edukacja we francuskiej szkole, wojna libańska, dziadek wicepremier Libanu, wyjazd do Bostonu do dobrej szkoły biznesu, sukcesy w tradingu przed 30-stką).

Książka (jest to w zasadzie esej) napisana przez jednego z najsłynniejszych matematyków XXI w.

Autor pisze wolno, zadziwiająco niekonkretnie jak na matematyka. Jest bardzo krytyczny, wręcz złośliwy. Książka mogłaby być krótsza, co najmniej o 300 stron.

N.N. Taleb przedstawia swoją główną tezę:

Żyjemy w świecie zdominowanym przez zjawiska, które są nieprzewidywalne. Zjawiska te, są kluczem do zrozumienia czasów, w których żyjemy. Specjaliści też mają problem w zrozumieniu ich (bo bazują na szczątkowej i wyrywkowej wiedzy historycznej).

Człowiek ma naturalną skłonność do tworzenia kategorii, w których postrzega rzeczywistość. Problem w tym, że kategorie ograniczają sposób patrzenia na złożoność świata.

Człowiek uogólnia rzeczywistość, z ograniczonej ilości przykładów snuje teorie, które nie w każdym przypadku zachodzą. Jest to szczególnie ważne w takich dziedzinach jak bezpieczeństwo czy finanse.

Są obszary, gdzie uogólnienia sprawdzają się świetnie i są takie gdzie skrajne przypadki mogą całkowicie zmienić wynik.

Bibliografia książki złożona z odniesień do ok. 800 innych dzieł. Jak ktoś nie potrafi tego docenić to musi czytać prostsze książki.

N. N. Taleb posiada sporą wiedzę:
1. naukową (profesor Uniwersytetu w Nowym Jorku),
2. filozoficzną (odwołania do szeregu myślicieli),
3. literacką (autor napisał co najmniej 5 książek),
4. biznesową (założyciel firmy tradingowej...

Historie z lat 20-tych XX w.
(100 lat temu 100 dolarów to było naprawdę coś :D)

Klasyka książek literatury sprzedaży czy literatury osiągania sukcesu.

Moje refleksje po przeczytaniu kolejnych rozdziałów:

Część pierwsza:

1. Jak pewien pomysł pomnożył moje dochody i moje szczęście - "Mój entuzjazm niemal całkowicie pokonał mój strach. Nerwy zaczęły pracować na moją korzyść i byłem o wiele lepszy niż w najśmielszych nawet marzeniach.(Jeśli się denerwujesz, to powinieneś się z tego cieszyć. Nie staraj się tłamsić tego uczucia. Przeciwnie, niech twoje nerwy pracują na twą korzyść.
"Czy pana w ogóle interesuje to, o czym pan mówi?".
"Jeśli usiłuję działać entuzjastycznie naprawdę odczuwam entuzjazm.
"Lubię patrzeć, jak praca podnieca ludzi. Wtedy ich podniecenie udziela się klientom, a interesy kwitną jak nigdy przedtem."
"Bez entuzjazmu Twoje wizyty handlowe są warte tyle co zeszłoroczny śnieg."

2. Dlaczego wróciłem do handlu chociaż postanowiłem z tym skończyć - należy robić notatki po spotkaniach z klientem i "dostrzec ludzi", bez rozmowy nie dojdzie do sprzedaży.

3. Co pomogło mi pokonać największego wroga, jakiemu kiedykolwiek musiałem stawić czoło - historia poznania Dala Carnegi oraz zachęta do przemówień publicznych (np. na początek o tym, co jest nam dobrze znane czyli o historiach z naszego życia, częstego zabierania głosu).

4. Jedyny sposób, w jaki mogłem się zorganizować - o tym, jak ważne jest planowaniu spotkań. "Jedna z największych życiowych satysfakcji płynie ze świadomości, że wykonuje się swoją pracę w najlepszy możliwy sposób."



Część druga - Recepta na sukces w handlu:

5. Jak poznałem najważniejszy sekret handlu - kupujemy, bo kierują nami także potrzeby wyższego poziomu (np. chęć wsparcia biednych, potrzebujących, pokoju na świecie- w tym przypadku misjonarzy)."Dowiedz się czego ludzie pragną i pomóż im to uzyskać".

6. Złapać byka za rogi - dalej ""Dowiedz się czego ludzie pragną i pomóż im to uzyskać", o sile ciągłego doskonalenia m. in. przez uczestnictwo w konferencjach, gdzie możemy poznać grube ryby. Autor dużo czytał, choćby biografię Benjamina Franklina.
Aby ktoś coś zrobił, trzeba sprawić, że ten ktoś będzie CHCIAŁ to zrobić.
Kiedy pokażesz komuś, czego chce, poruszy on niebo i ziemię, aby to zdobyć.

7. Kontrakt za 250 tysięcy dolarów w piętnaście minut - sprzedawca będzie obiekcje typu:
"nie zdecydowałem jeszcze, czy chcę to wziąć czy nie"
"chciałbym przemyśleć to jeszcze raz".
Chodzi o to, by być doradcą klienta i działać w jego interesie. reprezentować jego interes a nie interes firmy.

8. Analiza podstawowych zasad wykorzystywanych przy zawarciu tej transakcji - czyli na co zwrócić szczególną uwagę:

1. umawiaj się na spotkanie - szanujesz swój czas i czas Twojego rozmówcy.
2. bądź przygotowany - rozmowa z jedną osobą może przynieść taki sam skutek finansowy co wykład przed kilkuset osobowym audytorium. Gdy nie przygotowujesz się do spotkań może Ci brakować pewności siebie.
3. co jest kluczowym problemem w tej sprawie, co jest głównym problemem w tej sprawie, co jest największym problemem rozmówcy, nie próbuj mówić zbyt wiele na zbyt wiele tematów.
4. notatki - pozwalają zapamiętać najważniejsze punkty do omówienia, omówić je w logicznej kolejności, mówić zwięźle trzymając się tematu.
5. zadawaj pytania - konkretne.
6. strzelaj z grubej rury - to pozwoli rozruszać klienta.
7. wywołaj strach - żądza zysku i strach (w sytuacjach ryzyka i niebezpieczeństwa) przed stratą motywują nas do działania.
8.buduj zaufanie - bądź szczery. Wyobraź sobie, że jesteś czyimś bezpośrednim doradcą. Chwal konkurencję, jeśli jest za co.
9. wyrażaj szczerze podziw dla umiejętności Twojego rozmówcy.
10. przyjmij pozycję zwycięzcy.
11. jak najczęściej używaj słowa pan, pański zamiast ja, my, nasz firma.

9. Jak zadawanie pytań zwiększyło efektywność moich rozmów handlowych - poprzez zadawanie pytań można skłonić ludzi do tego, żeby mówili czego oczekują. Pewność siebie może blokować udzielenie albo uzyskanie informacji. W pewnych sytuacjach jedne zjawiska zachodzą, w innych nie. Jeden ze sposobów, żeby zmusić ludzi do myślenia to zadawanie pytań.
Zadawanie pytań:
1. pomaga uniknąć sporów,
2. pomaga mniej mówić,
3. pomaga dowiedzieć się, czego rozmówca chce,
4. pomaga rozmówcy sprecyzować myśli, Twój pomysł staje się jego pomysłem,
5. pomaga odkryć punkty kluczowe rozmówcy,
6. ja szanuję Pana/Pani opinię, tego samego oczekuję od Pana/Pani.
I jeszcze smaczek: zdaniem autora „ jedną z najważniejszych rzeczy jakie wynosi się z uczelni to sztuka słuchania, zwyczaj żądania dowodów i oceniania ich”. Widać, że książka pisana w USA :P

10. Jak nauczyłem się odkrywać powód, który powinien skłonić klienta do zakupu - przykładać największą wagę do punktu kluczowego

11. Najważniejsze słowo w handlu ma tylko trzy sylaby – dlaczego.

12. Jak dowiaduję się o ukrytych obiekcjach klienta – autor podaje, że tylko 38% procent osób podaje powód, który powstrzymał ich od zakupu. Człowiek ma z reguły 2 powody każdego poczynania: pierwszy dobrze brzmi, drugi jest prawdziwy. Zadaj pytanie „dlaczego”, a potem „a czy jest jeszcze jakiś powód”

13. Zapomniana umiejętność, która w handlu czyni cuda – jest to umiejętność słuchania, milczenia czy chociażby spauzowania.
Podsumowanie:
1. Dowiedzieć się czego rozmówca chce, a potem znaleźć najlepszy sposób na uzyskanie tego.
2. Sprawić, by ktoś chciał to zrobić.
3. Pytaj, nie atakuj.
4. Dowiedz się co jest kluczowym punktem danej sprawy,
5. Dlaczego i a coś jeszcze?
6. Człowiek ma 2 powody, dla których coś robi: jeden, który dobrze brzmi i drugi prawdziwy. Rozmówca może coś ukrywać.
7. Bądź dobrym słuchaczem.


Część trzecia - Jak zdobyć i utrzymać zaufanie:

14.

15.

16.

17.

18.

19.

Część czwarta - Jak sprawić, by chciano robić z Tobą interesy:

20.

21.

22.

23.

24.

Część piąta - Kolejne stadia sprzedaży:

25.

26.

27.

28.

29.

30.

31.

32.

Część szósta - Nie obawiaj się przegranej:

33.

34.

35.

Historie z lat 20-tych XX w.
(100 lat temu 100 dolarów to było naprawdę coś :D)

Klasyka książek literatury sprzedaży czy literatury osiągania sukcesu.

Moje refleksje po przeczytaniu kolejnych rozdziałów:

Część pierwsza:

1. Jak pewien pomysł pomnożył moje dochody i moje szczęście - "Mój entuzjazm niemal całkowicie pokonał mój strach. Nerwy zaczęły pracować na moją...

16 opowiadań, 1988 r. (od 1962 r. do 1982 r.)

1. Feniks - 9/10, 1965r. Historia pewnego tajemniczego kamyka, który spadł na Ziemie.

2. Bunt -8/10, 1972 r. Całkiem zabawne opowiadanie, satyra na biurokratyczną rzeczywistość.

3. Czwarty rodzaj równowagi - 7/10, 1965 r. O tym jak wygląda rozmowa, gdy spotka się generał z naukowcem.

4. Skorpion - 5/10, 1971 r. Opowiadanie kryminalne w stylistyce science fiction. W tle pojawia się przynależność do organizacji Skorpion, walka bohatera z organizacją. Pojawia się też robot.

5. Tam i z powrotem - 7/10, 1970 r. Jeśli wszyscy zechcemy być poddani hibernacji i wybudzeni w momencie, gdy pojawią się już dostępne rozwiązania, czy będzie miał kto nas wybudzić?

6. Sami - 6/10, 1962 r. Opowiadanie w stylistyce filozoficzno-religijnej.

7. Dyżur - 1965r. kolejne opowiadanie z zagmatwanym matematyczno-fizyczno-technicznym językiem.

8. Ten piękny dzień - 6/10, 1975 r. Opowiadanie poświęcone tematyce nieśmiertelności. Występuje wątek katastroficzny i motyw pierwszych rodziców dających życie.

9. 869113325 - 7/10, 1973 r. Satyra na PRLowskie haslo: kto nie pracuje ten nie je. W świecie zdominowanym przez roboty, ludzie będę wytwarzać energię do wspólnego funkcjonowania. To ile będzie jej wytworzone, będzie miało wpływ na to, czy dostaniemy jedzenie (np. pomidorówkę z kluseczkami) czy też nie 😅

10. Nieingerencja -7/10, 1970 r., 3 stronnicowe opowiadanie. Krótka refleksja o ty, że rozwój na świecie nie jest możliwy bez przemocy, jest to tylko naturalna kolej rzeczy.

11. Dokąd jedzie ten tramwaj - 9/10, 1973 r. O świecie, w którym osiągnięcia naukowców sprawiły, że naukowcy stali się powodem do plotek i w konswkwencji celebrytami 😮

12. Relacja z pierwszej ręki - 1982r. Trudne opowiadanie, dla osób obracających się w matematycznych pojęciach.

13. Woda życia - 9/10, 1977r. Bez wody na statku, który podróżuje do najbliższej planety nie da się żyć. Co jeśli woda skończy się i to MY będziemy źródłem wody, którą to wodę sami będziemy pić?

14. Stan spoczynku - 8/10, 1977r. "Oni się boją stracić to, co mają. Niektórzy może nawet podzielają nasze poglądy, ale są już tak rozleniwieni, że nie potrafią się niczemu przeciwstawić... Mają pełne zaufanie do Systemu, bo wszak nie zawiódł ich w gruncie rzeczy nigdy."

15. Awaria - 10/10, 1977r. A co jeśli z Ziemi wyleci sonda w kierunku najbliższej gwiazdy z załogą , która do wyznaczonego miejsca doleci w kolejnych pokoleniach i w trakcie tego projektu dojdzie do awarii?

16. Psy Agenora - 9/10, 1980r., niesamowicie prorocze opowiadanie w kontekście tego jak wygląda pochówek w skarżonym promieniowaniem środowisku. Opowiadanie napisane 6 lat przed wybuchem w Czarnobylu, którego to zdarzenia autor nie dożył.

16 opowiadań, 1988 r. (od 1962 r. do 1982 r.)

1. Feniks - 9/10, 1965r. Historia pewnego tajemniczego kamyka, który spadł na Ziemie.

2. Bunt -8/10, 1972 r. Całkiem zabawne opowiadanie, satyra na biurokratyczną rzeczywistość.

3. Czwarty rodzaj równowagi - 7/10, 1965 r. O tym jak wygląda rozmowa, gdy spotka się generał z naukowcem.

4. Skorpion - 5/10, 1971 r. Opowiadanie...

19 reportaży, krótkich, kilka stron poświęconych każdej historii.

1. Niebo nad Góra Kalwarią - 6/10 - refleksja nad domem starości z tytułowej miejscowości.

Brazylia
2. Wizyta w leprozorium -..., 1994
3. Dom św. Rocha - 5/10, 1994, reportaż opisujący historię leprozorium w Kurytybie czyli szpitala dla osób zarażonych.
4. Wyklęty lud ziemi i światło zbawienia - 7/10, 2003, relacja ze Światowego Forum Społecznego, opisujący problemy ówczesnego świata.

19 reportaży, krótkich, kilka stron poświęconych każdej historii.

1. Niebo nad Góra Kalwarią - 6/10 - refleksja nad domem starości z tytułowej miejscowości.

Brazylia
2. Wizyta w leprozorium -..., 1994
3. Dom św. Rocha - 5/10, 1994, reportaż opisujący historię leprozorium w Kurytybie czyli szpitala dla osób zarażonych.
4. Wyklęty lud ziemi i światło zbawienia - 7/10,...

Książka to zbiór 10, niepowiązanych ze sobą opowiadań:
1. Pasażer - 8/10 - historia pewnego mężczyzny, którego nawiedza pewien ciągle powracający sen.
2. Zielone Dzieci, czyli... - 7/10 - opowieść osadzona w XVII w. na Kresach, historia nadwornego, królewskiego medyka, jego przeżyć i obserwacji. Tematem centralnym jest plica polonica czyli kołtun i tytułowe Zielone (leśne) Dzieci.
3. Przetwory - 8/10 - opowiadanie z zaskakującym końcem. Stary kawaler mieszka ze swoją mamą. Na koniec historia nabiera nieoczekiwanego obrotu.
4. Szwy - 8/10 - opowiadanie o owdowiałym seniorze. Wszystko podlega nieustannej zmianie, czy to się nam podoba czy nie.
5. Wizyta - 5/10 - trochę literacki bełkot, fantastyka z nurtu współżycia ludzi z istotami pokroju "genetycznych nowości".
6. Prawdziwa historia - 7/10 - opowiadanie o serii pechowych zdarzeń, które przydarzyły się szanowanemu profesorowi.
7. Serce - 4/10 - opowiadanie o pewnym małżeństwie, które wyjechało zwiedzać Azję. Mąż otrzymał przeszczep serca, stąd tytuł. Nudna, pozbawiona puenty historia.
8. Transfugium - 8/10 - niepokojącą opowieść o ostatnim pożegnaniu siostry bohaterki, również z pogranicza fantastyki naukowej.
9. Góra Wszystkich Świętych - 8/10 - opowiadanie poświęcone pewnej pani naukowiec, która przyjęła zaproszenie wyjazdu naukowego do Szwajcarii i na czas pobytu tam, zamieszkała w klasztorze. W trakcie swojej wizyty poznaje historie tego miejsca i przebywających tam sióstr. Klasztor oczywiście skrywa pewną tajemnice.
10. Kalendarz ludzkich świąt - 4/10 - historia przypominająca fabułą film "Pachnidło". Masażysta uczy na fantomie-manekinie fachu swoją córkę i pomocnika. Fantom to Monodikos, trudny do zdefiniowania byt, jest to kolejne opowiadanie z nurtu fantastyki naukowej. Wiele wątków, wiele zmian fabuły, wiele odniesień i refleksji. Ciężko się czyta. Najbardziej bizarne (tzn. dziwne) ze wszystkich opowiadań.

Książka to zbiór 10, niepowiązanych ze sobą opowiadań:
1. Pasażer - 8/10 - historia pewnego mężczyzny, którego nawiedza pewien ciągle powracający sen.
2. Zielone Dzieci, czyli... - 7/10 - opowieść osadzona w XVII w. na Kresach, historia nadwornego, królewskiego medyka, jego przeżyć i obserwacji. Tematem centralnym jest plica polonica czyli kołtun i tytułowe Zielone...

+:
- łatwa, krótka, lekka książka
-dużo osobistych historii autorki, praktycznych rad
-szybko się czyta
-krótkie rozdziały

-:
-nie wiele się dowiedziałem nowych rzeczy, raczej wszystko co było powiedziane już wiedziałem, a książka tylko to utrwaliła i potwierdziła

+:
- łatwa, krótka, lekka książka
-dużo osobistych historii autorki, praktycznych rad
-szybko się czyta
-krótkie rozdziały

-:
-nie wiele się dowiedziałem nowych rzeczy, raczej wszystko co było powiedziane już wiedziałem, a książka tylko to utrwaliła i potwierdziła

+:
- erudycją autora
-dogłębnie zbadane opowiadania biblijne, informacje z zakresu antropologii i ewolucji
-opisanie pojęcia Istnienia, porządku & chaosu, męskości & żeńskości
- język, który można szybko czytać
- nowe, nieznane motywy, także z kultur dalekowschodnich
-momentami zabawna
-motywuje do zadawania pytań ale przede wszystkim odpowiedzi na już zadane
-daje nadzieję


-:
-książka całkiem pesymistyczna, przedstawia przygnębiającą, darwinowską wizję swiata
-niektóre wywody są zbyt rozwleczone

+:
- erudycją autora
-dogłębnie zbadane opowiadania biblijne, informacje z zakresu antropologii i ewolucji
-opisanie pojęcia Istnienia, porządku & chaosu, męskości & żeńskości
- język, który można szybko czytać
- nowe, nieznane motywy, także z kultur dalekowschodnich
-momentami zabawna
-motywuje do zadawania pytań ale przede wszystkim odpowiedzi na już zadane
-daje nadzieję...

Mały, polski Fight Club. Grupka znajomych spędza czas na domkach w oparach alkoholu i ciaglej imprezy. W tle rodzi się zakochanie introwertycznego studenta prawa do siostry jego kolegi, nieprzyzwoicie młodszej.
Na +:
-ciekawy pomysł na główny wątek,
-młodzieżowy styl i jezyk,
-jakby nie było, powieść jednego z ważniejszych, współczesnych, polskich autorów.
Na -:
-luźne skojarzenia, metafory i porównania autora, utrudniają skupienie się na fabule.

Mały, polski Fight Club. Grupka znajomych spędza czas na domkach w oparach alkoholu i ciaglej imprezy. W tle rodzi się zakochanie introwertycznego studenta prawa do siostry jego kolegi, nieprzyzwoicie młodszej.
Na +:
-ciekawy pomysł na główny wątek,
-młodzieżowy styl i jezyk,
-jakby nie było, powieść jednego z ważniejszych, współczesnych, polskich autorów.
Na -:
-luźne...

Książka ciekawa, zawiera wiele śmiesznych sformułowań. Pięknie ilustrowana. Uczy dzieci jak pomimo różnych wad i charakterów możemy się dobrze dogadywać. Całkiem zabawna. Szybko się czyta. Trochę szybko się kończy, przez co historie są w oderwaniu od siebie.

Książka ciekawa, zawiera wiele śmiesznych sformułowań. Pięknie ilustrowana. Uczy dzieci jak pomimo różnych wad i charakterów możemy się dobrze dogadywać. Całkiem zabawna. Szybko się czyta. Trochę szybko się kończy, przez co historie są w oderwaniu od siebie.