Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łosie, niedźwiedzie i wieczna zima.
To były moje pierwsze skojarzenia z Alaską. Były, bo odkąd przeczytałam książkę Damiana Hadasia, nie jest to już dla mnie takie proste. „Alaska. Przystanek na krańcu świata” opisuje co prawda spotkania z łosiami, niedźwiedziami i srogą zimę, ale pokazała mi też, jak zróżnicowany i pełen kontrastów jest ten stan.

Autor oprowadza czytelnika po Alasce przedstawiając między innymi:
- parki narodowe, gdzie dochodzi do bliskich spotkań turystów z niedźwiedziami;
- niełatwą codzienność mieszkańców, którzy muszą mierzyć się z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego;
- trudną historię tego stanu naznaczoną gorączkami złota, asymilacją rdzennej ludności, wydobywaniem ropy.

Wielką przyjemnością było dla mnie czytanie o Alasce. Damian Hadaś opisał ten stan takim, jakim jest naprawdę, z jego blaskami i cieniami. Otwiera czytelnikowi oczy nie tylko na surowe piękno alaskijskiej przyrody, ale też mówi wprost - życie na Alasce to nie sielanka.

Książka zachwyciła mnie też zdjęciami. Potrafiłam kilka minut oglądać fotografie, zanim przeszłam na kolejne strony. „Alaskę. Przystanek na krańcu świata” polecam każdemu, kto chciałby literacko pospacerować po lodowcu czy zmierzyć się z dziką alaskijską przyrodą.
Niezapomniane wrażenia gwarantowane ;)

Łosie, niedźwiedzie i wieczna zima.
To były moje pierwsze skojarzenia z Alaską. Były, bo odkąd przeczytałam książkę Damiana Hadasia, nie jest to już dla mnie takie proste. „Alaska. Przystanek na krańcu świata” opisuje co prawda spotkania z łosiami, niedźwiedziami i srogą zimę, ale pokazała mi też, jak zróżnicowany i pełen kontrastów jest ten stan.

Autor oprowadza...