Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę od tego, że już nie mogę się doczekać tomu 4, który jak dowiadujemy się z obwoluty jest w przygotowaniu. I w zasadzie na tym mógłbym skończyć pisanie czegokolwiek więcej bo moją opinię już znacie. Nie wiem jak to robi Sławek Gortych ale z każda kolejna książka jest lepsza od poprzedniej, oczywiście w mojej opinii. Czy to sposób w jaki opisuje Karkonosze i warunki tam panujące? Czy może te historie sprzed lat będące zawsze zaczątkiem do wydarzeń dziejących się współcześnie? Pewnie jedno i drugie. Najważniejsze jednak, że to się czyta i to jak! Aż żal kończyć książkę. Tym razem znów tak było i z tym żalem zostawiam w pełni zasłużoną 9 :-)

Zacznę od tego, że już nie mogę się doczekać tomu 4, który jak dowiadujemy się z obwoluty jest w przygotowaniu. I w zasadzie na tym mógłbym skończyć pisanie czegokolwiek więcej bo moją opinię już znacie. Nie wiem jak to robi Sławek Gortych ale z każda kolejna książka jest lepsza od poprzed...

Rozwiń

Zwiń

Trzeci tom serii z Brudnym i Zawadzką czyta się jednym tchem. Mimo, że fabuła jak okazuje się na późniejszym etapie ciągle w tym samym miejscu albo raczej dotyczy tego samego miejsca to całość nie nudzi. Autor nie bał się nawet dość gwałtownego zakończenia kilku istnień ludzkich osób skąd inąd znanych z poprzednich części. Za to też szacun. Mnie się bardzo podobało i daję spokojnie 8.

Trzeci tom serii z Brudnym i Zawadzką czyta się jednym tchem. Mimo, że fabuła jak okazuje się na późniejszym etapie ciągle w tym samym miejscu albo raczej dotyczy tego samego miejsca to całość nie nudzi. Autor nie bał się nawet dość gwałtownego zakończenia kilku istnień ludzkich osób skąd ...

Rozwiń

Zwiń

Do Zakrzewskiego i spółki zawsze warto wrócić bo z pewnością czeka nas dobra lektura. Tak też było i w tym przypadku. Zamówiona przeze mnie w przedsprzedaży książka, a nawet 2 (zupełnie zapomniałem, że już ją zamówiłem w innej księgarni i z zaskoczeniem przyjąłem, że znów jest do odbioru :-)), przyszła i od razu została wzięta w obroty. Początkowo ciężko się było wczuć w klimat wydarzeń ale potem już poszło, a ostatnie 200 stron pochłonąłem kosztem snu. Tak, sądzę że warto przeczytać jak wszystkie książki z Zakrzewskim. Co mi przeszkadzało? Ja niestety cierpię na dar spostrzegania różnych błędów w tekście czy to literówek, braków liter czy też jak w tym przypadku najpoważniejszego błędu, który znalazłem na jednej z końcowych stron czyli źle napisanej daty bitwy pod Legnicą... jednym słowem Pani korektor nie odrobiła zadania domowego. Całości daję mocną 7.

Do Zakrzewskiego i spółki zawsze warto wrócić bo z pewnością czeka nas dobra lektura. Tak też było i w tym przypadku. Zamówiona przeze mnie w przedsprzedaży książka, a nawet 2 (zupełnie zapomniałem, że już ją zamówiłem w innej księgarni i z zaskoczeniem przyjąłem, że znów jest do odbioru :...

Rozwiń

Zwiń

Zaciekawiony zakończeniem tomu 4 od razu sięgnąłem po część następną. Tutaj Górska prawie całą książkę jest wykluczona ze śledztwa z oczywistych względów więc Tomczyk skazany jest właściwie na własne umiejętności. Na szczęście może liczyć na pomoc kolegów i sprawy morderstw ostatecznie zostają rozwiązane. Tom 5 czyta się szybko jak pozostałe serii, nie mam się do czego przyczepić. Książka sprawiła mi przyjemność, a o to chyba chodzi przy dobrej lekturze. Ode mnie 7.

Zaciekawiony zakończeniem tomu 4 od razu sięgnąłem po część następną. Tutaj Górska prawie całą książkę jest wykluczona ze śledztwa z oczywistych względów więc Tomczyk skazany jest właściwie na własne umiejętności. Na szczęście może liczyć na pomoc kolegów i sprawy morderstw ostatecznie zos...

Rozwiń

Zwiń

Tomczyk i Górska na tropie... mordercy wstrzykującego swoim ofiarom zabojczą substancję i w ten sposób pozbawiających ich życia. To 4 tom serii z parą policjantów. Czyta się bardzo dobrze, miłość między parą kwitnie, a końcówka książki spowodowała że zdecydowałem się kontynuować tą serię i sięgnąłem po tom 5. Dla mnie mocna 7.

Tomczyk i Górska na tropie... mordercy wstrzykującego swoim ofiarom zabojczą substancję i w ten sposób pozbawiających ich życia. To 4 tom serii z parą policjantów. Czyta się bardzo dobrze, miłość między parą kwitnie, a końcówka książki spowodowała że zdecydowałem się kontynuować tą serię i...

Rozwiń

Zwiń

Dużo nie napiszę, ale napisać trzeba. Ta część strasznie mnie wymęczyła. Skomplikowane relacje pomiędzy zaplątanymi w wydarzenia osobami, do tego Oliver który przestaje być Oliverem... za dużo jak dla mnie. Daję 6 i wydaje mi się, że to i tak dużo.

Dużo nie napiszę, ale napisać trzeba. Ta część strasznie mnie wymęczyła. Skomplikowane relacje pomiędzy zaplątanymi w wydarzenia osobami, do tego Oliver który przestaje być Oliverem... za dużo jak dla mnie. Daję 6 i wydaje mi się, że to i tak dużo.

Gładko, łatwo i przyjemnie. Tak czyta się kolejny tom z Górską i Tomczykiem. Tytułowa "Ważka" to zagadka do samego końca książki. W sumie może to i dobrze, bo paręnaście kartek wcześniej wyjaśnia się sprawa morderstw i potem to już nie wiemy czemu książka już się nie kończy. Autorka nie zawiodła. Z pewnością sięgnę po resztę serii, tak dla odpoczynku po czymś bardziej skomplikowanym. Ode mnie 7.

Gładko, łatwo i przyjemnie. Tak czyta się kolejny tom z Górską i Tomczykiem. Tytułowa "Ważka" to zagadka do samego końca książki. W sumie może to i dobrze, bo paręnaście kartek wcześniej wyjaśnia się sprawa morderstw i potem to już nie wiemy czemu książka już się nie kończy. Auto...

Rozwiń

Zwiń

Górska i Tomczyk znowu razem w akcji. Drugi tom porusza bardzo ważny według mnie problem totalnego przesadyzmu w udostępnianiu swojego życia prywatnego w mediach społecznościowych. Szczególnie jeśli chodzi o umieszczanie tam zdjęć własnych dzieci. Jest sprawa, jest morderstwo, a nawet kilka, jest trochę brudów które wychodzą przy okazji śledztwa, a wszystko to czyta się fajnie, szybko i lekko. Mnie się podobało, a końcówka sprawiła, że sięgnąłem po kolejną książkę tej serii. Ode mnie 7!

Górska i Tomczyk znowu razem w akcji. Drugi tom porusza bardzo ważny według mnie problem totalnego przesadyzmu w udostępnianiu swojego życia prywatnego w mediach społecznościowych. Szczególnie jeśli chodzi o umieszczanie tam zdjęć własnych dzieci. Jest sprawa, jest morderstwo, a nawet kilk...

Rozwiń

Zwiń

Po drugą część serii z Baśką Zajdą sięgnąłem z nadzieją na poobcowanie z dziką naturą tak jak to miało miejsce w części pierwszej. Jakież było moje zdziwienie kiedy okazało się, że tutaj z natury to będą tylko opisy wyjazdu Baśki do Zawoji i jej wspomnienia spod Babiej Góry, a całość historii toczyć się będzie w Krakowie. Cóż, zonk na dzień dobry. Autorka wplotła w historię niewyjaśnionego samobójstwa/zabójstwa lekarki w szpitalu los pokrzywdzonych chorych i to najczęściej nieuleczalnie dzieci w tymże szpitalu. W zasadzie całość tej książki dzieje się tam właśnie. Historia sprawnie opowiedziana, choć dla mnie który spodziewał się czegoś zupełnie innego zabrakło tego czegoś. Przeczytałem, dowiedziałem się kto i dlaczego, ale to by było na tyle. Jak dla mnie 6 i nie wiem czy to nie za dużo.

Po drugą część serii z Baśką Zajdą sięgnąłem z nadzieją na poobcowanie z dziką naturą tak jak to miało miejsce w części pierwszej. Jakież było moje zdziwienie kiedy okazało się, że tutaj z natury to będą tylko opisy wyjazdu Baśki do Zawoji i jej wspomnienia spod Babiej Góry, a całość histo...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom serii nie zaskoczył mnie tak pozytywnie jak pierwsza książka. Mamy tutaj retrospekcję z wydarzeń, które Endling z Gochą już przeżyli, a które wiążą się bezpośrednio z historią opowiadaną w teraźniejszości.
Czyta się jak zawsze u Mroza dobrze, szybko i gładko. Czegoś mi jednak tutaj zabrakło. Może odrobiny większego zaskoczenia? Daję w tym przypadku 7 i znów na jakiś czas odstawiam komisarza do przeczekania :-)

Drugi tom serii nie zaskoczył mnie tak pozytywnie jak pierwsza książka. Mamy tutaj retrospekcję z wydarzeń, które Endling z Gochą już przeżyli, a które wiążą się bezpośrednio z historią opowiadaną w teraźniejszości.
Czyta się jak zawsze u Mroza dobrze, szybko i gładko. Czegoś mi jednak tut...

Rozwiń

Zwiń