Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłośnicy twórczości Bilala dostali kolejną perełkę do kolekcji, aczkolwiek niewiele różni się ona od poprzednich dzieł – wydawało mi się, że po raz kolejny czytam to samo. Historia jest wyprana z dynamiki oraz emocji podobnie jak występujące w niej postacie. Bardziej przyciąga warstwa wizualna niż fabularna.

Więcej na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-bug-ksiega-1/

Miłośnicy twórczości Bilala dostali kolejną perełkę do kolekcji, aczkolwiek niewiele różni się ona od poprzednich dzieł – wydawało mi się, że po raz kolejny czytam to samo. Historia jest wyprana z dynamiki oraz emocji podobnie jak występujące w niej postacie. Bardziej przyciąga warstwa wizualna niż fabularna.

Więcej na:...

W odróżnieniu od wcześniejszych tomów Ligi Sprawiedliwości, tu żadna z postaci nie ma swoich pięciu minut – właściwie wszyscy grają drugie skrzypce. Miejsca oraz czasy, które oglądamy, są nieciekawe i przedstawione zbyt pobieżnie, by w jakikolwiek sposób zaintrygowały czytelnika.

Więcej na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-liga-sprawiedliwosci-ponadczasowi/

W odróżnieniu od wcześniejszych tomów Ligi Sprawiedliwości, tu żadna z postaci nie ma swoich pięciu minut – właściwie wszyscy grają drugie skrzypce. Miejsca oraz czasy, które oglądamy, są nieciekawe i przedstawione zbyt pobieżnie, by w jakikolwiek sposób zaintrygowały czytelnika.

Więcej na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-liga-sprawiedliwosci-ponadczasowi/

Takich superherosów chcę!

Takich superherosów chcę!

Tytułowa opowieść oraz związana z nią kolejna historia to „Kleks” w stanie czystym – akcja rozpoczyna się w mieszkaniu w szarym (acz nie ponurym) peerelowskim blokowisku. Błękitny bohater z zapałem i uporem tytułowego naukowca tworzy kolejne domowe rozwiązania racjonalizatorskie, takie jak pozyskiwanie cukru z buraków i wytwarzanie mąki ziemniaczanej na krochmal, by w końcu opracować miksturę wydobywającą z osoby jej złośliwą naturę, niczym w historii Doktora Jeckylla i Mister Hyde’a. Ciekawe jest, że w Szalonym wynalazcy pojawiają się wątki bynajmniej nie dla młodzieży, takie jak używki czy pędzenie bimbru, a także zagadnienia kartek, kolejek oraz inflacji. Nie wiem, czy dzieci urodzone w XXI wieku zrozumieją ówczesne problemy społeczno-gospodarcze.

Więcej na: https://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-jonka-jonek-kleks-szalony-wynalazca/

Tytułowa opowieść oraz związana z nią kolejna historia to „Kleks” w stanie czystym – akcja rozpoczyna się w mieszkaniu w szarym (acz nie ponurym) peerelowskim blokowisku. Błękitny bohater z zapałem i uporem tytułowego naukowca tworzy kolejne domowe rozwiązania racjonalizatorskie, takie jak pozyskiwanie cukru z buraków i wytwarzanie mąki ziemniaczanej na krochmal, by w końcu...

Nie powiem, żeby to była łatwa lektura. Ale jeśli zrozumiałem choćby jedną dziesiątą, to dowiedziałem się wiele :)

Nie powiem, żeby to była łatwa lektura. Ale jeśli zrozumiałem choćby jedną dziesiątą, to dowiedziałem się wiele :)

Strasznie nudna, ale zawiera sporo ciekawych informacji na temat wierzeń Jakutów. Jedyna chyba taka pozycja dostępna po polsku.

Strasznie nudna, ale zawiera sporo ciekawych informacji na temat wierzeń Jakutów. Jedyna chyba taka pozycja dostępna po polsku.

Kapitalna gra z konwencją sword&planet. Wątki z tego komiksu znalazły się w "Thor: Ragnarok", ale pierwowzór jest nieporównanie lepszy.

Kapitalna gra z konwencją sword&planet. Wątki z tego komiksu znalazły się w "Thor: Ragnarok", ale pierwowzór jest nieporównanie lepszy.

Ta książka udowadnia, że w przypadku mitologii ważnym jest, kto ją spisuje. Gaiman na najwyższym poziomie ironii.

Ta książka udowadnia, że w przypadku mitologii ważnym jest, kto ją spisuje. Gaiman na najwyższym poziomie ironii.

Doskonałe, wciągające zakończenie sagi, tworzonej przez 40 lat. Pojawiają się tutaj postacie z wszystkich albumów serii. Wszystko jest tak, jak powinno być. Szkoda, że to już koniec... Ale czy aby na pewno?

Doskonałe, wciągające zakończenie sagi, tworzonej przez 40 lat. Pojawiają się tutaj postacie z wszystkich albumów serii. Wszystko jest tak, jak powinno być. Szkoda, że to już koniec... Ale czy aby na pewno?

Słabsza od poprzednika - zbyt dużo walk. Ale przynajmniej pojawia się Doom Patrol.

Słabsza od poprzednika - zbyt dużo walk. Ale przynajmniej pojawia się Doom Patrol.

Świetna rekapitulacja historii Ligi. Ciekawa szczególnie ze względu na ukazanie ludzkich oblicz superbohaterów.

Świetna rekapitulacja historii Ligi. Ciekawa szczególnie ze względu na ukazanie ludzkich oblicz superbohaterów.

Jeśli chcecie poznać Supermana w najczystszej postaci, to koniecznie przeczytajcie ten komiks. Absolutne arcydzieło.

Jeśli chcecie poznać Supermana w najczystszej postaci, to koniecznie przeczytajcie ten komiks. Absolutne arcydzieło.

Piękny. Ale okropnie chaotyczny i mętny fabularnie.

Piękny. Ale okropnie chaotyczny i mętny fabularnie.

Z Vaderem jest podobnie jak z Cthulhu - gdziekolwiek się pojawi, od razu poprawia ostateczny efekt. Poza tytułowym bohaterem, który daje popis potęgi i twardzielstwa (w stylu finału "Łotra 1"), bardzo dobre (a raczej złe) wrażenie robią droidy, będące mrocznymi odbiciami Artoo i Threepio.

Z Vaderem jest podobnie jak z Cthulhu - gdziekolwiek się pojawi, od razu poprawia ostateczny efekt. Poza tytułowym bohaterem, który daje popis potęgi i twardzielstwa (w stylu finału "Łotra 1"), bardzo dobre (a raczej złe) wrażenie robią droidy, będące mrocznymi odbiciami Artoo i Threepio.

Komiks pod żadnym względem nie grzeszy oryginalnością, jednakże wykonana przy nim robota scenariuszowa oraz graficzna jest rzetelna i poprawna. Niestety nie ma tutaj zaskakujących czytelnika zwrotów akcji, niekonwencjonalnych postaci czy zapadających w pamięć paneli (poza świetnymi okładkami, utrzymanymi w konwencji tanich wydań kieszonkowych z połowy XX wieku). Z pewnością pierwsza część serii jest na tyle interesująca, że zachęca do przeczytania kolejnych. Polecam album wszystkim miłośnikom Cthulhu i spółki, choć również dla horrorowych laików będzie to wciągająca, szybka lektura – taki już urok pulpowych opowieści za kilkadziesiąt centów.

Więcej na blogu: http://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-fatale-volume-1/

Komiks pod żadnym względem nie grzeszy oryginalnością, jednakże wykonana przy nim robota scenariuszowa oraz graficzna jest rzetelna i poprawna. Niestety nie ma tutaj zaskakujących czytelnika zwrotów akcji, niekonwencjonalnych postaci czy zapadających w pamięć paneli (poza świetnymi okładkami, utrzymanymi w konwencji tanich wydań kieszonkowych z połowy XX wieku). Z pewnością...

Jest to jedno z bardziej estetycznie satysfakcjonujących popkulturowych studiów postapokaliptycznego rozpadu technologii, społeczeństwa oraz moralnych fundamentów człowieczeństwa. Low śmiało można wymieniać jednym tchem wraz z Y: Ostatnim z mężczyzn, The Walking Dead, Tank Girl, Mad Maxem, Wall-e’im bądź Snowpiercerem. A Wodny świat się nie umywa.

Więcej przemyśleń na blogu: http://nietylkogry.pl/post/recenzja-komiksu-low-volume-1/

Jest to jedno z bardziej estetycznie satysfakcjonujących popkulturowych studiów postapokaliptycznego rozpadu technologii, społeczeństwa oraz moralnych fundamentów człowieczeństwa. Low śmiało można wymieniać jednym tchem wraz z Y: Ostatnim z mężczyzn, The Walking Dead, Tank Girl, Mad Maxem, Wall-e’im bądź Snowpiercerem. A Wodny świat się nie umywa.

Więcej przemyśleń na...

Bardzo lubię koncepcję multiwersum DC - ten tom moim zdaniem przedstawia ją w udany sposób. Jest kilka scenariuszowych mielizn, ale całość czyta się szybko i przyjemnie. Świetny dodatek z klasycznym komiksem "Flash dwóch światów" (chociaż tekst na jednej stronie jest przesunięty w kadrach).

Bardzo lubię koncepcję multiwersum DC - ten tom moim zdaniem przedstawia ją w udany sposób. Jest kilka scenariuszowych mielizn, ale całość czyta się szybko i przyjemnie. Świetny dodatek z klasycznym komiksem "Flash dwóch światów" (chociaż tekst na jednej stronie jest przesunięty w kadrach).

Nic szczególnego... Bardzo dziwny konglomerat opowieści z najróżniejszych okresów (w tym origin story z nowymi, komputerowymi kolorami). Teoretycznie główna opowieść ("Wszystkiego najlepszego") kompletnie nic nie wnosi do kanonu. Straczynskiemu udało się kilka tekstów, ale całość do zapomnienia.

Nic szczególnego... Bardzo dziwny konglomerat opowieści z najróżniejszych okresów (w tym origin story z nowymi, komputerowymi kolorami). Teoretycznie główna opowieść ("Wszystkiego najlepszego") kompletnie nic nie wnosi do kanonu. Straczynskiemu udało się kilka tekstów, ale całość do zapomnienia.

Mamy następcę Thorwalda!

Mamy następcę Thorwalda!

Akcja wartka i dobrze się czyta, ale nie widzę na razie, żeby było to dzieło szczególnie unikatowe.

Akcja wartka i dobrze się czyta, ale nie widzę na razie, żeby było to dzieło szczególnie unikatowe.