Czy jest ktoś kto nie słyszał o panu Kapuścińskim i jego reportażach? Pewnie tak. I to jest błąd.
Od samego początku wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. Chyba nigdy w życiu z żadnego utworu nie wypisałam tylu cytatów. Autor poruszył wiele różnych tematów zarówno z życia codziennego, jak i filozofii, problemów współczesnego świata, kultury, wojny itp. Zachwyca mnie jakie trafne potrafi formułować wnioski. Otwiera oczy na wiele zjawisk zachodzących współcześnie, rzuca na nie inne światło. Ponieważ był w Afryce, Amerykach jego refleksje i opisy są tak barwne, że przenoszą czytelnika wprost na inny kontynent, inny wymiar. Porusza sprawę nędzy, rasizmu, głodu. Sporą część zajmuje także przedstawienie nastrojów w Polsce w okresie strajków sierpniowych, porównanie mentalności, usposobienia Polaków z innymi narodowościami. Swoje miejsce otrzymały również rozmyślania o nieszczęściu, psychice człowieka, chamstwie, przemijaniu i "przebywaniu" życia, uczuciach, emocjach. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie. To jest jedna z tych książek do których się wraca, bo są zawsze aktualne.
Zastanawiam się czemu nikt nie wpadł na pomysł, by "Lapidaria" dołączyły do kanonu lektur szkolnych. Przecież chyba o to chodzi, aby młodzież czytała wartościową literaturę. Kapuściński zmusza do myślenia, ale nie męczy. Pisze prostym, zrozumiałym językiem. Na :Lapidaria" składają się trzy książki wydane kolejno w 1990, 1995 i 1997 roku. Wydawnictwo "Czytelnik" zebrało je w jednym miejscu.
Może jeszcze parę słów o kompozycji. Jak już sam tytuł informuje jest luźna, tworzą ją rwane, krótsze lub dłuższe fragmenty, czasem to prywatne zapiski autora, cytaty, cząstki innych książek, dzienników, informacje wyjęte wprost ze słowników, czy statystyki.
Cóż jeszcze dodać? Może kilka złotych myśli na zachętę:
"Człowiek napotkawszy przeszkodę, której nie może zniszczyć - zaczyna niszczyć sam siebie."
"Historia to również walka między kulturą i chamstwem, między człowieczeństwem i bestialstwem."
"Wiele rzeczy zaczynamy rozumieć późno, jeszcze więcej - bardzo późno, najwięcej - zbyt późno."
"Ból jest degradacją, odbiera siły, gasi energię, ogranicza, a wreszcie zabija myślenie, paraliżuje nam skrzydła, zamienia dusze w puste worki, a ciała w odkryte, odpychające rany."
"Życie człowieka jest na jeden błąd. Jeden błąd wystarczy, aby przekreślić całe życie. Wystarczy, aby potem, aż do ostatnich dni dźwigać krzyż. Błąd to tyle, co popełnić samobójstwo, z tym że rozłożone w czasie."
"Ból jest tajemnicą, ma swoje sekrety i własne życie."

Czy jest ktoś kto nie słyszał o panu Kapuścińskim i jego reportażach? Pewnie tak. I to jest błąd.

Od samego początku wiedziałam, że ta książka mi się spodoba. Chyba nigdy w życiu z żadnego utworu nie wypisałam tylu cytatów. Autor poruszył wiele różnych tematów zarówno z życia codziennego, jak i filozofii, problemów współczesnego świata, kultury, wojny itp. Zachwyca mnie...