John Flanagan znowu mnie nie zawiódł. Tylko Alan Rickman byłby w stanie mnie zmusić do wystawienia tej książce opinii mniejszej niż dziewięć gwiazdeczek.

Ktoś mógłby pomyśleć: po ośmiu przeczytanych tomach nic mnie już tutaj nie zaskoczy. I w tym momencie przydałby się słynny gest Kozakiewicza. Takiego! "9" jest jeszcze lepsza! W kwestii umiejętności Johna Flanagana przecież nic się nie zmieniło, wiec ja sama jestem pewna, ze wszystkie jego książki, których jeszcze nie przeczytałam są równie dobre, a nawet lepsze.

Osobiście jestem fanką poczucia humoru Halta. Nawet Will, po kilku latach spędzonych ze zwiadowcą troszkę się 'wyrobił'. Nawet, co mnie niezmiernie zdziwiło, lekko przygłupi (przepraszam!) rycerzyk jakby zmądrzał! Mimo, że kiedyś go nie lubiłam, teraz darzę go miłością niemal platoniczną za ten jego ciągle mniejszy niż zwiadowczy, kubusiowy rozumek. Horace: aj low ju!

Akcja toczy się bardzo szybko, wszystkie opisy wykonane są wprost po mistrzowsku, a postacie są niesamowicie zarysowane. W tym właśnie widać geniusz autora, bo choć nie mam jeszcze za sobą przeczytanych książek autorów powszechnie uważanych za geniuszy, to jednak w kwestii pana Flanagana jestem przekonana, że on się do nich zalicza. Wręczyłabym mu Nobla choćby za samego Halta!

John Flanagan znowu mnie nie zawiódł. Tylko Alan Rickman byłby w stanie mnie zmusić do wystawienia tej książce opinii mniejszej niż dziewięć gwiazdeczek.

Ktoś mógłby pomyśleć: po ośmiu przeczytanych tomach nic mnie już tutaj nie zaskoczy. I w tym momencie przydałby się słynny gest Kozakiewicza. Takiego! "9" jest jeszcze lepsza! W kwestii umiejętności Johna Flanagana...