Nie będę jej oceniać, bo obiektywnie nie jestem w stanie, a subiektywnie...na obecnym etapie życia jakoś do niej nie sięgam.

Nie będę jej oceniać, bo obiektywnie nie jestem w stanie, a subiektywnie...na obecnym etapie życia jakoś do niej nie sięgam.

Tej książki nie czyta się raz. Ją czyta się zawsze, podobnie jak Pismo Święte. Super konkretna strawa duchowa, jasne światło bez dymu.

Tej książki nie czyta się raz. Ją czyta się zawsze, podobnie jak Pismo Święte. Super konkretna strawa duchowa, jasne światło bez dymu.

Wszystkie dzieła Thomasa a Kempisa są godne zwrócenia uwagi ale "Naśladowanie Chrystusa" należy do tych szczególnych ;)
Zawiera w sobie wiele cennych rad, uwag, rozważań nad tematami zamieszczonymi w jej rozdziałach a przede wszystkim takie uniwersalne poczucie bycia w konwersacji z samym Jezusem !
Pod kątem niektórych treści oraz poleceń w nich zawartych co prawda, wydaje się,że książka mogłaby być raczej skierowana do osób konsekrowanych... To jednak zdecydowanie, nie powinno minimalizować zainteresowania świeckich.
Osobiście uważam , że każda dusza, która pragnie znaleźć odpowiedzi na nurtujące ją pytania ( w sferze duchowej) lub udoskonalić swoją formacje, powinna po nią sięgnąć.

Wszystkie dzieła Thomasa a Kempisa są godne zwrócenia uwagi ale "Naśladowanie Chrystusa" należy do tych szczególnych ;)
Zawiera w sobie wiele cennych rad, uwag, rozważań nad tematami zamieszczonymi w jej rozdziałach a przede wszystkim takie uniwersalne poczucie bycia w konwersacji z samym Jezusem !
Pod kątem niektórych treści oraz poleceń w nich zawartych co prawda, wydaje...

Książka jest pisana jak by na wzór "Listów starego diabła do młodego"... z tym, że uczeń pisze do Pana i ten odpowiada. W każdym czasie kiedy sięgałam po książkę, znajdowałam w niej wskazówki życia. Bo jak nie zgodzić się ze słowami "nie uważaj się za lepszego od innych, abyś przypadkiem przez Boga, który wie, co jest w człowieku, nie był za gorszego miany. ... Jeśli coś dobrego posiadasz, bądź przekonany, że inni są pod tym względem lepsi, byś zachował pokorę." I sądzę, że prawdą jest, iż "często ludzie uważani za lepszych przez innych wystawieni są większe niebezpieczeństwo ze względu na swoją, zbytnią pewność siebie." Zapamiętałam również, że "przez grzech utraciliśmy niewinność, utraciliśmy także prawdziwą szczęśliwość". Jakże prawdziwe są słowa, które autor pisze, a potwierdzenie ich znajdziemy w Biblii: "Człowiek widzi powierzchownie, Bóg zaś sięga serca. Człowiek uwzględnia czyny, Bóg zaś zważa na intencje czynu". "Pociecha Boża zaś dawana jest po to, aby człowiek był silniejszy" bo jak czytamy w Listach C.S Lewis'a "Nie śpi diabeł,... dlatego nie przestawaj przygotowywać się w boju. Bóg uczy nas każdego dnia naszymi doświadczeniami w życiu. "Nie będziesz jednak mógł się uwolnić czy ulżyć sobie jakimś środkiem zaradczym lub pociechą, lecz dopóki Bóg zachce, trzeba, abyś to wytrzymał. ... Lecz jeśli ufność pokładasz w Bogu, będzie ci dane męstwo z nieba." Jak głęboka jest nasza wiara, to każdy wie, że "nie jesteśmy bezpieczni w tym życiu, lecz jak długo żyjesz, zawsze jest ci potrzebna broń duchowa." Z tak wielu wspaniałych słów autora muszę przytoczyć jeszcze te, "W prawdziwej skrusze i pokorze serca rodzi się nadzieja przebaczenia, ulega pojednaniu zaniepokojone sumienie, odzyskana bywa utracona łaska". Poszukując własnego wnętrza i głębi przemyśleń nad życiem codziennym, jak można sobie odmówić czytania tak mądrych zdań: "Dobrem szczególnym zaś wybranych jest łaska, czyli miłość, która naznaczeni uważani są za godnych życia wiecznego".

Książka jest pisana jak by na wzór "Listów starego diabła do młodego"... z tym, że uczeń pisze do Pana i ten odpowiada. W każdym czasie kiedy sięgałam po książkę, znajdowałam w niej wskazówki życia. Bo jak nie zgodzić się ze słowami "nie uważaj się za lepszego od innych, abyś przypadkiem przez Boga, który wie, co jest w człowieku, nie był za gorszego miany. ... Jeśli coś...

Ta książka leży wciąż w pobliżu. Sięgam po nią niemal codziennie. Wspaniała forma spotkania z Bogiem.

Ta książka leży wciąż w pobliżu. Sięgam po nią niemal codziennie. Wspaniała forma spotkania z Bogiem.

Przeczytanie całej książki zajęło mi w sumie prawie rok. Oczywiście z przerwami, bo tego nie da się na raz "łyknąć". Jestem pewna, że połowy nie zrozumiałam i nie jestem w stanie zrozumieć na razie, ale na razie czytać ponownie nie chciałabym - może za kilka lat...

Przeczytanie całej książki zajęło mi w sumie prawie rok. Oczywiście z przerwami, bo tego nie da się na raz "łyknąć". Jestem pewna, że połowy nie zrozumiałam i nie jestem w stanie zrozumieć na razie, ale na razie czytać ponownie nie chciałabym - może za kilka lat...