"Stenogramy" Anny Jambor to niezwykła opowieść młodej, samodzielnej i ambitnej kobiety, która bez wahania korzysta z uroków życia, a przy tym nie traci z oczu najważniejszego dla niej celu, jakim jest zdobycie majątku i pozycji społecznej w przedwojennej Polsce. Stanowią także przykład, że w sferze dążeń i obyczajowości do dziś niewiele się zmieniło. Niewątpliwym walorem "Stenogramów" jest codzienny zapis zdarzeń - wszystko zostało tu utrwalone niczym kamera filmowa, a czytelnik ma wrażenie uczestnictwa w barwnym i często zaskakującym życiu bohaterki.
"Rozmaitości Literackie i Biblioteczne" podały następującą informację: "Pierwsze wydanie książki wyszło w 1958 r. Do redakcji Iskier przyniósł je elegancki mężczyzna po sześćdziesiątce, twierdząc, że są to autentyczne pamiętniki przebojowej, atrakcyjnej kobiety, która już przed II wojną światową wiedziała, że należy wziąć swoje sprawy w swoje ręce. Od życia chciała pieniędzy, bo tylko one dają wolność. W środowisku literackim i wydawniczym długo głowiono się, kto jest rzeczywistym autorem książki. Do mistyfikacji przyznał się po kilku latach sam dostawca: Kazimierz Bieroński, z zawodu ekonomista. Znajomość kobiecych niuansów zawdzięczał prawdopodobnie swojej żonie Róży.