Ścieło mnie z nóg gdy przeczytałam, że Żuławski ocenia Holoubka jako marnego aktora. Można rzec, że i On sam jest marny no bo też jest powtarzalny. To co stworzył- to wszystko jest tak podobne ; pełne histerii, zrozumienia na opak, chwilami niedorzeczne. Wyciąga brudy, czepia sie innych - tak właśnie ! czepia się innych - no bo i czemu taka powszechna krytyka ma służyć ? Żuławski mnie rozczula mówiac- sorry, ja tego Pana/Panią nawet lubię ale oni nie maja talentu. Artystyczne "krytykanctwo" i swoiste dochodzenie do prawdy. Balzak i Zola dochodzili do tej prawdy w bardziej elegancji sposób i to wszystko miało literacki sens a jednocześnie było prawdziwym życiem. To porównanie jest oczywiście skrótem myślowym... Balzac i Zola to mistrzowie a Żuławski, któremu nie można odmówić elokwencji i bystrości to tym swoim złośliwym paplaniem, udowadnia ,że bardziej się o Nim mówi jako o człowieku niż jako twórcy. Szczery do bólu, udowadnia, że brzydzi sie fałszem i kamuflażem, opinie innych to ma włściwie gdzieś bo on sam sobie sterem, żeglarzem i okrętem. I nawet jeśli czasami Żuławski mnie fascynuje, wtedy gdy patrzę podobnie na niektóre sprawy i gdy podoba mi się jego indywidualizm bo rzeczywiscie to jednostka myśląca bardzo samodzielnie ...to po chwili mi przechodzi. Pamiętam jak w programie telewizyjnym wyprosił młodego dziennikarza tylko dlatego iż ten ośmiel się zadać mu następujące pytanie: " Za kogo Pan się uważa ? Za Boga?" Żuławskiego nie ma. Pisze o Nim jakoby by był, bo przecież summa summarum jest , pozostał.

Ścieło mnie z nóg gdy przeczytałam, że Żuławski ocenia Holoubka jako marnego aktora. Można rzec, że i On sam jest marny no bo też jest powtarzalny. To co stworzył- to wszystko jest tak podobne ; pełne histerii, zrozumienia na opak, chwilami niedorzeczne. Wyciąga brudy, czepia sie innych - tak właśnie ! czepia się innych - no bo i czemu taka powszechna krytyka ma służyć ?...