Chaotycznie napisana książka składająca się z kilku opowiadań-reportaźy o znanych postaciach kultury i nie tylko, z pokolenia "pìęknych dwudziestoletnich", a więc tych, których młodość przypadła na lata 50-60. Polański, Hłasko, Frykowski, Komeda, Osiecka, Dygat. Różnie ich losy się potoczyły. Prawie wszyscy bohaterowie tych historii nie żyją.
Autor swoją podróż do USA w 1970 roku poświęcił badaniu okoliczności tragedii, która rozegrała się w willi Polańskiego. Nawiązał kontakty z hippisami, mieszkał w nimi. Chodził na proces Mansona, przeprowadził szereg rozmów, w tym z jego adwokatem. Trochę pamiętam jak ta zbrodnia wstrząsnęła ludźmi. Co się za nią kryło,trochę się dowiemy z tej książki.
Początek w miarę ciekawy, ale potem to chaos i wiele niedomówień.

Chaotycznie napisana książka składająca się z kilku opowiadań-reportaźy o znanych postaciach kultury i nie tylko, z pokolenia "pìęknych dwudziestoletnich", a więc tych, których młodość przypadła na lata 50-60. Polański, Hłasko, Frykowski, Komeda, Osiecka, Dygat. Różnie ich losy się potoczyły. Prawie wszyscy bohaterowie tych historii nie żyją.
Autor swoją podróż do USA w...

Masakrycznie chaotyczna książka. Ni to reportaż, ni to prywatne śledztwo w sprawie śmierci żony i znajomych Polańskiego, ni to jakieś wypominki o swoich zmarłych przyjaciołach. Już od pierwszych akapitów człowiek się zastanawia: o kim właściwie będzie ta książka? Kim będą ci tytułowi "umierający nieśmiertelni", skoro całość skupia się w większości na Mansonie i zbrodni jego bandy oraz na samobójczej śmierci dwóch znajomych autora. Na okładce książki wielkimi literami biją po oczach nazwiska Polańskiego, Hłaski, Komedy, Sharon Tate - ale ludzie ci w większości potraktowani są dość epizodycznie, raczej jako tło do pewnej sieci śmierci, powiązanych ze sobą różnymi zależnościami.

Autor przyczyn zabójstwa w willi Polańskiego szuka w powiązaniach ze środowiskiem gangów narkotykowych - być może słusznie, nie mnie wnikać. Trzeba przyznać, że środowisko hipisów nakreślone zostało w sposób dość interesujący, wyciągając na wierzch ich hipokryzję, konformizm (fajnie żyć w komunie, gdy czynsz za lokal opłacają rodzice),bełkot natchnionych pod wpływem narkotyków wizji. Ale to w zasadzie chyba jedyny plus tego opracowania...

Łączenie śmierci Hłaski z działalnością UB wydaje mi się jednak już za mocno naciągane. Zresztą właśnie wątek pisarza jest jedną ze słabszych stron książki: może autor podszedł zbyt subiektywnie, zbyt emocjonalnie, bardziej skłonny wierzyć, że pisarz mógł zostać zamordowany, niż że śmiertelnie się zatruł w wyniku splotu paskudnego zbiegu okoliczności. Jak dla mnie, trochę za dużo tu poczucia autorskiej nieomylności, a także bezkarności w szafowaniu swoimi poglądami, gdy wszyscy opisani ludzie już się sami nie mogą wybronić ani wytłumaczyć...

Całości dopełnia niechlujstwo wydawcy, w efekcie którego tekst jest naszpikowany całą masą literówek. Do tego jeszcze wkurzająca stylistyka: momentami konstrukcje gramatyczne są tak dziwaczne, jakby autor tłumaczył sam siebie z innego języka na polski... Jednym słowem: duże rozczarowanie :(

Masakrycznie chaotyczna książka. Ni to reportaż, ni to prywatne śledztwo w sprawie śmierci żony i znajomych Polańskiego, ni to jakieś wypominki o swoich zmarłych przyjaciołach. Już od pierwszych akapitów człowiek się zastanawia: o kim właściwie będzie ta książka? Kim będą ci tytułowi "umierający nieśmiertelni", skoro całość skupia się w większości na Mansonie i zbrodni jego...

Jak dla mnie ta książka to chaos, chociaż według autora prezentowane wątki tworzą jakąś logiczną całość. Jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o Charlesie Mansonie, Sharon Tate czy Marku Hłasce, to raczej wiele z tego nie wyjdzie. Dostajemy za to przeżycia Elżbiety S., "dole i niedole" Wojciecha Frykowskiego tudzież jakieś przeżycia ze spotkań z hippisami, co chyba jest z tego najciekawsze, bo kompromituje ich całkowicie. Ale ogólnie, to dziełko nie umywa się do świetnego "Co u pana słychać?" Aż dziwi, że to wyszło spod ręki Kąkolewskiego. Omijać szerokim łukiem. Tylko dla niezmordowanych fanów, tylko po prawdzie czego? Łamigłówek, dorabiania teorii, doszukiwania się związków, gdzie ich być może nie ma wcale?

Jak dla mnie ta książka to chaos, chociaż według autora prezentowane wątki tworzą jakąś logiczną całość. Jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o Charlesie Mansonie, Sharon Tate czy Marku Hłasce, to raczej wiele z tego nie wyjdzie. Dostajemy za to przeżycia Elżbiety S., "dole i niedole" Wojciecha Frykowskiego tudzież jakieś przeżycia ze spotkań z hippisami, co chyba jest...

Wnikliwa analiza osoby Wojtka Frykowskiego i jego rodziny, otoczenia, tego wszystkiego co ukształtowalo jego osobę i miało wpływ na jego zachowanie w USA. Reportaż dotyczy zbrodni popełnionej przez Mansona w willi Polańskiego. Druga cześć tekstu próbuje opisać i analizować środowiska amerykańskiej młodzieży, i fenomen grup formujacych sie wokół takich postaci jak Manson. Tekst swietnie opracowany, dogłębna analiza zarówno osoby Frykowskiego, jak i amerykańkich sekt.

Wnikliwa analiza osoby Wojtka Frykowskiego i jego rodziny, otoczenia, tego wszystkiego co ukształtowalo jego osobę i miało wpływ na jego zachowanie w USA. Reportaż dotyczy zbrodni popełnionej przez Mansona w willi Polańskiego. Druga cześć tekstu próbuje opisać i analizować środowiska amerykańskiej młodzieży, i fenomen grup formujacych sie wokół takich postaci jak Manson....