Widzę, że recenzji jeszcze nie ma i wcale mnie to tak bardzo nie dziwi. Ta książka z pewnością mocno w pamięć nie zapada, napisał ją nazista i czuje się jego "tęsknotę za tym co bezpowrotnie minęło". Książka nie jest krytyczna, opisuje beznadziejny bój Niemiec w Afryce, całą historię kampanii Rommla aż do jej ostatecznego upadku. Autor zachwyca się niebywałą odwagą nazistów, okrucieństwami aliantów i podkreśla, że wojna w Afryce była niezwykle "szlachetna i fer" w wykonaniu nazistów.

W kwestiach formalnych dodam, że czyta się ją słabo, autor przeskakuje wątki, jest chaotyczny, nieraz myli fakty (o czym ciągle przypomina tłumacz, nawiasem mówiąc też krytycznie nastawiony do treści co da się odczuć).

Podsumowując książka jest słaba, ale ma jeden walor. Dzięki niej można spojrzeć na II wojnę św. z drugiej strony. Ciekawie czyta się przepełnione zachwytem opisy walk nazistów. Można również dowiedzieć się więcej o głównych bolączkach walczących tam oddziałów i zobaczyć co czuli ludzie z drugiej strony.

Widzę, że recenzji jeszcze nie ma i wcale mnie to tak bardzo nie dziwi. Ta książka z pewnością mocno w pamięć nie zapada, napisał ją nazista i czuje się jego "tęsknotę za tym co bezpowrotnie minęło". Książka nie jest krytyczna, opisuje beznadziejny bój Niemiec w Afryce, całą historię kampanii Rommla aż do jej ostatecznego upadku. Autor zachwyca się niebywałą odwagą...