Drugi tom postapokaliptycznej mangi z lat 80. Mimo tego, że akcja jest wartka , podzielona na dwie linie narracyjne nadal czytelnik jest zostawiony z większą liczbą pytań niż odpowiedzi odnośnie do fabuły. Choć jednej strony jest to zachęta do kontynuowania cyklu, z drugiej zaczyna irytować.

Drugi tom postapokaliptycznej mangi z lat 80. Mimo tego, że akcja jest wartka , podzielona na dwie linie narracyjne nadal czytelnik jest zostawiony z większą liczbą pytań niż odpowiedzi odnośnie do fabuły. Choć jednej strony jest to zachęta do kontynuowania cyklu, z drugiej zaczyna irytować.

Dowiedziałam się, że oryginalnie komiksy o Akirze liczą sobie kilka tomów liczących po 400 stron. Polskie wydanie zawiera 19 krótkich wydań i chyba nie był to najszczęśliwszy pomysł, bo: ciężko jest w ten sposób ocenić dany tom i jest to drugi raz kiedy fabuła jest urwana jakby w trakcie. Zdecydowanie wolałabym czytać jednym ciągiem.
Prościej byłoby ocenić Akirę jako jedną całość, ale, że tak się nie da spróbuje wysilić się na kilka zdań zachęty; historia przedstawiona jest na wysokim poziomie, mamy tutaj szybką akcje i dużo przeróżnych wątków, które po czasie łączą się w całość. Myślę, że fanom sciene-fiction komiks powinien przypaść do gustu, ostrzegam tylko, że trzeba czytać w pełnym skupieniu, bo bardzo łatwo stracić wątek a do tego już tylko krok od niezrozumienia reszty.

Dowiedziałam się, że oryginalnie komiksy o Akirze liczą sobie kilka tomów liczących po 400 stron. Polskie wydanie zawiera 19 krótkich wydań i chyba nie był to najszczęśliwszy pomysł, bo: ciężko jest w ten sposób ocenić dany tom i jest to drugi raz kiedy fabuła jest urwana jakby w trakcie. Zdecydowanie wolałabym czytać jednym ciągiem.
Prościej byłoby ocenić Akirę jako jedną...

Obejrzałem film... i przeczytałem kolejny tom Akiry. Pierwsze co rzuca się w oczy to różny charakter Kanedy przedstawiony w filmie i w mandze. Zdecydowanie bardziej wolę Kanedę z mangi. Uroczy łobuz, podrywacz, lekkoduch który myśli głównie o swoim "motorku". Dzieciak który szybko dorośnie w obliczu zagrożenia. Jednak wciąż ujmująco łobuzerski. Dynamiczne kadry, wciągająca fabuła. Przemoc, krew i flaki... wszystko co dobre z mangi lat 80' :)

Obejrzałem film... i przeczytałem kolejny tom Akiry. Pierwsze co rzuca się w oczy to różny charakter Kanedy przedstawiony w filmie i w mandze. Zdecydowanie bardziej wolę Kanedę z mangi. Uroczy łobuz, podrywacz, lekkoduch który myśli głównie o swoim "motorku". Dzieciak który szybko dorośnie w obliczu zagrożenia. Jednak wciąż ujmująco łobuzerski. Dynamiczne kadry, wciągająca...

Nadrabianie klasyki. Testuo po wypadku zaczyna wykazywać telekinetyczne zdolności, wojsko zaczyna się nim interesować, a na horyzoncie pojawiają się nowi przeciwnicy. Pierwszy tom czytałem jakieś 8 lat temu (zrobiłem sobie jednak powtórkę przed tomem drugim),a film oglądałem ponad 10 lat temu, więc ogólnie pamiętam jak cała historia się zakończy, ale prawdopodobnie nie zauważę wszystkich różnić pomiędzy oryginałem a adaptacją. W każdym razie – w tym tomie uchylane są powoli rąbki tajemnicy eksperymentów sprzed lat – pojawia się kolejne dziecko, a także widzimy coś w rodzaju „leża” Akiry. Niespecjalnie spodobał mi się gang klownów – trochę tępe osiłki, którymi łatwo sterować, ciekawe jednak czy jeden z bohaterów nawiąże z nim jakąś dłuższą współpracę. Jeżeli zaś mowa o bohaterach, to Kaneda z słodkiego drania, zaczyna stawać się typem, z którym coraz ciężej sympatyzować – chyba że jedno z jego zachowań, to była tylko gra. Akcja w albumie pędzi na łeb na szyję – pościgi, wybuchy i manifestacja nadludzkich zdolności. Wszystko szczegółowo i dokładnie zilustrowane. Czasami jest aż szokująco krwawo. Ogólnie naprawdę warto przeczytać.

Nadrabianie klasyki. Testuo po wypadku zaczyna wykazywać telekinetyczne zdolności, wojsko zaczyna się nim interesować, a na horyzoncie pojawiają się nowi przeciwnicy. Pierwszy tom czytałem jakieś 8 lat temu (zrobiłem sobie jednak powtórkę przed tomem drugim),a film oglądałem ponad 10 lat temu, więc ogólnie pamiętam jak cała historia się zakończy, ale prawdopodobnie nie...