Któż nie oglądał "Ojca Chrzestnego" albo "Chłopców z ferajny"? A nie tak dawno pisałam nawet o książce "Krwawa forsa" Bradby'ego. Nie lubię porównywać książek, ale tym razem chyba tego nie uniknę.
Odnalazłam w Internecie informacje na temat Jacka Garcii i jego zdjęcia. To postać autentyczna - naprawdę był taki agent FBI, obecnie jest na emeryturze. Cała książka to jego wspomnieni z pracy w charakterze tajnego agenta. Garcia przeniknął w szeregi nowojorskiej mafii i przekazywał informacje na temat przestępstw, jakie popełniali mafiozi.
Większość książki to po prostu historie przekrętów, przestępstw różnego kalibru i innych łajdactw popełnianych przez gangsterów. Mimo że Jack się z nimi zżył, z niektórymi nawet zaprzyjaźnił, to najważniejsze nigdy nie umykało mu z oczu: gangsterzy to bezwzględni, chciwi i pozbawieni skrupułów przestępcy. Wielokrotnie podkreślał, że mit honorowego gangstera pokazany w "Ojcu chrzestnym" jest dawno przebrzmiały. Że złodziej i bandyta nie ma honoru - jest zwyczajnie chciwy i tylko zyskiem się kieruje. Wszelka lojalność liczy się tylko o tyle, o ile przynosi zarobek. Gdy podwładny przestaje przynosić działkę szefowi, przestaje być pod jego ochroną.


Nie chcę tu teraz opowiadać skomplikowanych zależności mafijnych, bo wszystkich zainteresowanych odsyłam do książki. Autor przedstawia w niej drobiazgowo różne głośne sprawy, w jakich brał udział jako tajny agent. Jego powierzchowność była jego atutem - gruby, wysoki, smagły - nie wyglądał na agenta, za to doskonale pasował na gangstera.


Muszę co nieco wspomnieć tu na temat narracji. Wyczuwało się od razu, że pisze ktoś inny, ktoś, kto tylko słucha wspomnień Garcii i ładnie ubiera w słowa. Nie potrafię podać argumentów potwierdzających te odczucia, ale było coś takiego w narracji - czułam, jakbym oglądała wydarzenia z wysoka, nie bardzo potrafiłam wczuć się we wszystkie emocje związane z pracą Garcii - wiem, że musiał się bać, bo miał stały kontakt z gangsterami, a przecież oni mogli go w każdej chwili zabić, "wziąć na przejażdżkę" - jak to oni mówili.


Książkę polecam komuś, kto lubi zaglądać za kulisy różnych spraw, kto chce wiedzieć, dlaczego coś się dzieje tak, a nie inaczej. Czyta się ją spokojnie, bez porywów, napięcie nie jest budowane, jest to raczej spokojna relacja i kolejne historie mafijnych przekrętów.
Wracając teraz do Krwawej forsy Bradby'ego - tam były emocje, to był zupełnie inny rodzaj literatury. Książka Garcii wpisuje się raczej w nurt biograficzny a nie beletrystyki. Ale jest niezła i na pewno zapadnie mi w pamięć.

Któż nie oglądał "Ojca Chrzestnego" albo "Chłopców z ferajny"? A nie tak dawno pisałam nawet o książce "Krwawa forsa" Bradby'ego. Nie lubię porównywać książek, ale tym razem chyba tego nie uniknę.
Odnalazłam w Internecie informacje na temat Jacka Garcii i jego zdjęcia. To postać autentyczna - naprawdę był taki agent FBI, obecnie jest na emeryturze. Cała książka to jego...