Romansidło w stylu "Zmierzchu", dodatkowo nie ulega wątpliwości, że dla nastolatek. A jednak coś mnie w nim przyciągnęło do tego stopnia, że właśnie sięgam po ostatni tom.
Nie jest to jakaś literatura wysokich lotów, co gorsza na każdym kroku można się natknąć na podobieństwa do przygód Belli i Edwarda autorstwa Stephenie Meyer - coś jednak wyróżnia tę książkę na plus.
Pierwszym plusem niech będzie tu główna bohaterka, przy której tworzeniu autorce książki udało się uniknąć typowej, irytującej Mary Sue - wydaje się być dużo sympatyczniejsza od podobnych jej bohaterek, przynajmniej w pierwszej i trzeciej części. Po pierwsze urzekło mnie jej racjonalne myślenie - wzywa policję, gdy odkrywa, że ktoś jest w jej pokoju, a gdy dostaje telefon z groźbą, że ktoś ma jej przyjaciółkę i chce zrobić jej krzywdę - nie idzie sama, by ją ratować. Oprócz tego nadmiernie się poci i ma anemię. Człowiek, jak nic.
Drugi plus to główny bohater. Doceniam, że Becca Fitzpatrick nie rozpływa się nad opisami urody Patcha minimum trzy razy na rozdział. Co więcej, raz wspomina nawet, że - mimo, że seksowny - wcale nie jest przystojny! Czytałam to zdanie cztery razy, zanim do mnie dotarło. Łał. Oprócz tego to taki typowy mroczny charakter - ubiera się na czarno, ma złe zamiary i jest uzależniony od hazardu. A przy tym jest pociągający i tajemniczy.
Kolejny plus to wątki kryminalne, które są całkiem nieźle skonstruowane i nie podsuwają nam oczywistych rozwiązań, przez co książkę czyta się naprawdę przyjemnie, aż do ostatniej strony. A przecież głównie o to chodzi w tego typu powieściach, prawda?
Największy minus to bliźniacze podobieństwo do sagi "Zmierzch", o czym już wspomniałam na początku. Nie można pozbyć się wrażenia deja vu, zarówno jeśli chodzi o główne wątki, jak i wątki poboczne i szczegóły. Jest tam tego pełno, momentami aż do przesady. Mnie to trochę popsuło frajdę z czytania - aż chce się poprosić autorkę, by wymyśliła coś swojego.
Podsumowując - naprawdę przyjemna lektura dla osób, które lubią podobne klimaty. Można się przy niej odprężyć i po prostu dobrze bawić. W pewnym sensie jest to takie "guilty pleasure" i chyba nawet dobrze, że nic poza tym.

Romansidło w stylu "Zmierzchu", dodatkowo nie ulega wątpliwości, że dla nastolatek. A jednak coś mnie w nim przyciągnęło do tego stopnia, że właśnie sięgam po ostatni tom.
Nie jest to jakaś literatura wysokich lotów, co gorsza na każdym kroku można się natknąć na podobieństwa do przygód Belli i Edwarda autorstwa Stephenie Meyer - coś jednak wyróżnia tę książkę na...