Totalny noworoczny niewypał - utknęłam dokładnie na setnej stronie i dalej w żaden sposób nie byłam się w stanie ruszyć. Grzecznie i bez niepotrzebnych nerwów ta śmiertelnie nudna książka została odniesiona na comiesięczną książkową wymianę w częstochowskiej Willi Generała. Być może ktoś ją przygarnął i w przeciwieństwie do mnie - docenił :)

Bohaterowie "Wdowy" są tragicznie bezpłciowi i ochota aby śledzić ich dalsze losy przeszła mi w przeciągu wspomnianych wyżej stu stron, czyli bardzo szybko. Cała historia kręci się wokół starego kobieciarza, który wziął i już na samym początku zawinął się ze świata żywych. Uwaga! Szok! Facet najprawdopodobniej został zamordowany! A że był znanym i totalnie komercyjnym artystą to jego śmierć wzbudza u niektórych mało rozgarniętych dziennikarzy niezdrową ciekawość. I tutaj zaczynamy śledzić relacje między tytułową wdową, dziennikarzyną polującym na skandal i aktualną kochanką denata - gdyby nie to, że owe relacje przedstawione są zupełnie od czapy a do tego w wyjątkowo groteskowy sposób, to może bym się zmusiła żeby dokończyć tą dziwaczną love story. Może to wszystko dlatego, że brzydzą mnie tanie romansidła? Stuart jest dosyć płodną pisarką a przy okazji zupełnie tak jak ja nie lubi polityki, diet i zbyt długiej zimy. Co z tego! Kiedy na szybko zapoznałam się z fabułami jej książek to odniosłam wrażenie, że we wszystkich na pierwszy plan wpycha się ciężkostrawna historia miłosna - coś w sam raz nie dla mnie.

Nie, nie, nie i jeszcze raz nie!

Totalny noworoczny niewypał - utknęłam dokładnie na setnej stronie i dalej w żaden sposób nie byłam się w stanie ruszyć. Grzecznie i bez niepotrzebnych nerwów ta śmiertelnie nudna książka została odniesiona na comiesięczną książkową wymianę w częstochowskiej Willi Generała. Być może ktoś ją przygarnął i w przeciwieństwie do mnie - docenił :)

Bohaterowie "Wdowy" są...

Można przeczytać, ale bez szaleństw.

Można przeczytać, ale bez szaleństw.

Fajna

Fajna