Pierwsze spotkanie z autorem, pełne wielkich nadziei. Książka polecona przez kolegę, który chyba chciał mi zrobić głupi dowcip :P
Przepraszam, ale mimo ogromnych chęci nie kupuję tego. Owszem, autor ma lekkie pióro i owszem, skonstruował piękną fabułę. Owszem, umie tworzyć nastrój. Jednak więcej mnie w tej książce irytowało niż fascynowało.
Raz - same bohaterki. Niby szczegółowo opisane, niby obdarowane osobowościami, ale jednak... nijakie. Mdłe. Podobne do siebie. Nic o nich nie wiemy poza tym, że są... ładne i wszyscy się zachwycają ich urodą (na co drugiej stronie) oraz że mają takie a nie inne maniery czy gusta. W zasadzie jednak wszystkie trzy to takie puste matrioszki, do których swoje osobowości mogą bez problemu "włożyć" kreujące się na damy, zmanierowanie i egzaltowane nastoletnie fanki gatunku (zapewne taki był zamiar autora, książka jest mocno "targetowa").
Dwa - opisy przyrządzania potraw, warzenia piwa, obsługi samowara itp. Jeśli kogoś takie rzeczy fascynują - wpadnie w zachwyt. Mnie to zwyczajnie nudzi. Poza tym miałam wrażenie, ze autor chce się pochwalić, jaki jest obeznany z tym czy tamtym :P (może kolega polecający mi książkę nałożył tutaj swoje przywary na osobę autora?)
Trzy - formuły alchemiczne. Ok, rozumiem, jesteśmy w świecie fantastyki. O ile jednak przymknęłabym oko na fakt, iż w fabule pojawia się motyw alchemii, o tyle cytowanie prawdziwych formuł alchemicznych w ksiązce dla młodzieży jest dla mnie niedopuszczalne. Rozbudzanie fascynacji alchemią, really? Możecie się śmiać, że przesadzam, ale uważam, że gdyby autor pozostał w świecie fantazji - byłoby o wiele lepiej dla ksiązki. A już łączenie alchemii z religią chrzescijańską (vide: dominikanie) to jakaś paranoja.
Cztery - samo wydanie. Primo: koszmarne ilustracje. Bylejakie, niechlujne, na poziomie poczatkującego dziewczęcia z liceum. Lepsze prace widuję codziennie na grupie rysunkowej na fejsie. Nie wiem co motywowało wydawcę do wybrania ich spośród innych, ale śmiem wątpić, że ich jakość. Secundo: równie kiepska korekta, która przepuszcza takie babole, jak "na dniach" i "rozglądnąć"! To nie są głupie literówki, na które można przymknąć oko, ale zwyczajne niechlujstwo
W ostatecznym rozrachunku jestem na nie. Przepraszam, fani :(

Pierwsze spotkanie z autorem, pełne wielkich nadziei. Książka polecona przez kolegę, który chyba chciał mi zrobić głupi dowcip :P
Przepraszam, ale mimo ogromnych chęci nie kupuję tego. Owszem, autor ma lekkie pióro i owszem, skonstruował piękną fabułę. Owszem, umie tworzyć nastrój. Jednak więcej mnie w tej książce irytowało niż fascynowało.
Raz - same bohaterki. Niby...