Opowiadania, chociaż w większości krótkie, są dobrze skonstruowane. Właściwie każde ma zaskakującą puentę, do której prowadzi konsekwentnie budowana fabuła. Stosunkowo najnudniejsze są pod tym względem historie o demonie Azazelu, oparte na identycznym schemacie, który po trzech tekstach zaczyna nudzić.

Brakuje także zarysu tła - wszystkie historie dzieją się w bliżej nieokreślonej przestrzeni, zaledwie jedno opowiadanie fantasy może pod tym względem zainteresować.

Bardzo nierówna wydaje się również kreacja postaci. W niektórych tekstach są one bogate i tutaj, dla odmiany, historie o Azazelu wybijają się na plus.

To trochę truizm, zważywszy że Asimov ma ugruntowaną pozycję w kanonie literatury, ale pisze on naprawdę znakomicie. Lekko, przyjemnie, językiem niezwykle eleganckim, wplatając w całość liczne nawiązania, między innymi do historii literatury.

więcej: http://mdunkel.blogspot.com/2014/12/geniusz-na-wakacjach.html

Opowiadania, chociaż w większości krótkie, są dobrze skonstruowane. Właściwie każde ma zaskakującą puentę, do której prowadzi konsekwentnie budowana fabuła. Stosunkowo najnudniejsze są pod tym względem historie o demonie Azazelu, oparte na identycznym schemacie, który po trzech tekstach zaczyna nudzić.

Brakuje także zarysu tła - wszystkie historie dzieją się w bliżej...