Czytałam książkę z bardzo dużym zainteresowaniem. Naprawdę ciekawe portrety kobiet, które zostały przedstawione w sposób bardzo autentyczny. Momentami miałam wrażenie, że czytam o moich koleżankach z pracy. Każda inna, oryginalna, ale każda ma swoje drugie życie, różne dziwactwa i przeróżne problemy. Świetnie uchwycona skłonność kobiet do plotkowania, intrygowania i małostkowości. Czułam, że jestem w tej książce tuż obok.
W książce znajdują się też listy - skargi i wnioski czytelników do dyrektora biblioteki. Nie wiem na ile są autentyczne, na ile autorka te historyjki ubarwiła, ale są bardzo zabawne. Szczególnie bawiły mnie błyskotliwe i ironiczne, ale utrzymane w bardzo poważnym i profesjonalnym tonie odpowiedzi dyrektora do czytelników. Naprawdę świetne!
Plusem powieści są też historie i portrety co ciekawszych, czy bardziej dziwacznych czytelników. Z życia wzięte.
Jaki wyłania się obraz współczesnej biblioteki? Niestety smutny w tej książce, ale uważam, że nie całkiem odpowiadający prawdzie. Mam wrażenie, że autorka albo zatrzymała się trochę w czasie, albo ma wyjątkowego pecha do bibliotek.
W dzisiejszej dobie komputeryzacji pisze o bibliotekach, w których nie tylko nie ma mowy o jakiejkolwiek komputeryzacji, ale także o bibliotekarkach, które nie mają najmniejszego pojęcia o podstawach obsługi komputera!
Czego mi zabrakło w książce? Pasji. Miłości do książek. Znajomości literatury. U chociaż jednej bibliotekarki! Ma się wrażenie, że wszystkie pracują tam z przypadku. Nie ma ani jednej, która kocha tę pracę i książki. Ta książka wg mnie portretuje tylko częściowo to środowisko i nie jest to portret zbyt pozytywny.

Czytałam książkę z bardzo dużym zainteresowaniem. Naprawdę ciekawe portrety kobiet, które zostały przedstawione w sposób bardzo autentyczny. Momentami miałam wrażenie, że czytam o moich koleżankach z pracy. Każda inna, oryginalna, ale każda ma swoje drugie życie, różne dziwactwa i przeróżne problemy. Świetnie uchwycona skłonność kobiet do plotkowania, intrygowania i...