,,Łzy Racheli "to książka poświęcona jednej z ofiar masakry w Columbine High Scholl,dokonanej przez dwóch nastolatków w 1999 roku. Świadectwo przejmujące, tym bardziej, że spisane przez rodziców zastrzelonej Rachel. Ze zdjęć zamieszczonych w książce spogląda bardzo ładna,ciemnowłosa siedemnastolatka , która straciła życie wraz z dwunastoma pozostałymi ofiarami. Książka kładzie nacisk na pokazanie religijności dziewczyny. Rachel pisała pamiętnik, który prawie w całości poświęcony był Bogu, rozważaniom religijnym i modlitwom. W takim też tonie napisana jest ta książka. Momentami miałam wrażenie,że rodzice robią ze zmarłej córki mistyczkę i męczennice za wiarę .Nie wiem , co o tym sądzić, czy faktycznie dziewczyna miała jakiś dar od Boga, czy na jej religijność miał wpływ fakt, że ojciec był pastorem ? Książka kończy się wywiadem z rodzicami Rachel. Pomimo wątpliwości, które budzi we mnie ta książka, uważam że jest bardzo dobra , jeszcze teraz po jej przeczytaniu czuję smutek, że taka młoda, ładna dziewczyna i inne ofiary tej rzezi ,nie miały szansy na dorosłe życie, studia, własne dzieci ...

,,Łzy Racheli "to książka poświęcona jednej z ofiar masakry w Columbine High Scholl,dokonanej przez dwóch nastolatków w 1999 roku. Świadectwo przejmujące, tym bardziej, że spisane przez rodziców zastrzelonej Rachel. Ze zdjęć zamieszczonych w książce spogląda bardzo ładna,ciemnowłosa siedemnastolatka , która straciła życie wraz z dwunastoma pozostałymi ofiarami. Książka...

Łzy Racheli przeczytałam w zasadzie na początku września, jednakże była to pozycja na tyle poruszająca, że postanowiłam dać sobie nieco więcej czasu na jej przemyślenie i zrecenzowanie. Jest to pozycja o tyle niezwykła, że oparta została na autentycznej historii masakry uczniów w Columbine High School 20 kwietnia 1999 roku. Do sięgnięcia po tą książkę skłonił mnie obejrzany uprzednio film Moja miłość (I'm not ashamed) dobitnie przedstawiający postać jednej z zamordowanych uczennic, Rachel Joy Scott. Jej życie i wczesną młodość zrekonstruowano na podstawie pisanych przez nią pamiętników. Postać Rachel zafascynowała mnie na tyle, że poszukiwałam książki, która stanowiłaby choć delikatny zarys biograficzny jej postaci i wydarzeń z 20 kwietnia. Łzy Racheli dały mi jednak znacznie więcej, to przejmująca opowieść o dorastającej dziewczynie zmagającej się z poczuciem braku tożsamości, która stara się odnaleźć sens w życiu za pośrednictwem wiary. Naprawdę dawno nie czytałam pozycji, która poruszyłaby mnie aż do tego stopnia!

Po całą recenzję zapraszam na bloga :) https://shiracoffeebook.blogspot.com/2022/09/zy-racheli-beth-nimmo-darrell-scott.html

Łzy Racheli przeczytałam w zasadzie na początku września, jednakże była to pozycja na tyle poruszająca, że postanowiłam dać sobie nieco więcej czasu na jej przemyślenie i zrecenzowanie. Jest to pozycja o tyle niezwykła, że oparta została na autentycznej historii masakry uczniów w Columbine High School 20 kwietnia 1999 roku. Do sięgnięcia po tą książkę skłonił mnie obejrzany...

Właściwie nie wiem co napisać. Podeszłam sceptycznie do lektury, która ostatecznym rozrachunku zaskoczyła mnie pozytywnie. Chociaż nie wiem czy w tym przypadku słowo ,,pozytywnie" jest dobrym określeniem.

W książce są zawarte wspomnieniami, refleksje rodziców, który stracili córkę w jednej z najbardziej masakrycznych strzelalin w USA. Rachel Scott w chwili śmierci miała 17 lat i całe życie przed sobą.

,,Łzy Racheli" to spisane refleksje rodziców o straconej córce i fragmenty pamiętnika 17-letniej dziewczyny, która zawierzyła swoje życie Bogu.

Czy polecam tę książkę? Zdecydowanie TAK. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Właściwie nie wiem co napisać. Podeszłam sceptycznie do lektury, która ostatecznym rozrachunku zaskoczyła mnie pozytywnie. Chociaż nie wiem czy w tym przypadku słowo ,,pozytywnie" jest dobrym określeniem.

W książce są zawarte wspomnieniami, refleksje rodziców, który stracili córkę w jednej z najbardziej masakrycznych strzelalin w USA. Rachel Scott w chwili śmierci miała...

Piękna i bardzo wzruszająca książka :) wiara odgrywa w niej kluczową rolę. Polecam :)

Piękna i bardzo wzruszająca książka :) wiara odgrywa w niej kluczową rolę. Polecam :)

Zarówno książka jak i film super

Zarówno książka jak i film super

Bardzo lubię książki z tematyką strzelanin, bo temat ten bardzo mnie interesuje. Właśnie dlatego sięgnęłam po tę pozycję.

Z jednej strony się rozczarowałam, bo oczekiwałam trochę więcej wydarzeń z samej strzelaniny, ale z drugiej strony nie mogę powiedzieć, że pozycja ta mnie rozczarowała.

Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że pojawia się tutaj mnóstwo wątków religijnych. Książka tak naprawdę skupia się głównie na wierze bohaterki. I tego powinniśmy od niej oczekiwać.

Bardzo lubię książki z tematyką strzelanin, bo temat ten bardzo mnie interesuje. Właśnie dlatego sięgnęłam po tę pozycję.

Z jednej strony się rozczarowałam, bo oczekiwałam trochę więcej wydarzeń z samej strzelaniny, ale z drugiej strony nie mogę powiedzieć, że pozycja ta mnie rozczarowała.

Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że pojawia się tutaj mnóstwo wątków religijnych....

Warto znać tę historię, potwornej strzelaniny w liceum w Columbine. Poza tym, jak dla mnie, ciekawe studium typowej amerykańskiej rodziny.

Warto znać tę historię, potwornej strzelaniny w liceum w Columbine. Poza tym, jak dla mnie, ciekawe studium typowej amerykańskiej rodziny.

Książka napisana przez rodziców Rachel - Beth Nimmo i Darrella Scotta. Rachel zginęła w masakrze w amerykańskiej szkole razem z nauczycielem i jedenastoma innymi uczniami. Strzelanina spowodowana przez dwóch nastoletnich uczniów tej szkoły miała podłoże rasowe i religijne.
Rozumiem tragedię rodziców i współczuję, ale nie widzę sensu pisania takich książek.
Zbyt amerykańska w stylu. Może w Ameryce jest to dobrze przyjmowane i potrzebne. Ja czułam się jakby wszystko było wystawione na pokaz, nawet osobiste pamiętniki córki.
Ponadto zbyt patetyczna, chociaż rodzice na każdym kroku podkreślali, że chcieli tego uniknąć.
Ani mnie nie wzruszyła, ani do niczego nie przekonała.
Istnieje film "Kwietniowe Łzy" nawiązujący do tych wydarzeń, ale po przeczytaniu książki jakoś nie nabrałam ochoty na obejrzenie go.

Książka napisana przez rodziców Rachel - Beth Nimmo i Darrella Scotta. Rachel zginęła w masakrze w amerykańskiej szkole razem z nauczycielem i jedenastoma innymi uczniami. Strzelanina spowodowana przez dwóch nastoletnich uczniów tej szkoły miała podłoże rasowe i religijne.
Rozumiem tragedię rodziców i współczuję, ale nie widzę sensu pisania takich książek.
Zbyt amerykańska...

Każdy człowiek zasługuje na pamięć. A człowiek, który innych może czegoś nauczyć tym bardziej. Moim zdaniem rodzice stworzyli Racheli najlepszy z możliwych pomników. Książka potrafiła wycisnąć łzy, uśmiech, czy szczerą tęsknotę za nieznajomą osobą. Wprawdzie co do technicznego aspektu książki można się przyczepić, ale pamiętajmy, że w dużej mierze wpływ na kształt tego pomnika mieli ludzie, którzy na co dzień ani nie budują pomników, ani tym bardziej nie piszą książek :) Po za tym, to amerykanie. A wszystko w Ameryce co mówi o faktach opiera się na mnóstwie powtórzeń i zawiłości. Myślę, że tolerowanie tego stylu, to kwestia przyzwyczajenia. Ja- polecam przeczytać. A osobiście zastanawiam się, komu wystawiłabym taki pomnik :)

Każdy człowiek zasługuje na pamięć. A człowiek, który innych może czegoś nauczyć tym bardziej. Moim zdaniem rodzice stworzyli Racheli najlepszy z możliwych pomników. Książka potrafiła wycisnąć łzy, uśmiech, czy szczerą tęsknotę za nieznajomą osobą. Wprawdzie co do technicznego aspektu książki można się przyczepić, ale pamiętajmy, że w dużej mierze wpływ na kształt tego...

9/52/2017

ksiązka jest bardzo poruszająca. jej kontakt z bogiem jest bardzo silny bardzi to czuć w tej książce. ogólnie straszna tragedia i naprawdę wspóluczuje tym co w niej brali udział i ich bliskim. uwazam iz jest to bardzo niesprawiedliwe ze rodzice musza pochowac swoje dzieci ale niestety tak sie czasem zdarza , jest to przykre.

9/52/2017

ksiązka jest bardzo poruszająca. jej kontakt z bogiem jest bardzo silny bardzi to czuć w tej książce. ogólnie straszna tragedia i naprawdę wspóluczuje tym co w niej brali udział i ich bliskim. uwazam iz jest to bardzo niesprawiedliwe ze rodzice musza pochowac swoje dzieci ale niestety tak sie czasem zdarza , jest to przykre.