Po książce z lat 30. XX wieku spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Byłem przygotowany na to, że ten tytuł będzie dla mnie ciężką przeprawą, ale, o dziwo, "Na zachodzie bez zmian" okazała się być książką napisaną bardzo przystępnie i na tyle dynamicznie, że nie męczyła mnie nawet przy dłuższej lekturze.
To naprawdę rewelacyjna powieść, która pomaga pewne sprawy zrozumieć. Skłania do refleksji, ale nie moralizuje w bezpośredni sposób, a to dlatego, że autor zwykle woli pokazywać, zamiast podsuwać pod nos oczywiste wnioski.
Historia Pawła jest doskonale napisana. Od razu muszę przytoczyć podstawową jej zaletę - narrację pierwszoosobową, która nie tylko pozwala zżyć się z głównym bohaterem dzięki jego plastycznym opisom i poruszającym przemyśleniom, ale też obserwować zmiany zachodzące w jego psychice. Swoje robią też znakomite postacie drugoplanowe, które mają swoje unikalne charaktery i dają się polubić.
Jeszcze większym skarbem ta powieść będzie dla miłośnika historii, bo w swojej opowieści Remarque zawiera wiele informacji, ciekawostek i anegdot na temat sytuacji szeregowego żołnierza na froncie i poza nim, z czego większość musi być oparta na faktach, jako że był on weteranem pierwszej wojny światowej.
I jeszcze jedno - kiedy autor wyjawił wreszcie na ostatniej stronie, od czego wziął się tytuł tej książki, autentycznie zmroził mi krew w żyłach.
"Na zachodzie bez zmian" to doskonała powieść, gorąco zachęcam do przeczytania.

Po książce z lat 30. XX wieku spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Byłem przygotowany na to, że ten tytuł będzie dla mnie ciężką przeprawą, ale, o dziwo, "Na zachodzie bez zmian" okazała się być książką napisaną bardzo przystępnie i na tyle dynamicznie, że nie męczyła mnie nawet przy dłuższej lekturze.
To naprawdę rewelacyjna powieść, która pomaga pewne sprawy...