„Tajemnica świętych, których ciała nie uległy zniszczeniu ani rozkładowi, od wieków fascynowała kolejne pokolenia chrześcijan. Joan Carroll Cruz, będąca pod wielkim wrażeniem historii o cudach związanych z ciałem św. Charbela Makhloufa, postanowiła zbadać to zjawisko.”

Tym razem udajemy się do świata balsamowania zwłok. Brzmi strasznie? Dlaczego? Przecież już od czasów faraonów ludzie znali sztukę konserwowania ciał, a same „niezniszczalne ciała świętych” stanowią dziś wyjątkową grupę pośmiertnie wyróżnionych osób.

Zdaję sobie sprawę, że gdy będziecie mieć do wyboru kupić książkę o dużo lżejszej tematyce i książkę Joan Carroll Cruz, wybierzecie tę pierwszą. Ale gwarantuję Wam, że warto czasem sięgnąć po coś całkiem innego, by móc powiedzieć: „naprawdę? Nie miałem o tym zielonego pojęcia!”

Jeśli myślicie, że autorka tej książki na co dzień pracowała w tej „branży”, to Was światopogląd legnie w gruzach. Joan Carroll Cruz realizowała się każdego dnia w dużo bardziej wymagającym zawodzie, a mianowicie nyła gospodynią domową i matką piątki dzieci. Pisanie nigdy nie zajmowało w jej życiu czołowego miejsca, a tak naprawdę przyszło całkiem przypadkowo. Co więcej autorka praktycznie zawsze pisała w nocy, bo w ciągu dnia było zbyt dużo rzeczy do zrobienia w domu. Nie znaczy to, że jej książki są przez to niedopracowane. Wręcz przeciwnie. Chęć napisania książki przez Joan Carroll Cruz wynikła z braku na rynku publikacji, która by w pełni wyjaśniła wszystkie sprzeczne teorie związane ze szczątkami świętych. „Niezniszczalni” stanowią więc obszerne kompendium wiedzy w tym temacie i uściślają wiele bardzo istotnych faktów.

Na początku chciałabym zacząć o samej budowy książki. Na pierwszych stronach znajdziemy informacje o autorce, wstęp, a także bardzo istotne wprowadzenie do tematu. Gdyby nie ono, kolejne 102 biogramy świętych nie byłyby dla nas takie ważne. Joan Carroll Cruz świetnie rozwiązała problem typowego czytelnika, który nie ma żadnej wiedzy na temat np. balsamowania ciała, który będzie poruszany w dalszej części książki. Autorka zdaje sobie sprawę, że aby przystąpić do tego typu lektury trzeba mieć choć minimalną wiedzę w tym zakresie. Budowa tej książki sugeruje nam, że została przemyślana od początku do końca i dopięta na ostatni guzik. Pełen profesjonalizm.

„Niezniszczalni” uświadamia nam, że istnieją trzy rodzaje ciał: ciała zachowane celowo, zachowane przypadkowo i ciała niezniszczalne. Stanowisko Kościoła wobec tych ostatnich jest następujące: „ciała, które odkryto w stanie nienaruszonym, lecz po kilku latach uległy rozkładowi, nie mogą zostać uznane za cudownie zachowane. Jedynie te przypadki konserwacji, w których ciało zmarłej osoby niepoddawane celowym zabiegom, wiele lat po śmierci zachowywało swoje właściwości”. Mimo tych rygorystycznych warunków jakie narzuca Kościół, Joan Carroll Cruz umieściła w swojej książce 102 świętych, którzy spełniają te wymagania i jak sama mówi, nie są to jeszcze wszyscy.

Sceptycy odnoszą się do tych historii w wiadomy sposób. To, że krew niektórych świętych po wielu, wielu latach jest nadal w stanie płynnym, a skóra elastyczna, jest dla nich powodem by szukać przyczyn tego zjawiska w radioaktywności, „ascetycznej diecie” świętego, czy też traktować to jako mistyfikację Kościoła katolickiego. Ja wierzę w te cuda, a te wszystkie 102 przykłady mnie w tym umacniają.

W książce znajdziecie między innymi opis życia św. Rity, św. Andrzeja Boboli czy św. Stanisława Kostki. To wszystko okraszone czarno-białymi fotografiami i odwołaniem do licznych książek (bibliografia to około 245 pozycji!). Dlaczego ciała niektórych ulegają procesom zniszczenia praktycznie od razu, a innych nawet po wielu, wielu latach potrafią wydzielać woń róż? Nie wiem, ale przyznam, że jest to naprawdę intrygujące...

„Tajemnica świętych, których ciała nie uległy zniszczeniu ani rozkładowi, od wieków fascynowała kolejne pokolenia chrześcijan. Joan Carroll Cruz, będąca pod wielkim wrażeniem historii o cudach związanych z ciałem św. Charbela Makhloufa, postanowiła zbadać to zjawisko.”

Tym razem udajemy się do świata balsamowania zwłok. Brzmi strasznie? Dlaczego? Przecież już od czasów...