Przeczytałem tę książkę po biografii Pol Pota autor Philipa Shorta i muszę powiedzieć, że jest ona świetnym uzupełnieniem zawartych tam informacji, a do tego przedstawia kilka innych faktów. Wspomnieć należy chociażby o tym, jak Czerwoni Khamerzy potrafili ukrywać faktyczną sytuacje Demokratycznej Kampuczy nie tylko przed zagranicznymi delegacjami, ale również wysoko postawionymi urzędnikami, którzy chcieli zobaczyć, jak ich polityka wpływa na realia kraju. Mimo że wspomina się już od początku o odwiedzinach Kampuczy przez kilku Szwedów w 1978, to jest to jedynie wątkiem przewijającym się przy okazji opowieści o reżimie Pol Pota i refleksji ze spotkań z niektórymi z żyjącymi (w czasie powstawania książki) jeszcze przywódcami kambodżańskich komunistów. Pomiędzy podrozdziałami (jeżeli tak można je nazwać) przewijają się propagandowe hasła, które kierowane były przez Czerwonych Khamerów do społeczeństwa. Największe zdziwienie ogarnęło mnie, kiedy przeczytałem wypowiedź Khieu Samphana, prezydenta Demokratycznej Kampuczy, z 1980 roku, który twierdził, że ich reżim pochłonął 10000 istnień, podczas gdy samo S-21 przyczyniło się do 14000 zabójstw o charakterze politycznym. Jak najbardziej warta przeczytania lektura.

Przeczytałem tę książkę po biografii Pol Pota autor Philipa Shorta i muszę powiedzieć, że jest ona świetnym uzupełnieniem zawartych tam informacji, a do tego przedstawia kilka innych faktów. Wspomnieć należy chociażby o tym, jak Czerwoni Khamerzy potrafili ukrywać faktyczną sytuacje Demokratycznej Kampuczy nie tylko przed zagranicznymi delegacjami, ale również wysoko...