Sięgając po tę książkę spodziewałem się przeczytać, jakąś błyskotliwą krytykę teorii politycznych Platona. Niestety srodze się zawiodłem. Mamy tu do czynienia z wymyśloną interpretacją, która jest następnie zbijana. Zbijana nie w sposób naukowy, jak można by się spodziewać po kimś, kogo nazywają nie tylko filozofem, ale także naukowcem. Otrzymujemy raczej zbiór osobistych uprzedzeń i żółci, które autor wylewa na wszystko co według niego szkodzi jego ukochanej demokracji, która ma być niby "społeczeństwem otwartym", a w wydaniu Poppera zamienia się w "społeczeństwo zamknięte" przed, którym tak ostrzega. Jego krytyka Platona lepiej i trafniej w moim przekonaniu odniosłaby się do jego własnej osoby i poglądów. Jako, że można znaleźć u niego bardzo dużo z tego co zarzuca innym, na podstawie błędnych interpretacji. Nie mam pojęcia, jakim sposobem książka ta znalazła się w serii "Wielcy filozofowie" Gazety Wyborczej, jako, że jest tyle innych wartościowych dzieł, na które można przeznaczyć czas, zamiast tracić go właśnie na tę książkę.

Sięgając po tę książkę spodziewałem się przeczytać, jakąś błyskotliwą krytykę teorii politycznych Platona. Niestety srodze się zawiodłem. Mamy tu do czynienia z wymyśloną interpretacją, która jest następnie zbijana. Zbijana nie w sposób naukowy, jak można by się spodziewać po kimś, kogo nazywają nie tylko filozofem, ale także naukowcem. Otrzymujemy raczej zbiór osobistych...