Mała, ale jakże treściwa książeczka! Ile mądrości zawartej jest na tak niewielu stronicach!
W "Biłku" Iwaszkiewicz dotyka problemu starości. Problemu, z którym wszyscy kiedyś będziemy musieli się zmierzyć. Tak więc jest stary człowiek na niegdyś pięknej, pełnej życia, dziś już zrujnowanej farmie. Jest też jego koń, równie stary i zmęczony jak on. Żyją sobie powolutku, z dnia na dzień, biednie, ale szczęśliwie. Mają siebie i do szczęścia niewiele więcej im potrzeba. Mają jeszcze coś bardzo cennego - obraz "Płowienie koni" namalowany przez dziadka pana Ignacego, znanego artystę. Jest on niezwykle cenny i pożądany przez kolekcjonerów, ale dla staruszka ma on dużo większą wartość niż finansową. Lubi przed nim siadywać i rozmyślać, pejzaż całkowicie go pochłania. Tak więc jest biednie, szaro i beznadziejnie, ale - jak błyskotliwie zauważa pan Ignacy - starość już niczego nie potrzebuje, chce tylko spać, spać, spać.
I w ten obrazek wkracza nagle młoda, pełna energii, z pozoru miła dziewczyna. Postanawia spędzić u wujka kilka tygodni. Ten, choć przeczuwa, że jej zamiary nie są do końca czyste, zgadza się na to. Przeczucie go nie myli... Helena jest równie piękna, co bezwzględna...
Chociaż tutaj miałam pewną wątpliwość. Albo ta dziewczyna była tak bezgranicznie głupia, albo po prostu wyrachowana. Być może rzeczywiście nie rozumiała, co dla starego jest ważne, chciała dobrze, a wyszło, jak wyszło. Iwaszkiewicz zderzył tu dwa światy, które od zawsze pragną się zrozumieć - młodość z doświadczeniami jesieni życia. Jednak po namyśle uznałam, że Helena od początku miała taki zamiar. I zrobiła, co zrobiła, nie licząc się z nikim. Tak więc z czystym sumieniem można nazwać ją kobietą bezwzględną.

Mała, ale jakże treściwa książeczka! Ile mądrości zawartej jest na tak niewielu stronicach!
W "Biłku" Iwaszkiewicz dotyka problemu starości. Problemu, z którym wszyscy kiedyś będziemy musieli się zmierzyć. Tak więc jest stary człowiek na niegdyś pięknej, pełnej życia, dziś już zrujnowanej farmie. Jest też jego koń, równie stary i zmęczony jak on. Żyją sobie powolutku, z...