Dopiero zacząłem czytać. Po książkę sięgnąłem ponieważ żyję na dawnej linii frontu. Austrofila autora, jego stronniczość, jest wręcz komiczna i nieco przeszkadza w lekturze.

Dopiero zacząłem czytać. Po książkę sięgnąłem ponieważ żyję na dawnej linii frontu. Austrofila autora, jego stronniczość, jest wręcz komiczna i nieco przeszkadza w lekturze.

Książka Juliusza Batora jest obowiązkową pozycją dla osób, które chcą lepiej zrozumieć działania na froncie wschodnim Wielkiej Wojny. "Wojna Galicyjska" dobitnie pokazuje wiodącą rolę wojsk Franciszka Józefa w zmaganiach z Rosją w 1914-1915 roku. Autor wykazuje, że naddunajska monarchia była przez te dwa lata działań wojennych militarnym oparciem państw centralnych na wschodzie i skutecznie przeciwstawiała się Rosji, którą w wyniku tego starcia zaczęła popadać w poważny kryzys.

Jak się zdaje, praca ta jest jedyną, debiutancką książką autorstwa Batora. Nie umniejsza to jednak jej wartości dla polskiej historiografii. W momencie publikacji spotkała się z żywym zainteresowaniem historyków akademickich, a to wszystko dzięki oryginalnemu ujęciu problematyki i solidnemu opracowaniu.

Książka Juliusza Batora jest obowiązkową pozycją dla osób, które chcą lepiej zrozumieć działania na froncie wschodnim Wielkiej Wojny. "Wojna Galicyjska" dobitnie pokazuje wiodącą rolę wojsk Franciszka Józefa w zmaganiach z Rosją w 1914-1915 roku. Autor wykazuje, że naddunajska monarchia była przez te dwa lata działań wojennych militarnym oparciem państw centralnych na...

Bardzo, bardzo ciekawe podejście do tematu. Autor nie ukrywa swoich węgierskich korzeni oraz wielkiego sentymentu do Austro-Węgier. Za punkt honoru stawia sobie poprawę wizerunku C.K. armii, który u nas bardzo często przypomina obrazki z filmu "C.K. dezerterzy". Bator przekonuje, że armia monarchii naddunajskiej była profesjonalną, dobrze wyszkoloną i dowodzoną machiną wojenną, która w latach 1914 - 1915 (temu okresowi poświęcona jest książka) sama była w stanie zatrzymać wielokrotnie od siebie silniejsze wojska rosyjskie. Autor obala też pogląd, zgodnie z którym armia austrowęgierska była niezdolna do walki bez wsparcia ze strony Niemiec. To, że w latach późniejszych (okres 1916 - 18) Wiedeń poniósł klęskę i ostatecznie przegrał I wojnę światową też jego zdaniem nie wynikało ze słabości państwa, lecz zwyczajnie - z przewagi przeciwników. Ktoś po prostu musiał tę wojnę przegrać.

Książka bardzo precyzyjnie i ze szczegółami (czasem jest ich nawet aż zbyt wiele) opisuje przebieg zmagań wojennych w Galicji w latach 1914 - 1915. Jeżeli ktoś szuka informacji na temat bitew pod Limanową i Gorlicami, oblężenia Przemyśla lub zwyczajnie interesuje się tą tematyką, to dzieło Batora jest jak znalazł.

Bardzo, bardzo ciekawe podejście do tematu. Autor nie ukrywa swoich węgierskich korzeni oraz wielkiego sentymentu do Austro-Węgier. Za punkt honoru stawia sobie poprawę wizerunku C.K. armii, który u nas bardzo często przypomina obrazki z filmu "C.K. dezerterzy". Bator przekonuje, że armia monarchii naddunajskiej była profesjonalną, dobrze wyszkoloną i dowodzoną machiną...